Alle inzendingen over landschap

IN het Bildt, in het Noorden van de Provincie Friesland, waar zus Margreet woont op de boerderij, voelde ik me meteen thuis. Het is een weids landschap dat ik al kende van Noord-Groningen, maar dan Fries met een eigen karakter en taal zoals de Feetwarmers zingen. Ik kan me voorstellen als je er vandaan komt dat je er nooit meer weg wilt hoewel er…

De bulldozer doet gestaag zijn werk. Of haar werk. Welk geslacht zou het ding hebben volgens Van Dale? Te oordelen naar de afbrekende en luidruchtige arbeid, moet het wel een mannetje zijn. Doet er niet toe. Met oorverdovend gebeuk en gekraak sloopt de bulldozer het pand. Het staat – over enkele uren moet ik schrijven ‘stond’ – schuin tegenover…

Sinds afgelopen zondag, precies 300 jaar na de kolonisatie door Denemarken, heeft een van de grootste eilanden ter wereld zelfbestuur. Groenland zal voortaan zelf gaan over haar eigen justitie-apparaat, over de eigen politie en ook heeft het land vanaf vandaag een officiële taal, het Kalaallisut. Groenland heeft een oppervlakte van 2.175.600 km²…

'Waar is nou weer die grote handdoek gebleven?' vraagt mijn moeder met lichte stemverheffing. Het bloed stijgt naar mijn hoofd en ik verberg mijn rode wangen. Mijn ogen zoeken mijn kleine zusje en broertjes. Ik leg mijn vinger op mijn mond. Als samenzweerders in een groot complot zijn onze monden verzegeld. Net als elk jaar tegen Kerstmis, vindt er…

Op de grens, halverwege de jaren '80 van de vorige eeuw, volgde ik een opleiding op een school die inmiddels ter ziele is gegaan. In een vat met louter positieve herinneringen, al heb ik daar een jaar moeten overdoen, zijn er twee zaken die er gunstiger uitspringen. Los van klas, leraren/leraressen en lokatie: het vak Recht en het vak Engels. Recht…

Het hooggebergte laat zich moeilijk bedwingen. Het kost de nodige zweetdruppels en tranen om een bergtop te beklimmen. Zeker als je een bergtop wil bereiken die net iets boven je kunnen ligt. Alpinisme is dan ook niet zonder risico’s. Bereid je daarom ook goed voor. Maar als je dan eindelijk de top van de berg bereikt hebt dan is daar het enorme…

Verzengende hitte in deze onmetelijke zandbak. Zandduinen en daarachter weer zandduinen zover je kijken kon, geribbeld en rood van kleur met de trillende lucht in de wijdste verte. Op mijn hoofd een witte zakdoek waarvan drie hoekpunten waren geknoopt en de vierde hoekpunt als een soort van klep flap diende. Deze zonnehoed was nat van zweet. Het…

'Hemelwaterinfiltratiegebied' stond er op een bord aan de ingang van een nieuwbouwwijk in Linne. Zo'n bord waar normaal op staat 'spelende kinderen' u weet wel. Erboven een plaatje van een wolkje waar druppels uitvielen, een huisje en naast het huisje een stuk grond met een kuil erin. Dat zo'n moeilijk woord zo eenvoudig te tekenen is. Een…

Het Ruimtelijk Planbureau heeft een rapport uit: De staat van de ruimte. Eerlijk gezegd wist ik niet dat we een planbureau hadden voor de ruimte. En uit het rapport blijkt ook eigenlijk wel een beetje dat er niet zo veel ruimtelijk gepland wordt. En dan krijg je gekke dingen: over de inrichting van een winkelplein in het centrum wordt heel lang…

Ik sta op de dijk, langs de kant van het fietspad. Daar op het hoekje van de dijk, waar het ingepolderde, het nu ogenschijnlijk uitgestorven vakantiedorp ligt. Het bankje, nat van de regen, nodigt niet uit om erop te gaan zitten. Het weer is druilerig. De miezerige regen sijpelt langs mijn regenjas naar beneden op mijn schoenen, die al iets doorweekt…

Een sprookje De man heeft de heuvel beklommen. Hij staat nu op de top met zijn aangezicht naar het noorden, waar hij vandaan komt. Hij wil terug naar zijn geboortegrond, maar kan niet. Hij gaat zitten en ziet het onbevlekte landschap. Ziet hoe hij gevormd werd in de streek van melk en honing. De wind brengt hem de geur van het verleden. De geur van…

In mijn vroege jeugdherinneringen siert een weelderige treurwilg de tuin van onze buren. Elk voorjaar kwam de knoestige stam met zijn afstaande takken als een gapend spook tot leven. Dan leek het of de boom moeizaam zijn stramme wortels krulde en strekte, vastberaden om de harde winterbodem los te wrikken die na een lange periode van vorst en droogte…

Merkwaardig, nu vandaag een week geleden stond ik in het portaal van de balkondeur. Twee hoog op het zuiden. Roerloos naar een windstille leegte van tuinen, huisjes, vogels, bloemen, groen, te kijken. Vooral een soort arcadische lading - in mij en de omgeving. Ik was alleen. In huis was alles uit. Soms kan dat ook in een zo verstedelijkte omgeving…