Alle inzendingen over De wurgslang eenzaam

Alleen zij die net als Cesare de wurgslang eenzaamheid kennen, weten waar ik over praat. Dat vraatzuchtige beest in je hart, laat het zwijgen, dood het effectief en ga er niet mee ten onder.…

Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit vaasje, dat ik, als herinnering aan haar, nog steeds bewaar…

(voor Oskar Emil Andersson (1877 - 1906)) Je bent geboren op 11 januari 1877 in Stockholm. Je was een komische striptekenaar en illustrator. Jouw vader werkte als een muntenmaker bij AB Mint in Eskilstuna, wat in 1594 is opgericht. Jij begon daar ook te werken. Op jouw vijftiende ging jij naar de Konstfack-school, die in 1844 is opgericht door Nils…

Hij heeft het gevoel dat een grote wurgslang op heel zijn wezen drukt, verder werken wil beletten. Sake springt van zijn stoel, springt heen en weer in het atelier, waarbij zijn armen woeste maaibewegingen maken. In een toestand, tussen waken en slapen, wendt hij een derde poging aan.…

En die "beste vriendin", maar dat wist ze toen nog niet, tot hij vriendinlief trouwde en zij weer eenzaam was. Toch was haar leven een poos heel bevredigend, want alles went, zelfs eenzaamheid. Op een moment stierf die "beste vriendin".…

Kleine Daisy zat voor het keukenraam en keek de straat in waarlangs haar zusje Gerdien terug moest komen van school. Dikke vliegen zoemden tegen de ruit en zij probeerde deze met haar wijsvinger te volgen. Ze gingen dan sneller bewegen en dit vond zij grappig. Zij drukte er een plat. Er kwam een bloedvlek op de ruit en ook haar wijsvinger was besmeurd…

Ik bezoek op geregelde tijden iemand die, om wat voor reden dan ook, eenzaam is. Dat er in de huidige maatschappij veel eenzame mensen zijn, mag dan wel algemeen bekend zijn, maar om iemand bereid te vinden om dat toe te geven en dan ook nog eens een vreemde in zijn/haar leefomgeving toe te laten is nog niet zo gemakkelijk.…

Het licht flikkerde aan en uit in de kamer. Buiten gierde de wind langs de ramen en dikke sombere regendruppels sloegen tegen de gebarsten ruiten. De harde en koude wind rukte enkele jonge bladeren van hulpeloos op en neer zwiepende bomen en ze zweefde wild en zwijgzaam door de lucht. Een enkele hond blafte wild en luid in de verte. Het kleine gloeilampje…

Eenzaamheid is een woord wat eigenlijk niet zou mogen bestaan, en een oplossing heb ik niet zo 1 2 3 , maar wel een idee, als iedereen wat meer zou letten op zijn naaste buur, dan zou de wereld er al een stuk aangenamer uitzien, dus misschien is dit een idee?…

Eenzaamheid is niet goed.…

Al dan niet vrijwillig kiest men dan voor een leven van eenzaamheid. H.M. Wilhelmina (1880-1962), koningin der Nederlanden van 1898 tot 1948, schreef op haar levensavond het boek ''Eenzaam maar niet alleen'' (uitgegeven in 1959). Veel personen om ons heen leven volgens het patroon: ''Alleen, maar niet eenzaam''.…

Nog omfloerst, nog droevig gestemd, nog omsponnen door een cocon van eenzaamheid, die haar in het voorbije weekend bruut had overvallen, die haar aangegaapt had als uit wijd open ogen zodat de muren op haar af waren gekomen, was ze even de stad ingegaan bij wijze van zinloze en doelloze tijdsbesteding, zoals ze méér placht te doen, met de zware boeken…

In zijn gebed bidt hij speciaal voor de eenzamen onder ons, die vaak radeloos en wanhopig zijn en zich door niemand meer bemind voelen, maar God zal hen nooit alleen laten en hen altijd bij de hand houden, hoe diep het donkere dal ook is.…

