Alle inzendingen over De Hut

... De mensen in Gaza zullen dat geloof nooit meer hebben en de steen die ik in mijn buik voelde toen ik die morgen naar de hut terugkeerde zal bij die Gazanen gevoeld hebben als een vrachtwagen vol puin. Ach, iedere vergelijking gaat mank.

... 'Kijk hier' leest ze voor:'en er zal een hut zijn tot een schaduw des daags tegen de hitte, en tot een schuilplaats en een toevlucht tegen stortbui en regen.' 'Ik beloof je, je mag er zo vaak naar toe vluchten als je wil.' Ze kruipt tegen me aan. 'Hm' zeg ik. Praatjes vullen geen...

...Vera en Tom bij elkaar in de hun welbekende hut, begroeid met paddenstoelen. Hun denkbeelden en levensbeschouwingen verschilden sterk van elkaar. Maar enkele gedachten zijn ze altijd blijven delen. Steeds zie je weer dat wanneer maaksels van mensen vergaan, de eenvoud en onoverwinnelijke...

Als schrijfster ben ik liever mijn BB kwijt dan mijn BH; ik wip trouwens ook liever dan dat ik W'app, SMS beter op SM, kook het liefst mijn prut in eigen hut. Veelzeggender vind ik nietszeggender gek, bij mannelijke lezers gretig aftrek.

...hart. Het is fijn om weer terug in de heimwee-hut te zijn. En het is ook goed dat ik alle oude foto’s in de kachel heb verbrand. Nu kunnen ze me niet meer chanteren met alles wat zichtbaar is geweest, maar nooit omschreven. De mooiste liedjes heb ik uit mijn hoofd geleerd. Dat komt nu...

...leefruimte, de deur stond open, de grond rond de hut was aangeharkt, er was geen enkele voetstap te zien. Buurmeisje Lyda, normaal een bijdehante tante, was bang en pakte mijn hand. We gingen naar binnen, ik achteraan, er was niemand. Op de vloer lag bosgrond: zo kan hij zien wie er geweest...

...kopen en verkopen, dat gaf vaak heel wat zorgen om over na te denken. Als zijn hoofd geplaagd werd door vragen, dacht hij weleens terug aan zijn kindertijd. In gedachten zag Stefan dan weer die hut met de elfenkoning, de elfen en de twee houthakkers. Voor een ogenblik voelde hij zich weer het...

...Toen kwam een einde aan deze zware periode, want op 3 oktober 1574 kwamen de Geuzen met schepen binnenvaren met haring en wittebrood en hutspot. Zelf heb ik mij in leven weten te houden door honden en- kattenvlees en fijn gesneden gras te eten. Wordt vervolgd.

...een einde aan deze zware periode, want op 3 oktober 1574 kwamen de Geuzen met schepen binnenvaren met haring en wittebrood en hutspot. Zelf heb ik mij in leven weten te houden door honden- en kattenvlees en fijn gesneden gras te eten.

...is – zelfs swartun sgeinen dadt tu vindun. Hut is nyt föndamenteel andurs dan dadt mensun sollisiteerun än dann wordun afguweezun omdat su øn islamytiesje naam hebbun un taalvout maakun ov omdadt zu tö out sein. Dus als u boos wordt als ik een schrijffout maak, moet u maar beseffen...

...vertelden niemand er iets over. Zij waardeerden ten zeerste de adellijke armoede of de armoedige adel. De wespen bleven altijd bij de hut van Wilfried en Machteld wonen. Een enkele keer reisde er nog wel eentje naar de koninklijke keuken, vluchtte weer op tijd.

...alleen om de volgende stap. Als je je daar op concentreert, dan kom je altijd bij het rode hutje. En zo komen we door deze tijd.

...van mijn hart. Op de televisie zie ik een hut in Suriname, afgedekt met golfplaten en ik zie AIDS-lijders in Zuid-Afrika, door hun partners verlaten en het woord "ondraaglijk" neemt onmiddellijk een andere betekenis aan, die overeenkomt met de werkelijkheid. Toch ben ik blij als de hemel...

...thermosje koffie ondertussen? Toen we uit de hut kwamen, zagen we nog wel een hand, maar lang geen dal meer voor ogen. Hoho, wat een mist! Plezant, geheimzinnig, spookachtig, dat hadden we nog niet eerder meegemaakt. We volgden, nog net niet op de tast, het pad naar beneden. Toen we onder de...

...geweldig natuurlijk, dus je kwam je scheepshut binnen bij een opgemaakt bed en dat wilde weer zeggen dat alle vrijwilligers de dag ervoor zich al helemaal uit de naad gelopen hadden, want niet alleen dat, maar ook alle bevoorrading moest worden ingeladen! De lunch was subliem. Je kon...

