Alle inzendingen over emoties

We hebben een bok op de kop getikt. Helemaal gratis. Staat prominent in de huiskamer. De tweeling draait hun flanken. Wij draaien mee.…

Van harte gefeliciteerd met uw 7 miljardste mens. Dat U tweeduizend elf jaar na de zondeval nog steeds doorgaat met Uw schepping is gezien uw tweedelig Boek en zoveel oorlogen, ziektes en ellende later op zijn minst opmerkelijk te noemen. Los van al die andere profeten, ik had het na de Tweede Wereldoorlog wel geweten. Zes miljoen van mijn eigen…

Schrijden is koninklijk, schreden op de weg terug is door stof en modder. Ik verkies de moeizame weg, gehoond of bespot, ik vlei mij aan uw voeten en geef mij toe. Denk nu niet dat ik uw schoothondje zal zijn, ik kef uit alle macht en bijt u in de kuiten, zo nodig. Mijn alter ego's weten u ook wel te vinden. Jan van Heemskerk is overleden, darmkanker…

Toen Nel van haar opblaaspop afkwam en na verschonen zich had aangekleed wilde ze in de huiskamer de televisie aanzetten, maar wat zag ze op de tafel liggen? Een mooie bos rode tulpen en er lag een briefje naast. Het zweet brak haar uit, want dan moet er iemand binnen zijn geweest en misschien mij gehoord hebben toen ik bezig was mij te bevredigen.…

Zo langzamerhand begin ik aan mijn altijd beoogde standvastigheid en het hanteren van bepaalde sensibele gevoelens te twijfelen. Na een tijd lang een lichte en zich geleidelijk manifesterende gedragsverandering steevast te hebben ontkend, waarop naaste familie en vrienden mij soms fijntjes en goedbedoeld hebben geattendeerd, kan ik er echt niet meer…

Nog drie dagen en het is weer het einde van de maand. Gisteren heb ik ontdekt dat ik niet genoeg geld heb voor de huur. Als ik mijn bankrekening leegmaak, en daarbij de muntstukken in mijn broekzak tel, kom ik net 10 euro te kort. Ik weet het even niet meer. Ik zal een vriend moeten bellen om me geld te lenen. Ik word er triest van en ik wil alleen…

Opwaaiende gordijnen rond slanke pilaren, terwijl mijn kloppende slapen gedachten stuwen naar bovenwolkse dreven, van waaruit ik opgewonden het krioelen der massa aanschouw, terwijl pijn en vreugde afwisselen met boertig leven, verheven devotie en nietszijnde en onzijnde materie, als aangespoelde resten van het menselijk bedrijf. Het halfbedekte been…

Na Parijs is nu Londen in rep en roer. Ook in Parijs was de aanleiding het doodschieten van een jongeman door de politie. De buitenwijken van Parijs stonden in lichterlaaie, auto's brandden af en wekten wereldwijde afschuw op. De sociale minderheden grepen hun kans om hun opgekropte woede te botvieren, een zogenaamde heilige missie, maar niets meer…

Ouderen meten soms met schijnbaar afwijkende maten, waarbij één gram liefdevolle herinnering aan hen die er niet meer zijn, of tien gram liefde voor alle dierbaren die hen nu omringen, méér kan wegen dan één kilo heftige verliefdheid ooit gevoeld.…

‘He pap, ik dacht dat je al in bed lag.’ Mijn zoon komt via de achterpoort thuis. In zijn toon klinkt verbazing door. Het is middernacht. Ik zit in mijn ondergoed buiten die dag geoogste tuinbonen te doppen. Van binnen klinkt muziek; Tom Waits die een rustig bluesje zingt. In de tijd dat hij nog jong was, maar meer klonk als een oude man. Het is nog…

Wie steeds maar roept dat hij (of zij) zich niets aantrekt van kritiek omdat hij rotsvast in zichzelf gelooft, laadt de verdenking op zich dat hij vooral zichzelf daarvan moet overtuigen en dus in werkelijkheid wél door kritiek wordt geraakt.…

De droom van eens iets te zullen worden, iets nieuws te gaan doen, me te onderscheiden en het verschil uit te gaan maken. De droom als drijfveer van ambitie, als onuitputtelijke bron van levenskracht. Dat anker, die kapstok waar tegenslag van onderweg zo gemakkelijk even geparkeerd kan worden. De droom als baken, als hersenspinsel van vrijheid dat…

Auto. Pats boem weer iemand minder. Het is een verschrikkelijk dodelijk monster.…

Haar succesjaren liggen al lange tijd achter haar, maar toch blijft de popzangeres Eve Steel regelmatig optreden in Londen en in omringende steden. Haar appartement in Hampstead is sterk vervuild en er heerst zowaar een muizenplaag, maar zij vertikt het om die beestjes te vergiftigen of te bedotten met muizenvallen, sterker nog, ze zet overal schoteltjes…

De hartenkreet van Joanan over Jomanda roept bij mij herinneringen op aan Tiel. In haar hoogtijdagen heb ik eens een healing van haar bezocht. Niet omdat ik iets mankeerde, maar omdat het verschijnsel mij intrigeerde, uit culturele belangstelling dus. Kostte een tientje, maar dat was je in die tijd voor een pretpark of bioscoopbezoek ook wel zo´n beetje…

