Alle inzendingen over literatuur

Afbeelding van Cupido De aloudheid maakt de min gelijk een weeldrig kind, Opdat een man van moed zich schaam' daarmee te spelen; 't Voert wapens, opdat elk zou vrezen 't wicht te strelen, Dat jokkende ons verraadt, en vijand kwetst en vrind. Zij geeft het vleugels, wijl 't zo licht is...

Uit Westerloo Hoe lief dat huisje met zijn strooien daken, omringd van houtmijt, schadde- en korentas, rondom beschut voor wind of zonneblaken door struik- en boomgewas. Om groene luiken rankt de frissche wingerd, waar tros op tros zich loswindt uit het loof, dat in festoenen langs de...

De bouwval De laatste glimp van 't avondrood Vloeit langs den strakken muur, En schuchter duikt de maanschijf op Aan 't bleek en fijn azuur Wat wekt ge sombre steenkolos! Die van uw glans verviel, En eenzaam op de rotspunt rust, Wat wekt gij in mijn ziel? Versteende stem van...

Broeikasziel Ik zie dromen in mijn ogen; En mijn ziel ingesloten onder glas, Haar beweeglijke broeikas verlichtend, Maakt het blauwe glaswerk zichtbaar. O de broeikassen van de lauwe ziel, De lelies tegen het beloken glas, Het ontloken riet onder hun wateren, En al mijn begeertes zonder...

De laatste brief De wereld scheen vol lichtere geluiden En een soldaat sliep op zijn overjas. Hij droomde lachend dat het vrede was Omdat er in zijn droom een klok ging luiden. Er viel een vogel die geen vogel was Niet ver van hem tussen de warme kruiden, En hij werd niet meer wakker...

De ziener Geen glinsterende dageraad, geen glans van goud en van ivoor op de gevesten van de zwaarden, geen paarse avond die de bloemenwei bedauwt waarover manen waaieren van blauwe paarden, geen goden uit de groene schemer van het woud, geen opgloeiende as in uitgedoofde haarden nooit...

De vorst Die avond scheen een grote winterhemel onwezenlijk in koude sterrenwemel en ongenaakbaar voor ons laag geloven. Het zichtbre eeuwge werd gebeeld, daarboven. De vorst omknelde gans de fonkelwanden van horizon en wind, stilte en stranden. De vorst beet in de vlakte en 't blauw...

Foto met mij Zo zat je vaak. Je hand knijpt in de leuning tot het bot, alsof je zoekt naar het gevoel dat in je eigen arm ontstaat. Je grondvesten een stoel, die jou natuurlijk niet begrijpt. Ik til een glas tot halverwege, dat ik al was het leeg niet eens kon legen. Een paradox weegt in...

Boutade O land van mest en mist, van vuilen, kouden regen, Doorsijperd stukske grond, vol killen dauw en damp, Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen, Vol jicht en parapluies, vol kiespijn en vol kramp! O saaie brij-moeras, o erf van overschoenen, Van kikkers, baggerlui,...

Wie blijft in deze barre wintertijden bij zijn gevoel? De taxichauffeur die niet wilde maar toch uit menslievendheid de brug ramde? De moeder die haar dochter naar school brengt maar van het talud afgleed? De truckchauffeur die de helling niet haalde met zijn glippende banden? Neen, we zagen ze...

Volière Van top tot teen vol vogels zit mijn vader. Er hangen korenblauwe luchten in zijn lijf en vergezichten om bij weg te dromen en takken waar men, vogel zijnde, graag op slaapt. De meest diverse soorten herbergt hij. Bijvoorbeeld in zijn hoofd iets hoogs, een torenvalk, een...

Het brandende wrak In de schaduw der zwellende zeilen verborgen Voor de maan, die de mast op de wateren mat, In den slaap van het licht, tussen avond en morgen, Stond ik, slaaploos, ter reling van 't reilend fregat. Toen verblindde mijn' blik, naar den einder ontloken, Tussen wolken en...

Liefste, ik ben... Liefste ik ben de droefenis gaan beminnen, Omdat geen andere méér uw ogen had. Het was een duister, roekeloos beminnen; Ik heb niet meer van haar dan u gehad. Want droefenis was als gij waart in mijn leven Om uwe ogen heb ik haar bemind. Was zij van u niet liefde's...

Als je net slaapt Waar dingen eindigen beginnen nieuwe dingen, wanneer de avond is gevallen, en eveneens de wind, als je net slaapt, keert de hand die je liefste bedekt zich om, en vliegt er tederheid uit de handpalm op die ruist over de stad, over donkere akkers, wegen, rivieren, over de...

Mijn alleroudst verhaal heb ik verzwegen Gebeurd verhaal, verhaal van jaren hèr, Wat zuster deed met mij? Hoe ik als kind, Jongste van arm gezin, soms, vader blind Geleidde door het stadje, her en dèr. Hoe 'k op zijn schouders zat dan, hoog en vèr Uitkeek, voor hem; voor gracht en...

