Alle inzendingen van I.Broeckx

We liepen zij aan zij, al die lange jaren; ik, de journaliste; hij, de fotograaf.... Hij was van de herenliefde en de deur van zijn kleine woning aan de Anselmusstraat stond altijd open voor mij. Zoals overal het geval is, werd er volop gekonkeld, geroddeld en gemalverseerd bij de kleine wijkkrant waarvoor we samen werkten en toen de dodelijke ziekte…

In die tijd sloop de puberteit op kousenvoeten naderbij. Aan het Tomado-rekje dat kon dienen als bureautje, maakte ik de eerste schooldag al de sommen die meneer Kwantes, de wiskundeleraar, ons opgedragen had. Tante C., de zus van vader, had me de pick-up geschonken. Mijn eerste singletje was "Sloop John B" van de Beach Boys en ik draaide het grijs…

De longziekte rukt op als een leger te velde....Haar oefenterrein is mijn lichaam. In het ziekenhuis vlakbij staat de indrukwekkende machine opgesteld waaraan ik "mijn laatste adem moet uitblazen" (u gelieve dit niet te letterlijk te nemen!). De longarts staat aan mijn zijde. Meer of andere medicijnen schijnen vereist te zijn. Het is juni. De stralende…

We schreven 1959. Ik was zes jaar oud. Zo goed herinner ik me hoe in het kleine huisje werd geverfd en behangen; ik ruik de geur van stijfsel en verf nog altijd. We zouden er tien jaar blijven. In die tijd vond het leven op straat plaats; daar speelde ik met de buurtgenootjes; daar sloeg ik de zweep om de felgekleurde kleine tol die we een eindje…

Er is een mooie, nieuwe vleugel aangebouwd aan ons Twee Steden Ziekenhuis. De ruimte is van binnen als een "tempel van de medische wetenschap" en vele slachtoffers en gedupeerden wachten hier op een consult met het chagrijn, de neerslachtigheid en de wanhoop die van mijlen ver af te lezen zijn van hun gezichten... En zo vielen mijn blikken bij…

We waren gearriveerd in Leerdam. Wapperende vlaggen begroetten ons. In de verte verhief zich de asgrijze koepel van een kerk. De Opstapbus had haar doel en bestemming bereikt. Ik was een der jongste senioren in het gezelschap. De verhalen kwamen los en werden op mij afgevuurd als ongeleide projectielen; alsof van mijn kant alle soelaas te verwachten…

Het langwerpige gebouw, opgetrokken uit lichtgele baksteen in de stijl "Nieuwe Zakelijkheid" siert nog altijd de Ringbaan Oost in Tilburg. Er was een architectenbureau in gevestigd en lange tijd stond het leeg, maar eens was daar de Rijks H.B.S. "Koning Willem II" in gevestigd en daar bracht ik mijn schooljaren door... Ik herinner me de lange…

De vijver bij "Boshuys l'Hermitage" in Oisterwijk ligt te schitteren in de zon van juni. We hebben nog een plaatsje kunnen vinden op het terras. De zwanen laten het vandaag afweten maar enkele bontgekleurde eenden dobberen op de stroom. Mijn vriendin verhaalt over de inhoud van een boek dat ze gelezen heeft en ik wissel blikken uit met een oudere…

Het moest kennelijk zo zijn; het was klaarblijkelijk een merkwaardige coïncidentie van de Natuur dat de zwartgerokte kraai voor mijn voeten neerstreek op de stoeptegels en een stukje brood dat daar lag in de brede, stevige snavel nam. Snel en verschrikt hipte de elegante vogel weer weg. Zo doen de verschijnselen van de wereld zich voor: eenmalig…

Eenmaal in de week, meestal op dinsdag, kwam oma op bezoek en ze bracht dan steevast bananen mee. Ze legde daartoe de weg af van de chique wijk naar ons arbeidershuisje waar wij, kinderen nog, met onze ouders woonden. En eens bracht oma voor mij een fuchsia mee, naar ik meen voor mijn verjaardag. Ik zie de trotse plant met de paarse en roze bloemen…

