Alle inzendingen over literatuur

Als je net slaapt Waar dingen eindigen beginnen nieuwe dingen, wanneer de avond is gevallen, en eveneens de wind, als je net slaapt, keert de hand die je liefste bedekt zich om, en vliegt er tederheid uit de handpalm op die ruist over de stad, over donkere akkers, wegen, rivieren, over de dorpen en je droomt dat je op reis bent, dat je op weg…

Mijn alleroudst verhaal heb ik verzwegen Gebeurd verhaal, verhaal van jaren hèr, Wat zuster deed met mij? Hoe ik als kind, Jongste van arm gezin, soms, vader blind Geleidde door het stadje, her en dèr. Hoe 'k op zijn schouders zat dan, hoog en vèr Uitkeek, voor hem; voor gracht en stoep gezwind Waarschuwen moest; en hoe zich vasthield '…

Verhaal van een ooggetuige Zowat driehonderd mannen zitten in een kring. Het is ijskoud en ze zijn naakt. Ze beschermen hun blote vrouwen en kinderen tegen de scherpe zuidpoolwind. Soms mag een oudere man de kring verlaten om wat warmte op te doen tussen de vrouwen. Vaak krijgt hij dan een stukje rauwe vis. Daarna neemt hij opnieuw zijn plaats…

Geef mij toegang tot je tong. Die bode van verboden, torser van laster, drager van zwijgen is de brug tot gedachten. Waar geest in lichaam uitmondt wil ik zijn om, voordat je lippen zich sluiten, in de schacht van keel en huig naar je stortvloed van stilte te luisteren. De geest legt het af tegen drank en ook na gesmeek weekt de tong zich…

Ik heb je liever Ik heb je liever dan brood al zegt men ook dat het niet kan en al kan het ook niet. Ik heb je liever dan vrolijkheid of regen, liever dan de stilte van drie uur in de rustig in- en uitademende nacht. De meeuwen scheren overdag met hun vleugels langs de blonde warme lucht. De wilde bloemen staan te lachen in het warme…

De poes weet van niets De poes weet van niets. Ze ligt in haar eentje zoals altijd want ik hoor er niet bij. De poes weet van niets. Er kan van alles gebeurd zijn, bommen, granaten, een kaping, een overstroming, een hagelstenen-kogelregen. De poes weet van niets. De poes krijgt haar brokjes, liefst die van een A-merk. De poes krijgt haar…

Ik hou van Icarus die wist dat de was zou smelten en toch naar de zon toe vloog. Ik hou van het meisje dat wel zag hoe blauw de baard van Blauwbaard was - dat was juist de reden. Ik houd van Doornroosje die alleen maar deed alsof ze sliep. Ik hou van sneeuwwitje, die de dwergen een stelletje neuroten vond. 'Wie heeft er op mijn stoeltje gezeten…

Dit huis Er zijn vogels die ik nog moet opzoeken. Er is lucht en er is de duidelijke maan en er staat een witte geit achter dit huis. Soms mag zij bij de zwarte paarden en rent witte rondjes van blijdschap. Het zou genoeg moeten zijn. Ik zeg dat het het huis is. Niet de vriendin of de man, niet de vriendin en de man of de pannen die kringen…

De fietsenmaker in zijn hol, onder schaarse pit, één deur open, zit, knielt en hurkt hij voor de zoveelste fiets, zeg je dag zegt hij dag een glinstering in zijn ogen en ziet hij op al die pedalen totaal verlicht al die benen en vanaf het zadel al die dijen, die opwaaiende jurken en wat daaronder zit en hij vermoeden moet, dan staat hij…

Portret van een landschap Een tafel vol fruit, maar natuurlijk, natuurlijk te groot voor een huis en zo voedzaam en zoet zag niemand ooit fruit, dus een landschap kom nader, geliefde en vrienden, ja ook die vóór en achter hun voorhoofd een slachtmes dragen, kom nader, lik steen, en zie een landschap niet door handen gemaakt maar betreden door…

Holland Grauw is uw hemel en stormig uw strand, Naakt zijn uw duinen en effen uw velden, U schiep natuur met een stiefmoeders hand, Toch heb ik innig u lief, o mijn Land! Al wat gij zijt, is der Vaderen werk; Uit een moeras wrocht de vlijt van die helden, Beide de zee en den dwingland te sterk, Vrijheid een tempel en Godsvrucht een kerk.…

Een sterk verhaal en op de achtste dag besloot ik mezelf te scheppen uit de kuil waarin ik als kind gevallen was. ik had een groen schepje - onbreekbaar plastic - van het merk madeintaiwan. eenmaal uitgegraven beviel ik mezelf zo goed dat ik jou schiep. ik droeg een paarse cape met gouden epauletten en blauwe kwastjes waarmee ik lucht…

Aan Betsy Het heugt mij als de dag van gistren. Op het mos In hartverovrend achtelooze houding lag Uw rijzige figuur, wijl de anderen het bosch Langzaam doordwaalden. 't was een vreeslijk heete dag. Gij hield mijn veldflesch aan uw rozenlipjes, droog Van 't lachen. Diep-gemoedlijk, als wen de avondklok Door 't dal luidt, klonk het in uw…

Ik zal u niet beminnen Ik zal u niet beminnen, gij, die in vreê-gewaad voorbij mijn torve zinnen langs-heen mijn leven gaat. Ik zie uw rústige ogen, en 'k weet hoe góed ge zijt: úw tederheid, gebogen over mijne eenzaamheid. En 'k heb u niets verborgen van blijheid, drift en leed, en hoe uw plegend zorgen me in stilte wenen deed.…

Anadyomene Zo mooi, zoals haar naakte lichaam door de branding springt, de borsten hoog, de armen in het verlengde van haar rug geheven. Ik zie onder haar huid, als nooit ontwikkelde vleugels die zich willen uitslaan haar schouderbladen zich driftig bewegen. Een onverminkte Venus is zij, levend uit het gemarmerd schuim herrezen. Ah, lieflijk…

De oester Haast dier en haast nog plant ben ik de oester. Naar mij reikt niet de kleinste kinderhand. Maar niemand weet wat ik van binnen koester en wat zich slapend door mijn donker plant. Van golf tot golf gevonden en verloren en aangespoeld en weer verspeeld door 't strand. Maar in mijn schelpen wordt de zee herboren en de éne korrel…

Stilleven met herfstvruchten zoals altijd bij volle maan zelfs na een afmattend orgasme lig ik wakker en met hoofdpijn in ons bed naar de gedaanten van de vetplanten te staren. merkwaardig klein voel ik me nu vertrappeld door verwarde paardenpoten terwijl de mooie diernaam hazelworm plots uit het donker opduikt en mijn hoofd geraakt wordt…

Benoem een fantasia-steunzool tot keizer en vertel de gelovigen dat elke overheid uit God is. Laat hem veel misdaden jegens de menselijkheid begaan en vertel de gelovigen dat dit niet Gods wil was. Arresteer de door God krankzinnig gemaakte gek en verkondig de gelovigen het aantal nieuwe gemartelden in wederopstanding. Ga daarna naar NatGeo…

Nu is er weer dat zomerse godlof Nu is er weer dat zomerse godlof van meisjes die in korte rokken door alle straten fietsen in ons land, ons land gezegend met pastoors en dominees die met schuine oogjes kijken naar dat dekselse jonge volkje dat met naakte knietjes door hun straten fietst godlof en in de zwoele avondlucht in hun seringentuin…

De Min Gij moeders, gij hoeders Der bloeiende jeugd Wat mort gij, wat noemt gij De spijtigheid deugd! Wat keert gij en weert gij De listige Min Van rijpende boezems? Hij raakt er toch in! De kruiper, de sluiper Houdt ijverig de wacht. Hij ligt op zijn luimen, Bij dage, bij nacht! Al sluiten hem buiten, Met grendel en boom, Benagelde…

t' Amo mia vita Mijn Lief ik min uw. Myn Lief ik min uw. Dus mijn lieve leve seyde, Mid dat mijn lippen van haer lieve lippe scheyde Geen meerder soetigheyd ter voren inne quam Dan als sy mij dat gaf, het geen ick haer ontnam Onthout die toontjes ey! ik bid uw Cupidootje Gy kleyne Sielen-vooght, gy machtigh wonder Goodtje! En steltse…