Verhaal van een ooggetuige Zowat driehonderd mannen zitten in een kring. Het is ijskoud en ze zijn naakt. Ze beschermen hun blote vrouwen en kinderen tegen de scherpe zuidpoolwind. Soms mag een oudere man de kring verlaten om wat warmte op te doen tussen de vrouwen. Vaak krijgt hij dan een...

Geef mij toegang tot je tong. Die bode van verboden, torser van laster, drager van zwijgen is de brug tot gedachten. Waar geest in lichaam uitmondt wil ik zijn om, voordat je lippen zich sluiten, in de schacht van keel en huig naar je stortvloed van stilte te luisteren. De geest legt het...

Ik heb je liever Ik heb je liever dan brood al zegt men ook dat het niet kan en al kan het ook niet. Ik heb je liever dan vrolijkheid of regen, liever dan de stilte van drie uur in de rustig in- en uitademende nacht. De meeuwen scheren overdag met hun vleugels langs de blonde warme...

De poes weet van niets De poes weet van niets. Ze ligt in haar eentje zoals altijd want ik hoor er niet bij. De poes weet van niets. Er kan van alles gebeurd zijn, bommen, granaten, een kaping, een overstroming, een hagelstenen-kogelregen. De poes weet van niets. De poes krijgt haar...

Ik hou van Icarus die wist dat de was zou smelten en toch naar de zon toe vloog. Ik hou van het meisje dat wel zag hoe blauw de baard van Blauwbaard was - dat was juist de reden. Ik houd van Doornroosje die alleen maar deed alsof ze sliep. Ik hou van sneeuwwitje, die de dwergen een stelletje...

Dit huis Er zijn vogels die ik nog moet opzoeken. Er is lucht en er is de duidelijke maan en er staat een witte geit achter dit huis. Soms mag zij bij de zwarte paarden en rent witte rondjes van blijdschap. Het zou genoeg moeten zijn. Ik zeg dat het het huis is. Niet de vriendin of de...

De fietsenmaker in zijn hol, onder schaarse pit, één deur open, zit, knielt en hurkt hij voor de zoveelste fiets, zeg je dag zegt hij dag een glinstering in zijn ogen en ziet hij op al die pedalen totaal verlicht al die benen en vanaf het zadel al die dijen, die opwaaiende jurken en...

Portret van een landschap Een tafel vol fruit, maar natuurlijk, natuurlijk te groot voor een huis en zo voedzaam en zoet zag niemand ooit fruit, dus een landschap kom nader, geliefde en vrienden, ja ook die vóór en achter hun voorhoofd een slachtmes dragen, kom nader, lik steen, en zie...

Holland Grauw is uw hemel en stormig uw strand, Naakt zijn uw duinen en effen uw velden, U schiep natuur met een stiefmoeders hand, Toch heb ik innig u lief, o mijn Land! Al wat gij zijt, is der Vaderen werk; Uit een moeras wrocht de vlijt van die helden, Beide de zee en den dwingland te...

Een sterk verhaal en op de achtste dag besloot ik mezelf te scheppen uit de kuil waarin ik als kind gevallen was. ik had een groen schepje - onbreekbaar plastic - van het merk madeintaiwan. eenmaal uitgegraven beviel ik mezelf zo goed dat ik jou schiep. ik droeg een paarse cape met...

Aan Betsy Het heugt mij als de dag van gistren. Op het mos In hartverovrend achtelooze houding lag Uw rijzige figuur, wijl de anderen het bosch Langzaam doordwaalden. 't was een vreeslijk heete dag. Gij hield mijn veldflesch aan uw rozenlipjes, droog Van 't lachen. Diep-gemoedlijk, als...

Ik zal u niet beminnen Ik zal u niet beminnen, gij, die in vreê-gewaad voorbij mijn torve zinnen langs-heen mijn leven gaat. Ik zie uw rústige ogen, en 'k weet hoe góed ge zijt: úw tederheid, gebogen over mijne eenzaamheid. En 'k heb u niets verborgen van blijheid, drift en...

Anadyomene Zo mooi, zoals haar naakte lichaam door de branding springt, de borsten hoog, de armen in het verlengde van haar rug geheven. Ik zie onder haar huid, als nooit ontwikkelde vleugels die zich willen uitslaan haar schouderbladen zich driftig bewegen. Een onverminkte Venus is zij,...

De oester Haast dier en haast nog plant ben ik de oester. Naar mij reikt niet de kleinste kinderhand. Maar niemand weet wat ik van binnen koester en wat zich slapend door mijn donker plant. Van golf tot golf gevonden en verloren en aangespoeld en weer verspeeld door 't strand. Maar in...

Stilleven met herfstvruchten zoals altijd bij volle maan zelfs na een afmattend orgasme lig ik wakker en met hoofdpijn in ons bed naar de gedaanten van de vetplanten te staren. merkwaardig klein voel ik me nu vertrappeld door verwarde paardenpoten terwijl de mooie diernaam...