Bernard schrijft ...aan zijn echtgenote

Antwerpen, 22 april 2004



Aan mijn allerliefste Georgette,


Hallo lieve schat, hoe gaat het nu met je? Je hebt lang op een antwoord op jou brief moeten wachten, maar helaas neemt mijn huidige dagtaak hier in de keuken zo veel tijd in beslag dat ik er niet eerder in slaagde om je van antwoord te dienen.

Daarbij kwam nog dat ik je vorige zondag hier op bezoek had verwacht en ik je dit alles zelf had willen vertellen. Mijn collega’s hier hadden bijna allemaal hun halve trouwboek op bezoek wat maakte dat ik je nogal heb gemist. Ach, ik begrijp het wel, jij hebt het nooit zo gehad op de grootstad eigenlijk. Bovendien heb je het momenteel vast niet breed nu ik hier verblijf natuurlijk, maar er is beterschap op komst. Ik heb hier toch maar mooi vast werk gevonden, al is het wel hard om bijna 7 dagen op 7 in de weer te zijn als je dat niet gewoon bent. Het betekent wel dat ik je weldra een deel van mijn opgespaarde geld kan toesturen. Zelf heb ik niet veel geld nodig, want de kost en huisvesting zijn hier volledig gratis.

Als het zo ver is schat, dan kan je misschien de bus nemen om mij eens op te zoeken hier. Dat zou je best een keertje kunnen doen om mij te plezieren. Ja toch? Tenslotte is het dank zij jou dat ik momenteel hier zit. Al ben ik niet meer boos op je Georgette, toch vraag ik mij nog dagelijks af hoe je in godsnaam zo stom kon zijn. Hoe haalde jij het toch in je simpele kop, om de ‘Rubens’ die ik met zoveel moeite uit het museum had gestolen, in de tuin aan de wasdraad te laten uitwaaien? Zogenaamd omdat ‘het lapje’ een beetje muf rook! Je had dat schilderijdoek evengoed maar meteen aan onze brievenbus kunnen ophangen. Natuurlijk stond de politie 5 minuten later al met 3 combi’s aan de deur en was ontsnappen niet meer mogelijk.

Maar ach, je kunt het goedmaken lieve Georgette. Breng alsjeblief zodra je mij komt bezoeken een potje vaseline mee. Mijn celmaat Robert zegt dat wij dan ‘s nachts voortaan gezellige spelletjes kunnen spelen. Ik heb geen idee welke spelletjes dat zijn en hij wil voorlopig dat het een verrassing blijft. Hij zit zelf zonder vaseline en hij heeft ook geen echtgenote meer die dat even voor hem kan meebrengen. Dus schat, haal maar een extra grote pot. Omdat de nachten hier zo lang zijn als je weer eens ligt te tobben kan ik haast niet wachten om te ontdekken welke spelletjes mijn maatje in gedachten heeft. Nog bijna een vol jaar moet ik hier zitten en wat gezelligheid af en toe kan ik dus echt wel gebruiken.

Heel veel liefs en tot binnenkort,

Je liefhebbende echtgenoot,

Bernard De Simpelare
Penitentière Instelling Londenstraat
2000 Antwerpen

Berard schrijft aan schrijft aan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.9 met 9 stemmen 1.128