Jean Chaques de Misère (1882-1920)

de zin van het bestaan
is het bestaan van de zin
als de zin niet bestond
was het bestaan zin-loos
aangezien velen de zinloosheid
als zodanig menen te ervaren
heeft zinloosheid dus zin
men heeft naar de zin gezocht
ook al heeft men dat niet gevonden
men heeft er naar gezocht
en zoeken naar iets heeft altijd zin
immers het voldoet aan een behoefte

Jean Chaques de Misère (1882-1920)

Als amateur-filosoof onderschrijf ik deze omschrijving van harte. Hier blijkt dus dat een tegenstelling slechts ogenschijnlijk kan zijn.
Nadat Jean Chaques tot dit inzicht was gekomen hing hij zichzelf op. Hij had bereikt wat hij wilde bereiken.
Hier scheiden onze wegen zich. Hij ging een lus te ver.

Ik las deze conclusie van J.C. tien jaar geleden. Het was opgenomen in het Filosofisch Tijdschrift voor de Liefhebber "L' Am Ateur Vivant". Ik kocht toendertijd een vergeeld boekje op een rommelmarkt en las zijn wijze bevinding.
Ik voel op een rommelmarkt altijd een sterke fibratie, raak gejaagd omdat ik snel wil weten welke rommel er in de aanbieding is. Kennelijk geeft rommel zin. Velen vinden rommel verzamelen zinloos. U ziet, ook hier gaan zin en zinloosheid kennelijk samen.

Zoals bekend zoeken de meeste filosofen naar "De Zin" of naar de zin van iets. Ze maken er vaak ook nog hun beroep van en brengen het zoeken naar die zin dan ook nog aan de man: collegezalen vol met studenten, schrijven boeken vol en verdienen er aan.
Ik ben sinds mijn kennismaking met J.C. een andere weg ingeslagen. Ik richt mij niet meer op de zin maar op de zinloosheid van het bestaan. Deze zinloosheid wordt vaak onderbelicht. Immers men zoekt naar de zin en komt vaak tot de conclusie dat het bestaan zinloos is of men vindt de zin niet. Punt uit.

Het viel niet mee fondsen te werven om een uitgebreid onderzoek te doen naar zinloosheid. Geen bank zag daar brood in.
Ook van rijkswege bestond er geen belangstelling voor zoiets als zinloosheid. Het behoort niet tot onze westerse cultuur om negatief gedachtengoed rond zinloosheid te zien als bijdrage tot ontwikkeling.
Het werd dus weer liefdewerk oud papier.

Ik kwam er na veel studie achter dat zinloosheid niet als zinloos-heid gezien moet worden maar als zin-loosheid.
U zult zeggen, wat maakt dat nu uit. Nu, het maakt een verschil uit tussen leven en dood.
Als J.C. geweten had van dit onderscheid, had hij nooit en te nimmer de strop gezocht.

"Loosheid" zegt onze Van Dale is "sluwheid, slimheid." U voelt al dat de beroemde filosofen al in eeuwen niet begrepen hebben dat het juist de zin-loosheid is dat de mens vooruit kan helpen.

Het was voor mij ook een verademing moet ik eerlijk bekennen. Opgelucht. Ik had het antwoord gevonden op de zo betreurde zinloosheid die velen moeten ondergaan. Men dient het woord anders te begrijpen.
Anders begrijpen leidt tot anders denken en zo waar daar ligt het antwoord. Vervang zinloosheid door zinsluwheid en zinslimheid.

Me dunkt dat het bestuderen van deze activiteiten tot meer rendement leidt dan het voortdurend zoeken naar de zin van iets.
Het is doelgericht. Studenten worden geprikkeld deze vaardigheden te ontdekken en toe te passen.

Als ons land snel deze wetenswaardigheid weet toe te passen kunnen we weer een rol van betekenis spelen in de wereld op economisch en wetenschappelijk terrein.