Ik leefde voor jou. Alleen voor jou, want mezelf haatte ik als de pest.
Je gaf me hoop, en je gaf mij leven om uiteindelijk ook te leven.
Want wat was het leven toen eigenlijk? Mijn leven bestond in die tijd toen uit hele dagen slapen. Mijn hoofd was op, en mijn lichaam volgde de leider in het ...
Misschien dat ik het droomde, misschien ook niet. Maar op die mooie zomernacht liep ik met je over het strand, met onze schoenen in onze andere hand liepen we hand in hand. Je gaf me iets, een abstract begrip wat je alleen maar als je het écht meent kunt geven.
Maar wat dat begrip precies was, we...
Gehaast werd ik binnen gebracht op de brancard, liggend aan een beademingsapparaat. Ik probeerde mijn ogen te openen, ik knipperde. Ik keek in een fel licht dat draaide. Ik zag wazig, wat vermengd was met pijn, bijna ondraaglijke pijn, alsof ik op een spijkerbed lag. Ik hoorde vage, gespannen geluid...
"Toen ik jou voor het eerst zag, was het alsof al mijn woorden die ik ooit op papier had geschreven opeens gingen vliegen. Ze vlogen door al mijn blaadjes papier, alsof ze allemaal in een groot toneel stuk zaten. Data klopten niet meer, en ik kwam er niet meer uit van wat ik nou allemaal had opgesc...
Gisteren wist ik niet meer wat ik moest zeggen. Ik had zelfs niet de mogelijkheid om iets te zeggen, het leek net of mijn lippen aan elkaar vastgelijmd zaten, en alsof mijn stem verdwenen was. Ik zweeg.
Bij ieder antwoord waar de mensen om vroegen, wist ik niets uit te brengen. Misschien was het...
507
Bezig met laden