Verhalen

Meten met maten

Ik schrijf niet meer in het weekend, het mat mij af om steeds weer te moeten lezen dat mijn hartenkreet niet genoeg gedichtgehalte heeft. Opportuun arrangeer ik mijzelve steeds vaker midweeks, vermijd ik mijn gedachten in gedichten, probeer ik u te laten zwichten voor het verhaal, dat ik toch te vertellen heb.

Dins-, woens- en donderdag, de dagen dat ik van u mag, ik koester ze en kijk er naar uit, verlangend naar de keerzijde van mijn gelijk, mijn geluk.

Ik bewaar mijn eigen verval, tanden vielen letterlijk uit mijn mond, ik kon ze niet meer tegenhouden, ik heb ze nu in mijn zak. Verouderen maar nog niet grijs, ik word steeds jonger ouder, ik ben mijn eigen randgroepering.

Ik houd van u en ik haat u, meten met maten !

Schrijver: Fred, 15 december 2005