Mijn vriend liet op zich wachten. In het voorportaal van de grote eetzaal van "De Heikant" waar vele ouderen bivakkeren las ik in de Libelle, het lijfblad van mijn zozeer betreurde moeder en vermoedelijk het lijfblad van vele onschuldige en lieflijke meisjes en vrouwen. Tegenwoordig toont men elkaar de "Smartphone" die tot vrijwel alles in staat…

Ik was mijn trage gang gegaan; langs het tankstation en langs het voormalige restaurant, op weg naar het Behandelcentrum en was een merkwaardig stukje Natuur gepasseerd; een open plek te midden van de stadse omgeving, gelardeerd met groen waar onverwacht boomstammen lagen opgestapeld. In de foyer van Behandelcentrum "De Hazelaar" kan men een kop…

Het was een mooie junimaand; de maand van mijn negenenzestigste verjaardag. De reis naar Leerdam verliep sneller dan ik verwachtte dankzij het gesprek dat ik voerde met de zevenentachtigjarige dame naast mij in de Opstapbus. Over de Oorlog en haar voorbije leven, de lange huwelijksjaren en haar kinderen. We hadden het mooie land doorkruist, rivieren…

In de vroege morgen als de nachtelijke hemel de wereld nog bedekt is het licht aan in de appartementen. De ramen bieden een inkijkje in een andere wereld, in een mij vreemd en vreemdsoortig universum. En zo rijgen de huizen zich aaneen, ontoegankelijk voor mijn blikken en bezoek. En hoewel de lieflijke kunstvoorwerpjes en de planten staan uitgestald…

Mijn ramen zijn als met een bombardement van vuurwerk bestookt in de nieuwjaarsnacht en ik vreesde dat ze zouden bezwijken onder het geweld. Meer en buitensporig geweld had het land overspoeld. In rood, in groen en in vele kleuren vonkte het licht tegen de achtergrond van de indigoblauwe nachtelijke hemel. De volgende dag was een dag die we plaatsvervangend…

....en zo legden wij, de ouders en de beide zusjes iedere zondag de lange weg af naar Oisterwijk (wij, de meisjes, op onze kinderfietsjes) langs de monumentale villa's aan de Koningshoeven en over de fietspaden die Tilburg met Oisterwijk verbinden, door een bosrijk gebied. De broer, onze wilde, ongezeglijke, onrustige broer, was ondergebracht in…

Het is meer dan vijftig jaar geleden maar nog legt de negentigjarige weduwe, nu met de rollator, de lange weg af naar het graf van de echtgenoot, van de man die nog lachend op mijn jeugdfoto's paradeert. Gedurende vijftig lange jaren duurde de huwelijkstrouw en de vriendschap voort en werd de kracht geschonken, naar zij vast gelooft door de godheid…

Onze stad kent tienduizenden inwoners en tienduizenden woningen met hun voordeuren. Tot geen van hen heb ik toegang. Veertien van hen zijn komen opdagen voor de stadswandeling van vandaag. Waar ik ooit liep in diepgaande wanhoop en vertwijfeling loop ik nu blijmoedig. Zomerrozen in diverse tinten sieren nu de gevels en de binnenstad opent zich voor…

Onze Schouwburgpromenade, een overdekte winkelgalerij, strekt zich uit tussen de Oude Markt en de Schoolstraat en het is aldaar dat ik de man tegenkwam die een forse herdershond met een riem om de bek aan de lijn meevoerde. De donkerbruine, harige hond stevende enthousiast af op enkele duiven die opgewekt voor zijn voeten fladderden en zijn baas verklaarde…

De verpleger, de trouwe en zozeer liefdevolle verpleger, heeft zijn langjarige carrière volvoerd bij "Prisma" waar mijn broer een "plaatsvervangend thuis" heeft gevonden. De lage gebouwen, omringd met grasvelden waarop bomen hun kruin ten hemel heffen, bieden huisvesting aan tal van cliënten van gevarieerde signatuur en mijn broer is te midden van…

