Alle inzendingen over Besef

Besef dat je moet leven om dood te kunnen gaan.…

Het besef dat je maanden, misschien jaren, tegen elke dag op gaat zien. Dat je je elke dag weer door de dag heen moet slepen. Je jezelf moet dwingen om aan te kleden, te wassen, je boterham te eten. Zonder enig begrip waarom je dat moet doen. Nee, dit kan en wil ik niet nog een keer meemaken.…

Het standaard antwoord luidt dan ook: Ik besef het niet of heel gewaagd 'het dringt nog niet helemaal tot me door'. Zondagavond zal het weer zo zijn. ‘Besef je wat voor kans jullie hebben laten liggen, zo’n kans om wereldkampioen te worden krijg je misschien nooit weer?’ Dat besef zal vermoedelijk iets sneller doordringen.…

Mijn gedachten zijn weer troebel, en ik voel me waardeloos… Ik besef dat ’t leven een leerweg is, geen moeilijke leerweg. Er is maar één ding dat je in de weg staat, en dat ben jezelf. ’t Is zo ontzettend makkelijk jezelf voor de gek te houden. Hoe groter dit besef bij me wordt, des de zwaarder mijn last… ergens doe ik kennelijk wat verkeerd….…

De verpakking van mijn ziel, met zorg door de Allerhoogste uitgekozen. Naar Zijn beeld geschapen, bedoeld voor de roeping die me is gegeven. De presentatie van mijn zijn. Een afdruk van een indruk, door iemand gemaakt. Positief of negatief, het is maar net hoe je iemand raakt. Hetgeen wat me doet zijn tot hoe ik word gezien, hoe dan ook. Gehoord…

Het besef was te pijnlijk, te bitter. Maar nu zag ik het glashelder. Er was een causaal verband, oorzaak, gevolg……

En langzaam kwam het besef, hoe erg ik haar zou gaan missen, ook haar man en vier kinderen, die ik van pubers naar jonge mensen heb zien groeien. Haar man, die altijd bereid was om mij ergens mee te helpen als ik daar om vroeg.…

Een oude man en een iets jongere (beiden sinds kort weduwnaar) zaten naast elkaar op een bankje in de zonnige tuin van een bejaardentehuis. De oude man streek beverig met een zakdoek langs zijn ogen en zei verdrietig: "Sorry, maar weet je ik mis haar zo verschrikkelijk erg." Peinzend voor zich uitstarend antwoordde de jongere man: "Ach ja, het…

Ieder mens heeft een natuurlijk besef van twee dingen: 1. dat er een God bestaat; 2. dat zijn eigen bestaan niet eindigt met de dood. Tegenwoordig verdringen veel mensen dit besef omdat ze geen gezag boven zich dulden en menen dat ze na hun dood verantwoording af moeten leggen voor hun daden.…

Besef kan mooi zijn, wanneer u het gebruikt. Ons jaar duurde meteen al een seconde langer. Om één uur kregen we zestig tellen cadeau. Precies toen in de tijdzone Central European Time (CET) de jaarwisseling was. Dat is de zone waar bijvoorbeeld Londen in ligt.…

Aan dit besef klampt hij zich vast als een drenkeling op volle, onstuimige zee aan de reddingsboei, waar velen hem verlieten en hij nog slechts zijn hele bestaan kan baseren op deze wankele, instabiele en onbetrouwbare grondvesten....…

Vroeger had ik tijd genoeg, nu besef ik dat het toen net zo snel ging.…

Bij het vrij laten van een ander, besef je pas hoezeer je met die ander verbonden bent.…

Elke keer weer besef ik waarom de dag geplukt dient te worden.…

Het station dat in het halfdonker kleurde naar de naaktheid van het leven, enkel glas en de geur van sigarettenrook zetten mij onbewust aan het denken, nee denken was het niet, er kwam een moment van besef dat ik nooit had geweten wie ik was. Plotseling doemde uit de nevel De Blauwe Engel op.…

Zorgelijk bekijk ik het oude menschje en ik besef, er is geen redden meer aan. Dat slangetje in haar neus geeft een beetje respijt, geeft haar een beetje tijd. Ik ben bedroefd want ik moet op zoek naar een nieuwe klant. Zij gaat en ik moet verder.....…

Connie Palmen gezien vanavond, besef ineens dat de regentenkliek verder gaat dan adel en politiek. Sleutelwoord = hoogdravend Wat een lelijk mens trouwens, de inteelt schrijdt voort op lemen voeten.…

Nee, de sterke kern ervan is het besef dat alles wat we kunnen zien en betasten vergankelijk is. Juist het onzichtbare is van eeuwigheidswaarde.…

De zon scheen fel op mijn meubelen. Stofdeeltjes dansten in de strepen licht, die mij zo vroeg in de middag hadden gewekt. Ik liet me uit mijn bed glijden, ging als een bolletje in het warme zonlicht liggen. Nu was ik dan, alles waar je als weldenkende jonge vrouw zo bang voor bent; niet wie ik had willen zijn. Ik probeer te worden, wie ik voor…

Maar bovenal of het besef er is, dat we het allemaal maar moeten zien te rooien met elkaar op deze planeet. Oplossingen zijn meestal niet pasklaar maar mededogen moet toch op te brengen zijn.…

Ik kijk in ogen zo prettig en fonkelend, besef de droom. Uiteindelijk laat ik me gaan, en dan neem je mij mee.…

Voorbeelden: ik besef me, overnieuw, een aantal zijn, meerdere, ik irriteer mij. Dan denk ik, 'doei oude Hollanders, jullie weten niet eens meer wat je zegt'.…

Maar nu besef ik pas echt wat de enorme omvang van de Spaanse griep moet zijn geweest met circa DUIZEND keer zoveel slachtoffers. Voornamelijk mensen in de bloei van hun leven!…

Als het plantenrijk een mate van besef heeft, dan is het misschien wel dit besef. Wij weten dan wel dat planten met hun fotosynthese afhankelijk zijn van de zon, maar of ze daar zelf wel aan willen? Dat is nog maar de vraag… En hoezeer lijken ze hierin op mensen. Mensen willen ook groeien. Waar naartoe?…

Ik heb, tot nu toe, genoten van dit ondermaanse, maar ik besef ook dat dit mij gegeven is. Er is niet meer. De boreling is een gezwel, en het groeit.…

Hoewel Joop dit mocht menen - vrijheid van mening is voor mij zonder restricties - verwijt ik hem toch dat hij geen greintje historisch en moreel besef had.…

Besef je wel wat er nodig is om een ander te beoordelen om niet tot een veroordeling te komen. Leer eerst jezelf maar eens goed kennen om te komen tot wie je werkelijk bent en jezelf lekker te voelen op een vierkante meter. Daarvoor heb je tenslotte het leven gekregen…

Het Palestijns-Israëlisch conflict (Islamitisch Arabisch -Israëlisch conflict in feite) wordt zelden beleefd vanuit enig historisch besef over de huidige situatie in het Midden-Oosten is mijn indruk.…

Aan de rand van een gedicht gloort het besef, de zon die zojuist de aarde overwon, gloeiend in warme golven waar een onzeker wicht zwicht voor de kracht van een gedicht. Aan de andere kant voel ik, koel, gericht de maanstralen die verhalen van duisternis, verpakt in kreten die schreeuwen om een gemis. Ik geef jou de rand van een gedicht.…

Ontluikend besef dat de wortels van mijn oorsprong het toekomstbeeld aanraken. Ik voelde mij als herboren.…