Heerlijk, dacht ik, een nieuwe rubriek erbij met grote kans van slagen om een dichtbundel uit te geven. 'Vooruit dan!', dacht ik naïef als altijd, 'vanavond even geen biografie doorspitten, maar even lekker voor mezelf aan de slag!'. Ik had mijn stapel hommages voor de dichtbundel 'Hommages' al op mijn bureau klaargelegd. Na wat extra cola begon…

Aan de horizon breekt de nevel als in een sprookje. Zonne-stralen besprenkelen licht als feeënstof over golvend water. Het verhaal van de dag vertelt zichzelf, van die wonden van een oude boomstronk die zich angstvallig vastgrijpt in moederaarde. Van de magie van pasgeboren ochtendlicht en van die eendags-vlieg die zo'n geluk had met het weer, maar…

Ik wist niet dat ik zomaar op internet naaktfoto's van mijn geliefde, Goudse zangeres Do kon scoren, maar het is echt waar, ze stond zelfs in Playboy. Heel raar om haar daarna als Maria in The Passion te zien schitteren, maar ja, het leven is nu eenmaal zeer verwarrend.…

Het Parool kopte gister op de voorpagina ‘Hofnarretje gaat weer swingen’. Ik lees dat op een Haags terras gezeten van de krant van een dame tegenover me. Er staat een besnord gezicht naast dat ik associeer met een Engelse komediant, en ‘nieuwe directeur’ in kleiner dunne letter gearceerd boven. Ik schrik - in de stad waar ze gek op kranten het liefst…

Ik zit op mijn vrije dag naar As The World Turns te kijken en ik hoor iemand zeggen: "Het kan allemaal zo voorbij zijn". Ik zie een persoon op TV met een geweer en mijn gedachten gaan naar Alphen aan den Rijn en naar Baflo. Ik word me ineens heel erg bewust dat het ineens over kan zijn. Dat je wordt neergeschoten als je gewoon aan het winkelen bent…

Ben niet meer wat ik geweest ben, voel mij zelfs oud. Maar wil nog graag mee doen, met alles wat niet meer gaat. Waarom is het leven niet echt gegeven, zoals wordt verteld. Je moet er persoonlijk hard voor knokken en dan word je ook nog nog eens met het natuurgeweld elders geconfronteerd. Maar elke dag heeft nieuwe wensen en geeft nieuwe kansen…

Mijn besluit staat vast. Deze dag wens ik door te brengen zonder verplichtingen en daar zal ik mijn uiterste best voor doen! De afgelopen paar weken heb ik veel te veel hooi op mijn vork genomen. Na een heerlijk ontbijt, pak ik de fiets naar het station. Bij de kaartjesautomaat met modern touchscreen begint mijn kleine avontuur. Nu komt het leukste…

Ik ben werkelijk tot het bot, mijn naakte botten, gegaan om te ontdekken waar ik nog blokkades kon opheffen, de nare boel kon transformeren of anderszins verwerken, als ik maar mezelf kon bevrijden van die ellendige nasleep van mijn destructieve, psyche ontwrichtende, liefdeloze, wrede opvoedingssysteem. Ik ben niet iemand die het leven lichtvaardig…

Impulsief worden de mooiste teksten geschreven.…

In de nacht kwam zij tot leven. Slecht haar eigen besef van bestaan. Iets waar zij niet aan twijfelde. De wereld die zij beleefde was mooi. Eigenlijk helemaal niet realistisch, en dat was nou juist het fijne er aan. Ze kon er nachten lang haar fantasie op los laten, haar geest creëerde iets wat alleen haar toe behoorde. Ze wist met zekerheid dat…

Het is volle maan vannacht, dan zijn we altijd extra onrustig, wat verklaarbaar is, want de maan trekt water aan en wij bestaan grotendeels uit water. Onbewuste emoties komen dan spontaan bovendrijven, hoe je ook tegenstribbelt. In mijn geval wordt ik een soort weerwolf, een lunatic (maanzieke), daarom sluit ik mijn gordijnen hermetisch, barricadeer…

Susan had het zelf eigenlijk wel in de gaten. Probeerde daar ook wel iets aan te doen, maar liet het toch weer lopen. Totdat haar manager op haar werk eens zei: "Waarom verdedig jij je altijd zo? Dat is toch nergens voor nodig"? Wat dat, op dat moment, bij Susan losmaakte was met geen pen te beschrijven. Inderdaad, als Susan terugkijkt op haar…

Ze willen alles. Ze willen elkaar, verhuizen naar een eensgezinswoning, hun werk perfect uitvoeren (waarbij ze ook nog eens wisselende diensten hebben) en dan wil de een ook nog een HBO-studie doen. Bovendien hebben ze ook nog een huishouden. Dan komt de man met de hamer. Het blijkt allemaal te veel. De een vindt het in huis wel schoon, de ander…

In onze dromenwerelden leven wij dieper dan in de realiteit, dat wist Van Eeden ook. Daarom ben ik iedere nacht weer benieuwd naar wat de dromen voor mij in petto hebben. Ik leer er meer van dan van het waakleven. Zo zag ik onlangs mijn laatste geliefde zich wanhopig aan mij vastklampen. Zulke beelden koester ik.…

Het was te laat om nog te leven. De klok sloeg elf uur en ik voelde hoe mijn ziel weggleed, steeds verder weg in mijn onderbewustzijn. Nog voor ik het wist, was ik overleden. En het voelde niet eens zo gek. Mijn lichaam liet ik achter en ik steeg op, alle sterren en planeten voorbij. Ik vroeg me af waar ik terecht zou komen als ik het heelal eenmaal…