Uit de verre diepten van mijn verraderlijke en turbulente leven dook zij op; zij die mij kende en die naast mij stond; die ik al vroeg mijn bekentenissen kon toevertrouwen en nu is zij er nog, waar de ongenadige dood zovelen wegnam. Bij "Anvers" wacht zij nog op mij.... In een lang-vergeten, duister seizoen had ik mij toevertrouwd aan de typemachine…

Mevrouw was wel degelijk dement hoewel eerder vertoon van intelligentie en van taalvaardigheid daar het tegendeel van schenen aan te tonen en te bewijzen. Kort geleden citeerde zij nog uit Shakespeare; "Rough winds may shake the darling buds of may"; heel toepasselijk, want in deze late meimaand scheen het noodlot over haar arme lichaam, geest en…

Het is rustig en rustgevend op een zondagmorgen in mei in de grote foyer van Behandelcentrum "De Hazelaar" aan de Eijgenraamstraat. Enkele ouderen, mogelijk patiënten, verpozen hier bij een kop koffie en ze babbelen wat met elkaar. In een klein kastje bij de toonbank staat wat gebak uitgestald. Ik kies daaruit een slagroomgebakje en neem aan een tafeltje…

Een elegante jongeman, in het zwart gekleed, met getrimde, gemillimeterde baard, droeg op zijn rug in een gladde, glimmende hoes, zijn instrument, een gitaar; zijn dierbare instrument dat dient voor de verklanking van zijn gevoelens, voor de ontroering en extase van zijn zo geliefde publiek. In mijn vroege tienerjaren zou de ontmoeting aanleiding…

Een merkwaardig soort "verpleeghuis" bevindt zich vlakbij de drukke Ringbaan West aan de Eijgenraamstraat; vlakbij de drukke Ringbaan waar het onverschillige verkeer zich achteloos en roekeloos aaneenrijgt en voortspoedt in grote onwetendheid over wat zich afspeelt achter de schermen aan de Eijgenraamstraat. Men roemt op Internet de grote verdiensten…

De jonge vrouwen dartelen frivool op de beeldschermen, opgesteld in de lingeriewinkel. De beha's en slipjes die ze dragen zijn alle geschikt om hun lichaam feestelijk op te sieren en om het leven en de liefde te vieren. Ik ben aarzelend over de drempel gestapt. Mijn borstomvang zal gemeten worden als in een omarming en in het nauwe pashokje zal…

Zijn profiel stak scherp af tegen de warrige stadse achtergrond en ik vond dit wel stoer en manhaftig. Hij klemde een sigaret tussen de lippen. Hij was mijn buurman en hij had me al bij de bushalte bekend dat hij koers moest zetten naar het Elisabeth Ziekenhuis, naar zijn moeder... Wegens de volstrekte vervreemding en anonimiteit in deze contreien…

Een snelle Regiotaxi bracht me onlangs naar de Dr.P.Jansenweg na een verlepte, onvriendelijke dame afgezet te hebben bij haar armzalige woning in een achterstandswijk. Mijn beste vriendin had pas geleden tot mijn verbazing haast onbeschaamd plotseling het hulpstuk uit haar mond gehaald; haar kunstgebit dat eruitzag als het bit van een paard en zij…

In het Restaurant, genaamd de "Nieuwe Koninklijke Harmonie" aan de Stationsstraat bevindt zich die grote zwart-wit-foto aan de wand, dat "portret" van een voltallig harmonie-orkest uit vroeger tijd. Sommige heren op de foto zijn getooid met de trompetten en zetten deze als het ware alvast aan de lippen, anderen dragen de trombones, de bombardon…

De ene spiegel flatteert meer dan de andere en soms worden door een bepaalde lichtval de diepe lijnen zichtbaar die de meer "gunstige" spiegel verhult; de lijnen die zijn als het craquelé in oud vaatwerk. Het menselijk gezicht is vaak een teken van leven en loutering.... Geruisloos en razendsnel is de stralende en eclatante jeugd overgegaan in…