Alle inzendingen over De Hut

Uit veiligheidsoverwegingen zorgden we er daarom altijd voor dat minstens twee man van ons zich direct na schooltijd naar de hut spoedden om het fort zo nodig te verdedigen. Tot zonsondergang. ’s Nachts was de hut moeilijk te vinden. Toen werd het kerst en werd ik bloednerveus.…

De hut, er is iets meer met die hut, ze weet het van Charlotte. 'Kijk hier' leest ze voor:'en er zal een hut zijn tot een schaduw des daags tegen de hitte, en tot een schuilplaats en een toevlucht tegen stortbui en regen.' 'Ik beloof je, je mag er zo vaak naar toe vluchten als je wil.' Ze kruipt tegen me aan. 'Hm' zeg ik.…

De vermolmde balken en planken van die oeroude hut zijn begroeid met grote paddenstoelen, die in het donker licht geven." Vera duwde de deur van de gammele hut open. Wout stapte met slepende passen achter haar aan naar binnen. Ook de wanden binnenin het vertrek waren van onder tot boven vol paddenstoelen.…

Als schrijfster ben ik liever mijn BB kwijt dan mijn BH; ik wip trouwens ook liever dan dat ik W'app, SMS beter op SM, kook het liefst mijn prut in eigen hut. Veelzeggender vind ik nietszeggender gek, bij mannelijke lezers gretig aftrek.…

Ik moest gewoon weten of de heimwee-hut nog steeds bestond. Het is niet langer stil in de heimwee-hut. Geluiden dringen tot me door. Een zangstem en een akoestische gitaar. Een lied over de liefde. Zwierig, zonder zwaar te doen. Ik geniet ervan. Maar het zijn deze keer geen herinneringen. Er klinkt een zangerige belofte in de lucht.…

Later hoorden we dat de gemeente op die plek een hut voor hem had gebouwd en dat moest m’n grootmoeder zien.…

Daar stond een kleine hut. Stefan hoorde een grote houtzaag heen en weer gaan. Daar waren vast wel mensen, die hem wilden helpen. Daar zou hij vast veilig zijn voor die griezel, die hem achtervolgde! Gauw naar dat hutje toe! Stefan liet zich zomaar tegen de houten deur vallen, die meteen open vloog. Boem! Stefan viel op de vloer van de hut.…

Van aangespoelde boomstammen en planken hebben ze een hut in elkaar getimmerd. Ze noemden deze hut, het behouden huis. Ze kregen het zwaar te verduren in de vreselijke koude. Zelfs hun voeten bleven steenkoud bij het houtvuur. Door ijsberen en poolvossen te schieten konden ze de pelzen geschikt maken om het lichaam op temperatuur te houden.…

Van aangespoelde boomstammen en planken hebben ze een hut in elkaar getimmerd. Ze noemden deze hut het Behouden Huis. Ze kregen het zwaar te verduren in de vreselijke koude. Zelfs hun voeten bleven steenkoud bij het houtvuur. Door ijsberen en poolvossen te schieten konden ze de pelzen geschikt maken om het lichaam op temperatuur te houden.…

Dat is nyt føndamenteel andurs dan dat hut furveellunt is voor mensøn die swart sein in een weerruld waar iedurreen vint dat blank beettur is – zelfs swartun sgeinen dadt tu vindun.…

De wespen bleven altijd bij de hut van Wilfried en Machteld wonen. Een enkele keer reisde er nog wel eentje naar de koninklijke keuken, vluchtte weer op tijd.…

We wandelden van hut naar hut en vandaag was de langste wandeling. Eigenlijk zat ze door haar energie heen en onze chocoladerepen waren ook al op. Ik wees haar op het hutje: daar gaan we heen! Ze keek, het was ver. Ze wilde haar pak neerzetten en vervolgens erbij gaan zitten, maar ik sprak haar moed in.…

Op de televisie zie ik een hut in Suriname, afgedekt met golfplaten en ik zie AIDS-lijders in Zuid-Afrika, door hun partners verlaten en het woord "ondraaglijk" neemt onmiddellijk een andere betekenis aan, die overeenkomt met de werkelijkheid. Toch ben ik blij als de hemel aan mijn venster donkerder tinten aanneemt.…

We lieten het ons smaken en vroegen ons af hoe men toch al die spijzen en dranken naar de hut brengt. Ze ligt onbereikbaar voor een helikopter en er is geen kabellift te bespeuren.…

Als ik ‘s avonds in mijn hut kom, ligt daar een cadeautje op bed, een globe en een allerliefst engeltje, gestopt in een hutkoffertje, helemaal geweldig en ik ben er dan ook heel blij mee, eveneens lag er een magazine, schitterend in al haar glorie, wat we die week konden verwachten. Dat was veel, heel veel.…

