Vorige twee weken schreef ik over het Afghaanse dameselftal en eindigde ik ermee dat de Taliban nog aan de macht moest komen. Ik beschreef hoe hard de Afghaanse samenleving voor vrouwen was. Vrouwen werden door geesteszieke mannen gedwongen in de anonimiteit te leven. Maar zonder de Taliban hadden sommige vrouwen nog een kleine kans en één van degenen die gebruik maakten van die kleine kans was de schrijfster van het boek De Afghaanse Leeuwinnen, Khalida Popal.
Maar wat ik nog had weggelaten…

Klopt de term ‘huiselijk’ geweld eigenlijk wel? Bij huiselijk denken wij eerder aan in huiselijke kring, ganzenborden, Sinterklaas en straks rond de kerstboom. De rauwe werkelijkheid verschuilt zich qua taal deels achter deze ‘knusse’ duiding van ‘huiselijk’. Uiteraard geeft het etiket ‘huiselijk’ wel direct aan, dat het akelige geweld tegen vrouwen vooral thuis plaatsvindt. Overigens vooral door mannen, al heb ik geen nauwkeurige cijfers. Wel dat er een stijgende lijn is in het…

Het gedicht: -- De zeer oude zingt -- van Lucebert heb ik altijd simpelweg een goed gedicht gevonden, nog voordat ik professor, doctorandus, meester in de literatuur werd. Al in de wieg probeerde ik het gedicht op verschillende manieren te declameren —meestal tegen de kat, die niet eens echt geïnteresseerd was in de Vijftigers.
Maar goed, het gedicht heeft alles: binnenrijm, buitenrijm, alliteratie, irritatie en weinig moeilijke woorden.
Het klinkt als een klok, en je voelt: hier gaat iets…

Het is vandaag 26 juli 2025, vijftien jaar geleden dat ik de duivel binnen liet omdat ik dacht dat het mijn moeder was. Ze bezocht me omdat ze berouw had van haar misdaden. Ik wist nog niet dat ze een narcist is en wat narcisme inhoudt. En dat een narcist met berouw niet bestaat.
Ik had er toen geen flauw benul van dat ze mij had opgelicht. Ik wist alleen dat ze me dood wilde, dat ik dit zelf moest uitvoeren en dat ik haar een afstotelijk mens vind. Ik wist nog niet dat ze een pathologische…

Dit is de laatste keer. Hij heeft mij losgelaten, want ik hoor de kinderstem niet meer boven iedereen uit.
Het is negen uur. Zondagochtend. Een jongeman met roodblond haar, samen met een ongeveer zesjarig blond meisje, heeft deze tijd ook gekozen. Ze komen uit Portugal, raad ik. Wat ze tegen elkaar zeggen, versta ik niet, maar het klinkt super gezellig.
Hij heeft de glimlach op mijn gezicht gezien.
Vader en dochter doen me herinneren aan de tijd dat mijn zoontje nog een kind was. Samen de…

Achter de schuur had hij hem gevonden. Zijn hond. De keel was weg.
De bladeren kraken onder zijn laarzen. Geel, bruin, nat.
In het bos ruikt het naar rot en schimmel.
Bij de beek staat hij. Breed in de borst, de vacht vaal en ruig.…

Een dik compliment voor Marianne Vos die als bijna veertiger in de Tour de France het geel wist te veroveren.
Wat een klasbak!
Zo'n 20 jaar geleden zag ik haar veldritten winnen en nog steeds heeft ze de wilskracht om er altijd volop voor te gaan.
Marianne is een voorbeeld voor alle jonge sportmeisjes in Nederland. Veel talent maar vooral doorzettingsvermogen, ook al zat het haar in bepaalde fases van haar leven bepaald niet nee.…