Flib (verhaaltje voor het slapen)

Voor het begint

Ergens, diep verscholen in het bos, leeft een heel bijzonder wezentje.
Niemand, maar dan ook echt niemand, heeft het wezentje ooit gezien.
Één keertje, slechts één keertje, heeft iemand hem gehoord. Heel zacht. Zo zacht dat die iemand dacht: "Da’s niks" en door is gelopen.

Dit verhaal gaat over dat bijzondere wezentje.
Je mag alleen verder luisteren als je plechtig belooft, met je rechterhand op je hart, je linkerhand op je hoofd en je ogen dicht, dat je het nooit, maar dan ook nooit verder zult vertellen.

Alleen luisteren en er niet over praten!

Beloofd? Goed, daar gaan we.

Waar het wezentje woont?

In het midden van het grootste bos, bij de laatste dennenboom maar net voor de oude spar, moet je linksaf het donkere laantje in. De takken van de bomen hangen daar zo laag en zitten zo dicht op elkaar, dat je heel diep moet bukken. Het beste is om op je knieën te kruipen, maar… dan krijg je wel een hele vieze broek, want de aarde is daar nat. Aan het einde van het laantje, na ongeveer twee kilometer, kom je bij een heel mooi vennetje. Het water is er hemelsblauw en er bloeien altijd bloemen, zomer of winter, herfst of lente.

Als je helemaal om het meertje heen loopt, rechtsom en nooit linksom, dan kom je uiteindelijk bij een groepje bomen, waarvan er één hol is. De enige manier om die holle boom te vinden is door op alle bomen te kloppen. Zachtjes, vooral niet hard, want anders worden de bewoners wakker. Heb je de holle boom gevonden, dan .... moet je wachten tot het wezentje thuis komt of weggaat. Stil blijven zitten op het mos en wachten. Het kan soms heel lang duren, omdat hij bijvoorbeeld net weg is of net thuis kwam voordat jij zijn boom had gevonden. Maar als je geduld hebt, wordt het beloond. Denk er om, stil blijven zitten en geen lawaai maken, want anders worden de bewoners van de andere bomen wakker en dat vindt je niet leuk, echt niet.

Hoe het wezentje er uit ziet?

Soms groen, soms blauw. Wit of rood kan ook. Nooit grijs, maar wel eens zwart.
Rond met een snufje vierkant. Wollig, maar niet pluizig. Klein, maar niet té. Altijd twee oogjes en soms wel vier. Vijftien vingertjes, aan elke hand vijf. Twee korte beentjes die heel hard kunnen lopen, maar dat niet al te vaak doen. Een goed ontwikkelde neus én een behoorlijk grote mond. Hij kijkt meestal vriendelijk, maar kan ook hééél boos kijken.

Hoe het wezentje heet?

Flib.
Eigenlijk flibbertitsjebit, maar zo noemt niemand hem. Iedereen zegt Flib. Ach, er is er één die hem anders noemt, maar dat horen jullie nog wel.




PS. Dit verhaal "spookt" al heel lang door mijn hoofd, het moet er maar eens uit. Als er iemand is die "Flib" kan en wil illustreren dan hoor ik dat graag.

Schrijver: Jeroen Swaan, 22 augustus 2002

hyronimusbirdhotmail.com

Biografie van deze schrijver

Verhaaltje Flib Flib

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.4 met 30 stemmen 3.007