Mijmeringen
Ik voel me vandaag zo nutteloos. Overbodig. Weeral.
Dat gevoel overweldigt me de laatste tijd wel vaker. Uiterst deprimerend.
Ik vrees er voor dat het gevoel nog klopt ook, hoe zeer het me ook spijt.
Heb ik vandaag iets gedaan wat enig nut had? Heb ik ooit iets nuttigs gedaan? Ik denk dat ik wel vaker de illusie gehad heb, maar daar bleef het ook bij.
Ik ben een nietig wezen, één van de zovelen. Ik ben een functieloze persoon.
Maar uiteindelijk, hoe stel je jezelf nuttig op in deze wereld? Wat is het doel van het leven? Deze filosofische clichévraag zijn al heel wat wijzere mensen aangegaan, dus ik verwacht uiteraard niet dat ík er een antwoord op vind. Wie ben ik uiteindelijk? Een 16-jarige puber die niet kan slapen 's nachts. Weeral, één van de zovelen, maar toch uniek, zoals elk wezen op aarde.
Ik denk vaak erg wetenschappelijk. Ik laat me niet wijsmaken dat Jezus, een baardige kerel, de zoon van God is en gestorven is voor onze zonden, noch dat vrouwen ondergeschikt zijn aan mannen. Ik ben een atheïst, hoewel, zeg maar een twijfelaar, aangezien het ontstaan van de aarde slechts vaagweg verklaard wordt door de 'big bang',die mijn historische vragen niet beantwoordt.
Ik vind Charles Darwin een puike kerel, maar als we van zijn evolutietheorie uitgaan moet ik concluderen dat het leven géén doel heeft. BAM, de wereld is toevallig ontstaan, tralala, het leven is toevallig ontstaan, ééncelligen, meercelligen, blabla, evolutie tot de honderdzevenenzestigste.
Dit wil dus zeggen dat jij en ik hier toevallig zijn. Zonder functie. Klote,he? Voel je je nu niet onbeduidend?
Daarom legt de maatschappij ons een doel op, dat zich vaak uit in godsdienst.
"Doe wat rechtvaardig is", "bemin je naasten", "klamp je niet vast aan gevoelens", "onderwerp je aan God"...
Tegenwoordig vinden we het allemaal vanzelfsprekend dat we niet moorden, stelen, spuwen op mensen.. Maar dat was eeuwen geleden helemaal niet zo, wij worden momenteel gewoon zo opgevoed. De maatschappij, de omgeving schept jouw geweten, stampt erin wat mag en niet mag, wat normaal is en abnormaal.
De mens is heel arrogant en erg ontvreemd van het pure leven zelf.
Het leven op zich heeft geen doel,geen waarden,geen ethiek..
De dieren,bijvoorbeeld,leven puur instinctief. Ze houden zich aan "de regels" van het leven, niet aan die van de maatschappij. The circle of life.
De mens daarentegen, met zijn eigenwijze hersenkronkels, feest erop los, verzint waarden, houdt zich dan toch niet aan die waarden en vernietigt, bewust of onbewust,de aarde. Sla maar eens de krant open.
Natuurlijk kunnen we er niets aan doen, ons brein is té ontwikkeld.
Je kan stellen dat het,ook al was er geen concrete planning, een beetje uit de hand is gelopen.
Maar dit zijn slechts hersenflodders.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: maatschappij
kritiek
723
Geef je reactie op deze inzending: