Alle inzendingen over moraal

Het is heel moeilijk in te zien dat de strijd die Obama wil blijven voeren voor hoop en beschaving vooral gekenmerkt wordt door Amerikaanse bombardementen, drones en martelingen.

De necrofiele medewerker van een mortuarium in Hamilton (Ohio) kan maar beter niet ter dood worden veroordeeld.

Het is niet de liefde maar het lot, dat mij doet verlangen naar hereniging met jou en God.

Degene die het hardst riep dat ik moest ophouden met schrijven had zeker heel wat te verbergen! De angst tot openheid, eerlijkheid en oprechtheid heeft heel wat mensen het verkeerde pad op doen gaan...

Het allereerste woord werd reeds voor mijn persoon in dit bestaan uitgesproken. Het eerste of laatste woord hoef ik niet te hebben. Mijn laatste woord laat ik voortaan onuitgesproken, voorgoed.

Eerherstel, rehabilitatie. Genoegdoening. Daar is het mij om te doen, dus vandaar deze brief. Weliswaar opnieuw. Zuiver omdat er iets rechtgezet dient te worden. Puur daar uiteindelijk het recht moet en zal zegevieren. Dat verdrag dat jullie onderling op een gegeven moment hebben gesloten, zuivert j...

Ik speelde vroeger met hamertje tik. Momenteel is het in mijn leven een zee van hameren en beeldhouwen opdat ik een beeld creëer door het ijzer op exact het goede moment te smeden met het juiste vuur. Een beeld resteert met eigen vibraties. Mijn beeld van woorden, gebaar en daden is tot stand geko...

Alles wat ik in vrede draag, gaat in vrede... voorbij. Het blijft dan ook in vrede.

Ik verkocht mijn hart bijna aan de duivel, maar God was mij, deze keer, gelukkig vóór!

Woedend zou ik nog steeds kunnen, nee, moeten zijn, want een furieus iemand is terecht heel kwaad als hij doorheeft dat men hem in hun eigen BAD VAN LEUGENS probeert te verdrinken. Ervan overtuigd dat dit niet alleen voor Friezen geldt, schreef ik ooit het gedicht met de vileine titel 'Flagrant'. ...

Tussen zee en zand loop ik tijdens motregen langs de vloedlijn, terwijl vals licht onder de wolken doorschijnt, en de regenboog zich verschuilt, bedenk ik totaal zinloos te midden van het lawaai van de branding, dat ook gevoelens en bedoelingen vaak stuk slaan op hardnekkigheid van mensen.

Zij die niet weten, zullen snel vergeten. Zij die gaan vergeten, worden gepasseerd. Maar Hij, die schreef via mijn handen... Zíjn boodschap wordt geëerd. Het zal alles zijn wat ik heb geleerd.

Iemand mores leren, nee, dat was ik niet van plan. Mensen nieuwe mores aanleren, ja, dát wel!

In veel gevallen gaat het er niet om of je er iets aan kan doen, maar of je er iets aan wil doen.

Ik geef mensen hoop in hun laatste hoop.

Ik ben iemand, die graag alles of niets wil weten. Als ik maar een beetje over een onderwerp te weten kan komen, dan loop ik het risico constant gehinderd te worden door hiaten in mijn beeldvorming. Dan kan ik er beter van afzien ook maar iets ervan aan de weet te komen, zodat ik in mijn onwetendhei...

Hóe agressief had u het willen hebben, Fidel Castro?

Hoe toegenegen kun je als dorpsgek zijn...

Hoe egoïst is de Evangelist?

Vroeger was alles beter. Ik weet het, het is cliché. Maar clichés zijn niet minder waar. Meestal zijn ze pijnlijk genoeg de enige waarheid. Ik voetbalde vroeger weleens op straat. Gewoon midden op een doorgaande straat. De bal belandde regelmatig in een achtertuin. De langste of de lenigste klo...

Hoe recalcitrant is de protestant?

Hoe ziek is de katholiek?

De waarheid zoeken kan je in veel gevallen vergelijken met een kikker bij zijn staart pakken.

Mijn woorden zullen ook daadkracht dragen. Het is één leven, één woord en één gedachte! Mensen mogen me geloven, op mijn woord, ongehoord.

Er is geen haast. Alleen als je haast maakt.

Lieve ouders van Nils, Het is een ware uitdaging om jullie deze mail te schrijven. Het uploaden van de twee foto's kost me zeeën van tijd, de letters haperen en het tocht behoorlijk in dit kleine vertrek waar ik het internet op mag. Op dit meest westelijke deel van IJsland mag je natuurlijk nie...

De fout mezelf niet toe te staan om fouten te maken is foutief gezien zeer ernstig humoristisch.

Nooit ziek van ethiek!

Ik was in een buurt in een stad waar je je schoonmoeder nog niet dood laat gaan. Dichtgetimmerde ramen, opengereten vuilniszakken midden op straat, en rond het hermetische schoolhek grote drollen waarvan je hoopt dat ze van honden zijn. Een achterbuurt, een getto. Niemand wil daar wonen. Toch wonen ...

'God, waarom is de mens zo wreed, als het om liefde gaat? Waarom de mens zó wreed?'