Op eenmaal soms ontwaakt in mij, Wanneer ik 't minst verwachte, Van schoonheid en van poëzij De wordende gedachte. Een onbepaalde en zoete lust Sluipt hart en aadren binnen, Als werd ik in de droom gekust Door een der Zanggodinnen. Er ruisen tonen om mij heen, En schone vormen zweven In glanzig nevelwaas dooreen, Die mij het hart doen…

'Khebb tongen t'mijn' verdoen: 'khebb dorpen min dan Steden Ten uytvoer van mijn' saek beleefdelick bereidt; 'Khebb vrienden, in getal, als 'tsand ten over leit, In aensien, menighmael meer waerd dan mijn' gebeden; 'Khebb, hadden't andere, sij wisten't te besteden Ten plaester yeder een van sijn' afsienlickheid; Maer, ô mijn laeste…

Wreed gescheiden lievelingen! die uw' weg met tranen weekt;- voor wier diep gewonde harten de aarde niet een Roosjen kweekt;- Als 't gevoel der teerste scheiding uw' geprangden boezem knelt, en geen hartverligtend traantjen in uw brandende oogen zwelt;- Zet u dan in stille nachten op een eenzaam Kerkhof neer.- in 't gevoelloos Rijk der…

Wat is 't anders als fraai? Die anders niet en kan als zingen, spelen, tuiten, is geenszins fraai zo deugd en eerbaarheid staan buiten. Een vrouw die niet als zingt en tuit, die gaarna danst, en die de luit schier nimmer uit haar handen leit, fij, fij, dat is lichtvaardigheid. Maar is het niet een hemel schier te zien hoe dat een geestig…

Waar ligt dat avontuurlijk Faeryland? De glazen globe, gave van Merlijn, zilveren schimmig, met parelen schijn. Bokaal waar alles is wat eenmaal was, waar de oude vorst, de oude vorstin verblijft, eerwaarde voorouders van het mensenras. Kom, kom nu in mijn borst, kom hier met spoed, waar uit de wonde drupt ons kinderbloed. Het deugdzaam altijd…

Ik probeer wel eens bij mezelf te achterhalen hoe mijn schrijverschap ontstaan is. Dat is een gevoelig punt, want het ligt mij zeer na aan het hart of is het in het hart? Tot ongeveer mijn vijftiende jaar deed ik een schriftelijke tekencursus, waar ik hoge ogen mee gooide. Ik heb het alleen niet afgemaakt, misschien uit faalangst of angst voor succes…

Sterren O de heilige onsterflijke sterren, hoog boven mijn sterfelijk hoofd, Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen mij een hemel eens had beloofd, Als deze ogen zich sluiten voor eeuwig en dit lijf wordt ten grave gebracht, O de stille onbegrijplijke sterren! o 't mysterieënheir van de nacht! Lief, de dag is zo druk en zo nuchter,…

Psalm 1 Systeem! Gij spitst geen oog of baard en draagt geen slepend kleed; hij die in u een mens ontwaart misvormt u naar zijn eigen aard waar hij ook niets van weet. Systeem, ik noem u dus geen God, geen Heer of ander Woord waarvan men gave en gebod en wraak wacht en tot wiens genot men volkeren vermoordt. Systeem! Lijf dat op niets…

Liefde doet klagen Och, hoe is mijn lot zoo wreet! Van rampen te zamen gesmeet! Appelona, hoe lang Zult gy blijven zo stuurs, zo wrang? Hoe lang al even trots? Gelijk als een harde rots, Die 't zee-gewelt op zijne borst doet breeken, Zo wrevel staat gy voor mijn zuchte en smeeken. Hoe dikmaal zach my de Maan Voor uw vensteren waaren gaan…