Alle inzendingen over BELANDEN

Midden op het eiland Java staat de tempel Boroboedoer, waar eens een geheimzinnige, maar geluidloze stem omheen waarde. Deze onhoorbare klank kreeg lust om te vertrekken. Ze zweefde over de zee, langs de kusten van de Indische Oceaan, naar het Westen toe. Onder het reizen kreeg ze allerlei ingevingen van geestelijke aard. Allerlei ingewikkelde gedachten…

Om nieuwe levens in welzijn... te doen belanden.…

Anderen belanden, bij een poging mij langs die zelfde weg te willen doorgronden, bij de eerste bocht reeds in de berm.…

De heer Hoes heeft het volledig aan zijn eigen voor een burgemeester volstrekt ongepaste doen en laten te wijten dat hij in het verdomhoekje van de media en gemeentelijke politiek is beland.…

Ik belandde midden in zee. Vanuit de lucht zag ik mensen toestromen en wild gebaren. Daar kwamen de lifeguards. Nog voor ik onder de parachute kon verdwijnen, hadden ze me te pakken.…

Het is bespottelijk dat hij om deze futiele reden uiteindelijk in een Guantanamo Bay-achtige kerker kan belanden, waar men hem als een citroen uit zal persen om te weten te komen wat de bron is van de gelekte informatie over de Amerikaanse diplomatie.…

Hij kan van een koude kermis thuis belanden nu Van der Plas (BBB) aan heeft gegeven wel regeringsverantwoordelijkheid te willen dragen maar uitsluitend ZONDER Rutte.…

Want: ze zaten alle drie ooit in een baarmoeder, veilig en vertrouwd, vast aan een navelstreng stevig vast, belandden in een kraambed, doorliepen een jeugd. En nu is er dat gapende gat in drie families een gat wat niet meer kan worden gedicht. Nooit meer.…

Kauwen herkauwen hun afkomst, ze kunnen niet anders, vliegen in vlucht door de lucht over mijn dak en schijten alles onder als ze in de bomen van het park zijn beland. Nog even schiet het naar boven in zwermen, prachtklievend door de vallende avondzon, vliegend beschermen in onnavolgbaar gebaar. En dan valt de avond stil.…

Passeerde een brug die net iets te ver was, zag waterlanders aan de slootkant beland. Ik draaide mij vol walging af, geen troef meer in mijn hand, volkomen nat gegaan. Maar bij het afwenden kwam Die Wende, ik zag plots dronken vergezichten. Huppelend huiswaarts met gezwinde, blije spoed. In de wetenschap dat een borreltje soms moet.…

Eigenlijk vreemd, wij belandden op de dansvloer terwijl ik jou daarvoor niet eens zag zitten. De vloer lichtte op in kleurrijke patronen, wederzijds omarmd bestegen we de 'Stairway to heaven', ik verdronk in jouw haar. Bedwelmend, geurige uitnodiging, zacht stralend blond, ik werd er bang van.…

Diane van Es bleek zilver waard op de 10.000 meter in een fraaie stijl, maar in een confrontatie met de wereldtop verwacht ik niet dat ze op het podium zal belanden. Het EK volgen ervaar ik als een feestje en geeft me meer kijkgenot dan de voetbalwedstijden van tegenwoordig, waarbij de 0 houden belangrijker is dan scoren.…

Na diverse escapades belandde ik bij jou in bed en deed mijn voordeel met jouw voorsprong in jaren, ik plukte de nacht kruidig met een vleugje vanille en zilt op het puntje van mijn tong. Je bracht mij een roos en ik tekende jou uit in zacht potlood, maar die eerste keer bleek de laatste. En toch ben ik je eeuwig dankbaar.…

Verzet had geen zin, uiteindelijk belandde ik in de lift. Naar boven en een bloedmooie vrouw vol verdriet, nimmer had zij aandacht voor mij maar nu mocht ik haar troosten. Nauwelijks bedekt in vervliegend kleedje sloeg ik een arm om haar heen, rugdecolleté wellustig eindigend in een bilspleet waar mensen graag kaas van eten.…