Daar in het bos eveneens met touwen en afgeknapte takken bouwden we een hut. Soms gingen we op stap naar het nabije Leopoldsburg waar haast dagelijks meerdere malen, zwaar oorlogsmaterieel zoals tanks ,vrachtwagens over de spoorwegen daverden.…

Michael werd door zes sterke mannen vastgepakt en naar een kleine hut gebracht. Daar zat hij gevangen tussen vier stevige wanden van harde boomstammen. Voortdurend stonden er mannen bij de hut om "die gevaarlijke kerel" goed te bewaken. "Hoe kom ik hier vandaan?" vroeg Michael zich angstig af.…

Tot ik zei: "Grote Broer van het Wonderkind, laten wij een kopje thee in je hut op de Caledonia nuttigen en de Puch als vermist opgeven." Hij antwoordde: "nee geen thee Jos, dat heb ik niet maar Oostenrijkse rum." Zo geschiedde, echter eenmaal op zijn hut kon ik niet zitten anders dan op kranten en papieren.…

De hoekbalken van de hut piepten als het behoorlijk hard waaide. Dan spraken die balken over een jonge houthakker, die hier met zijn vriendin was gekomen. Dat meisje was bang weggerend toen er een oude beuk neerplofte. Een paar dagen later gebeurde er iets naars.…

Na een hele tijd door het bos te hebben gelopen kwamen we bij een hut. Uit de schoorsteen zagen we rook komen. We gingen de hut binnen, maar troffen niemand aan. Op het fornuis stond een pot met eten te koken, het rook heerlijk. Het eten was nog niet gaar, dus stelde ik voor wat wild te vangen, zodat we konden genieten van een heerlijk maal.…

Na een hele tijd door het bos te hebben gelopen kwamen we bij een hut. Uit de schoorsteen zagen we rook komen. We gingen de hut binnen, maar troffen niemand aan. Op het fornuis stond een pot met eten te koken, het rook heerlijk. Het eten was nog niet gaar, dus stelde ik voor wat wild te vangen, zodat we konden genieten van een heerlijk maal.…

Ooit waren jullie geliefden, maakten jullie een kleine hut in een boom en aten er liefdesvruchten, maar de vruchten vielen uit de bomen. En de bomen stonden niet ver van het bos, het bos van de begraafplaats. “Mezelf kennen en jou kennen, is het beste wat ik kan doen”. De woorden lijken niet meer uit zijn hoofd te verdwijnen.…

Die vertelt ons dat we in deze hut omgeven zijn door de reinheid van aarde, bomen en planten. Over ons heerst de onmetelijke ruimte van de zichtbare hemelkoepel, die maar een heel klein onderdeeltje van het heelal zonder eind is, letterlijk eindeloos!"…

Na een hele tijd door het bos te hebben gelopen kwamen we bij een hut. Uit de schoorsteen zagen we rook komen. We gingen de hut binnen, maar troffen niemand aan. Op het fornuis stond een pot met bruine bonen te koken, het rook heerlijk.…

"Ja, ik ga in die hut op de top van de berg wonen," dacht Frits verheugd. "De tovenaar, die mij dat gisteren aanraadde, beloofde mij nogal wat. Volgens hem zal ik daar macht krijgen. Waarover? Om over heel het land te heersen? Om te toveren?" Vol wilde gedachten liep hij verder, voorzichtig van steen op steen stappend.…

Op een dag in de duisternis kwamen we bij de tijdelijke woonplek van een verlaten zwerver, hij leefde in een hut nabij een zoetwatermeer. Deze zwerver  had de roeiboot gestolen tijdens zijn tocht naar de hel. We dwongen hem de roeiboot weer terug te geven, en we roeiden gezamenlijk naar de kade.…

Of het mijn overleden ouders waren, de stilte van het wad, de stemmen in mijn hoofd, de wolken die eindeloos overkomen, de stilte in mijn hut, de vogels die vertrokken, het niet meer kunnen herinneren van dingen, de alcoholische versnaperingen om me wat beter te voelen, de politie die me achtervolgt, of het verkeerde eten van champignons door mijn macaroni…

Bovenop de hoge, rotsachtige bergtop stond een stevige hut. Het dak werd gesierd door een mooie vlag: een rode doek met twee gele en twee zwarte driehoeken erop. Zelfbewust toonde de vlag zijn kleuren in het felle zonlicht.…

Het dagje ‘teambuilding’ van mijn werk bleek dus een dagje in een hut op de hei. Brainstormen en daarna letterlijk de hei op. Het team en ik verdwaalden hopeloos tussen de schapen. Uiteindelijk kwamen we in de veilige stal voordat de totale duisternis inviel, want buiten de stad hebben ze alle verlichting weggehaald.…

Tijdens het genieten van het aanbreken van de dag drentel ik rond de hut en hoor achter de hut het geluid van voetstappen in de vulkanische ondergrond.…