...mijn vingers vertederd liet spelen, waar we onze hut eerder hadden gebouwd. U mag echter weten, in ieder geval, als er een moment is dat ik het moeilijk heb , haal ik deze gebeurtenissen van onder het stof. Van uit haar klinkende kracht hernieuw ik dan de kreten “macadam, allewiejo Allewajo...

...lange speren dreven ze de luipaard naar de hut waar Michael in zat. De deur werd kapot gestoten, en _ de luipaard sprong het bouwseltje in! Zegevierende kreten. "Michael en dat beest zullen we allebei aan onze speren rijgen!" Maar Michael en de luipaard sprongen allebei heel behendig naar...

...rum." Zo geschiedde, echter eenmaal op zijn hut kon ik niet zitten anders dan op kranten en papieren. Ik zei: "Grote Broer van Wonderkind, laten wij kranten ruimen om stoelen te vinden. Of krukken en een tafel." Dat leek Grote Broer wel. Wij vonden geen stoelen, geen tafel maar de...

...werden door het boekje vermeld. Alleen de ware geschiedenis van het oude houthakkershutje stond er niet in.

...De man met de lange baard bleef achter in de hut om het eten te verzorgen. Na een tijdje kwamen we terug zonder buit. De dieren lieten zich niet zien. We schrokken ons kapot, want de man met de baard lag op de grond met een gebroken arm en been. ''Wat is er gebeurd?'', vroegen...

...De man met de lange baard bleef achter in de hut om het eten te verzorgen. Na een tijdje kwamen we terug zonder buit. De dieren lieten zich niet zien, gelukkig voor hen. We schrokken ons kapot, want baardman lag kreunend op de grond met een gebroken arm en been. ''Wat is er gebeurd?'',...

...jullie geliefden, maakten jullie een kleine hut in een boom en aten er liefdesvruchten, maar de vruchten vielen uit de bomen. En de bomen stonden niet ver van het bos, het bos van de begraafplaats. “Mezelf kennen en jou kennen, is het beste wat ik kan doen”. De woorden lijken niet...

...Jolanda's nagels. 's Morgens verliet ze de hut met vingers en tenen, die twintig gladde, zacht rode nagels hadden! De muis liep weg om zijn soortgenoten weer op te zoeken. Twee dagen later werd Jolanda door haar opgeluchte ouders omhelsd. Die prachtige nagels betekenden haar geluk....

...De man met de lange baard bleef achter in de hut om het eten te verzorgen. Na een tijdje kwamen we terug zonder buit. De dieren lieten zich niet zien. We schrokken ons kapot, want de man met de lange baard lag huilend op de grond met een gebroken arm en been. ''Wat is er gebeurd?'',...

...hellingen. Frits bleef altijd in zijn berghut wonen. Dankzij zijn toverwensen was de berg spoedig met gras en bloemen bedekt. Na enkele jaren waren er ook mooie struiken te zien, later ook een groot bos van sparren en eiken. Heel zijn leven leidde Frits wandelaars over de berg. Daarbij...

...van een verlaten zwerver, hij leefde in een hut nabij een zoetwatermeer. Deze zwerver  had de roeiboot gestolen tijdens zijn tocht naar de hel. We dwongen hem de roeiboot weer terug te geven, en we roeiden gezamenlijk naar de kade. Mijn oom kreeg zijn hand niet terug, maar gelukkig wel...

...die eindeloos overkomen, de stilte in mijn hut, de vogels die vertrokken, het niet meer kunnen herinneren van dingen, de alcoholische versnaperingen om me wat beter te voelen, de politie die me achtervolgt, of het verkeerde eten van champignons door mijn macaroni, maar op een gegeven moment...

...geplant. "Ik mocht op het dak van de mooie berghut prijken," dacht hij verbitterd. "Nu sta ik hier in de grond, en in een diep dal. Ik kijk tegen de bergen op, die op me af lijken te komen om mij te klemmen. Eigenlijk kon ik beter maar helemaal in de grond wegzinken." Enkele dagen later...

...van mijn werk bleek dus een dagje in een hut op de hei. Brainstormen en daarna letterlijk de hei op. Het team en ik verdwaalden hopeloos tussen de schapen. Uiteindelijk kwamen we in de veilige stal voordat de totale duisternis inviel, want buiten de stad hebben ze alle verlichting...

...de dag drentel ik rond de hut en hoor achter de hut het geluid van voetstappen in de vulkanische ondergrond. Mijn trots dat ik zo snel de top heb bereikt wordt in één keer weggevaagd wanneer breed glimlachend en rustig ademhalend een Indonesische vrouw van ongeveer in de zeventig boven aan de...