Ik zat in de bus naar Assen. Het was stil in de bus, hoogstens tien passagiers. Buiten was het zacht winterweer. Bij een halte stapte een man in. Ik schatte hem in de zestig. Hij droeg een korte leren kas en droeg een pet. Kon wel een boer zijn. Hij ging naast mij zitten. Hij keek mij aan en zei: ''Goedemorgen mijnheer, troosteloos weer hé. Al dagen…

En toen voelde ze zich pas echt eenzaam. Ze begon in het luchtledige te spreken, gewoon om haar stem eens te horen. Ze sprak zichzelf aan bij de naam, omdat ze bang was die te vergeten. Ze keek uit het raam en zag de mensen lopen. De bomen bloeiden, de bladeren vielen, maar binnen in het appartement veranderde er niets.…

“Nodig eens een eenzame uit”??? Hoe moest je een eenzame uitnodigen wanneer je zelf eenzaam was en je verder geen klik met eenzame mensen had.…

Zal aan de lange jaren van mijn eenzaamheid in het flatje een einde komen? Zullen we een keer bij elkaar op de koffie komen? Ik ben het vast van plan......…

Het is niet voor het eerst dat we elkaar signaleren in een van de diverse restaurants die zij frequenteert, naar eigen zeggen "omdat de dag anders eindeloos lang duurt". Haar oude, vervallen oogleden liggen over haar ogen als een scherm en zij speurt in de vodderige en aftandse tijdschriften van de sensatiepers die volgeschreven zijn met riooljournalistiek…

De eenzaamheid is wel de kwelling aller kwellingen waartegen zelfs de meest forse en manhaftige "he-men" nauwelijks bestand blijken te zijn en voor meneer was zij eveneens ondraaglijk.…

De eenzaamheid is een stille storm die al onze takken afbreekt. Maar ook onze wortels sterker maakt en ons leert om te bloeien in de wind. De eenzaamheid is een stille storm die al onze illusies wegblaast maar ook onze dromen helderder maakt. En ons leert om te stralen in de nacht.…

Niet dat ik mij met een wurgslang in de garage wil vermaken, of aan een elastiekje van de dakrand af wil springen, nog in de aangrenzende vijver van mijn buurman wil duiken om rond te zwemmen met zijn goudkarpers, ‘nee’ verre van dat maar………. Moet dan toch maar met de tijd mee, en het ‘Vet’ zijn appreciëren.…

Bij het dalen van de daglichten, verderop in mijn eenzame straat, noem het de rang van de dichter, droom ik in het donker van wat het leven mij plagerig onthoudt.…

Want niemand geeft ook toe dat hij of zij eenzaam is. Ik geef het toe. De eenzaamheid brand als een fakkel diep in mijn ziel, verandert mijn geest en kneust mijn gevoelens voor andere mensen.…

De vrouw die ik ken zal altijd een eenzame plek in haar hart hebben, die niet opgevuld kan worden.…

‘Komt u even binnen’, zei ze hartelijk. De weken na mijn verhuizing had ik me voornamelijk onderhouden met stucadoors, elektriciens en meubeltransporteurs, hoog tijd dus om iets aan mijn sociale contacten te doen. Ik stak de straat over naar mijn overbuurvrouw, die in de weer was met stoffer en plantenbak. Na mijn opmerking over de plantjes of het…

Oud en eenzaam.…

Thuisgekomen vond ik een kaartje op de deurmat met de tekst: Lieve Anika. We hebben elkaar al zo'n twintig jaar niet gezien. Ik ben naar je op zoek gegaan en heb je gevonden. Vanavond om 20.00 uur zal ik je een bezoek brengen. Eventueel kunnen we ergens gaan dineren, als je dat op prijs stelt. Liefs je vader. Precies zoals ik mij mijn…

Als er niets meer is waarop je kunt vertrouwen, dan ben je echt eenzaam. Maar niet alleen, die zekerheid heb je dan nog.…

Speelbal van andermans belangen, als de rook is opgetrokken en de kermis vertrokken naar het volgende slachtoffer, dan rest slechts eenzaamheid.…

angst maakt je de meest eenzame mens op aarde…