Ik heb er rondgedwaald in de stromende regen van september en was in een buitenwijk beland. Meerdere uiterst vriendelijke bewoners en passanten wezen mij de weg tot ik uiteindelijk als een verzopen kat aankwam bij mijn vrienden.…

Achter Kapsalon "PureLou" aan de Schouwburgring waar ik op een zonnige morgen in mei ben beland, bevindt zich een kleine, merkwaardige binnenplaats waar het goed toeven is.…

Drie niveaus lager beland je via de WW in de bijstand. Hoge functionarissen worden niet of nauwelijks gecontroleerd. Laag in de hiërarchie zit er een legertje chefs boven je over je schouder mee te kijken.…

Deze gaf zijn signalen of symptomen af, zodat ik ongaarne mijn "medische afspraken" maakte en uiteraard ongewild belandde op de afdeling "oncologie". Moet ik de wapenrusting aantrekken? Is de zomer nog altijd mooi? Het frisgroene, ritselende gebladerte aan mijn venster doet het wel zo voorkomen......…

Eens doorkruiste ik deze straat die als een ader de stad doorsnijdt en belandde bij een merkwaardig metalen rasterwerk. Een jongeman die ik aldaar ontmoette, vertelde mij dat in het belendende pand de zaak van de fotograaf was. Wanneer ik gearriveerd ben bij deze beroepsbeoefenaar, vraagt deze mij te poseren voor de camera.…

Ik vreesde echter - allerminst ten onrechte - in hallucinatoire koortsdromen te belanden als ik de sigaret, die men mij welwillend aanbood, zou aannemen.....…

De blaadjes warrelen al omlaag van de bomen en ik vind het wonderlijk en zo komisch dat een klein geel blaadje is beland op de "reling" van mijn balkon. In het ziekenhuis betreed ik de lange, kale gang, geflankeerd door de zalen met de bedden, bezet door patiënten.…

De zon priemde door kale avondtakken met een zilveren glans, vogels van allerlei pluimage gierden door de lucht en belandden na een vlucht in de bomen. Nog even werd er nagesnaveld en vervolgens werd het stil. Kijk, zo kan het ook.…

. ;-) Vorig jaar belandde een besneden man (hij had dus geen voorhuid en dat kon je zien omdat hij bottomless was) en blijkbaar zo kippig als een mol op het ‘gewone’ strand. Beetje in paniek zocht hij zijn kuil tussen de ‘gewonen’, die zich te barsten lachten want ze waren in de meerderheid.…

Was het puur toeval dat ik haar vanavond signaleerde in het restaurant van het TweeSteden Ziekenhuis toen ik daar beland was voor een kop koffie tijdens de doelloze en nutteloze zwerftocht die ik soms uit eenzaamheid in de omgeving maak?…

In het vreemde oord waar ik beland zal zijn zal het beeld mij voor ogen blijven zweven van wat ik achtergelaten heb en van wat mij dierbaar is geworden; mijn Tilburgse woning.…

Tijdens de nachtelijke uren kolkte mijn felrode bloed uit mijn keel en het belandde naast mijn bed...…

Ik liep; nee, ik strompelde die avond aan de arm van een nicht naar het restaurant, alsof ik in een diepe krocht zou belanden, alsof mij de ultieme verdoemenis reeds was aangezegd...…

De terugtocht werd tenslotte aanvaard en op het metalen chassis van ons busje was zelfs de toch niet zo vrolijke tekst "Crematorium Tilburg" vermeld alsof maar al te spoedig haar inzittenden daar zouden belanden…

Helemaal in de weer voor een klein ukkie van de familie dat per ongeluk in m'n oude veranda was beland. Je had het moeten zien! Een kleintje -het had nog donshaartjes- vond de uitgang niet meer en de rest van de troep scheen die langs buiten ook niet te vinden. Het beestje fladderde zich bijna te pletter tegen het vensterglas.…

Dit opdat de chauffeurs zouden remmen, de trucks konden worden beklommen, het tentzeil kon worden opengesneden om tussen de lading te kunnen belanden en de oversteek te maken. Alles teneinde in Eldorado Engeland een menswaardig bestaan op te bouwen.…