Alle inzendingen over Gedeelde pijn

Als ik schrik of bevend tegen je aan sta houdt je me vast in al jouw kwetsbaarheid, jj ziet waar ik me blind houd, en het doet je steeds meer pijn. Je bent terughoudend, verlangend jezelf te geven. Een schreeuw om erkenning, een zucht naar herkenning, bevrijd uit de ontkenning. Je leent mij jouw geheimen.…

Een favela is een stedelijk gebied met een lage levensstandaard, aangezien de bewoners van lage inkomens moeten zien te overleven. Officieel is een favela een gebied waar de huizen clandestien, lees: onwettig, dus illegaal zijn gebouwd. Grote favela's, Braziliaanse krottenwijken, zijn te vinden in miljoenensteden als Rio de Janeiro en São Paulo. Beroemde…

Geplaagd door al jarenlang aanhoudende pijnen kan mijn vriendin het minste of geringste niet meer opbrengen... We moeten kennelijk samen de hel doorkruisen en we hebben samen gedurende lange jaren al zoveel gedeeld: de vergezichten tijdens onze wandelingen, ons wel en wee, ons lief en leed...…

Soms vechten ze met elkaar zonder elkaar pijn te doen, maar met het gekrijs van moord en brand. Alles is hen teveel. Niets kan boeien. Ons huis is te klein! Ik wil groter wonen, ik wil ruimte om me heen. Ik wil lucht! Ik wil gaan werken! Ze gaan vanavond in ieder geval vroeg naar bed!…

Vijf maal tien plus vier gedeeld door zes is negen.…

Ik heb nog nooit het bed gedeeld noch met David Bowie noch met La Paay. Met David kan het niet meer...…

Maar dat “Gedeelde smart is halve smart”, het klopt niet. Het is zo iets als: “Hoe meer mensen smart hebben, hoe vrolijker de boel wordt”. Volgens mij moet het zijn: “Gedeelde smart is dubbele smart”. Of ben ik nu al wel erg op het aangekondigde sombere weer aan het vooruitlopen?…

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft gezegd dat Jeruzalem 'nooit zal worden gedeeld' en altijd de hoofdstad van Israël zal blijven. Zeg nooit nooit en zeker niet ten aanzien van de status van de stad Jerusalem waar het Palestijnse volk minstens zoveel recht op heeft als Israel.…

Met andere woorden: je krijgt een gesprek dat wellicht over het boek gaat en dat eindigt in gedeelde kennis over het boek of gedeelde kennis over ervaringen met het boek of gedeelde kennis over elkaars meningen over de Joodse vervolging of de Tweede Wereldoorlog of over Plato en Popper, want zo’n opmerking kan vervolgens allerlei richtingen in gaan.…

Na maanden van pijn wist ik wat die pijn was. Mensen begrepen mij, ik begreep mezelf. De dokteren zeggen heel makkelijk, leer er maar mee leven, we hebben niks voor je en je zal je gehele leven pijn blijven houden, eikel weet jij zelf wel wat dat is pijn, echte pijn die je vasthoudt, je laat beven, van pijn en angst.…

En het doet pijn, pijn, pijn! Alles in mij schreeuwt. Ik brul als een wild dier, ik verlies de controle en zak weg in mijn pijn. Mijn eigen losgeslagen wanhoop maakt me angstig en ik brul nog harder. Frustraties, herinneringen, nooit geheelde wonden en nooit verwerkte ruzies wervelen rond in mijn hoofd.…

Dat zelfs dit me alweer pijn deed. Zie je nou wel dat ik niks kon verdragen? Ik trok mijn kleren uit en keek in de spiegel naar mijn lichaam “o, wat ben ik toch een lelijk meisje,ik haat mezelf zo erg, ik ben zo lelijk en alles wat ik doe is verkeerd”zei ik tegen mezelf. Ik wist dat het verkeerd was om zo te denken, maar toch deed ik het altijd.…

Wat ik wél weet, dat ik veel last heb van Pijn. Jóuw schuld! Of… Lief, gun mij tijd. Ooit zal ik weer zijn. Degene die jij kende en beminde.…

Pijn. Angel was nu zes maanden. Doodongelukkig voelde hij zich. Hij kwam niet meer uit zijn mand, want de pijn was er nu voortdurend. Er was ook een erger soort pijn: de mensen gaven hem te eten, gingen vaak met hem naar de dierenarts, maar ze hielden niet meer van hem. Zelden kwamen ze bij zijn mand staan om hem te strelen of te knuffelen.…

Ben ik dan niets waard? Zouden ze me zo kunnen laten vallen? Meenden ze het? Tranen puilden in mijn ogen, maar vooral voelde ik de haat die door mijn aderen stroomde. Boosheid, vooral tegen mezelf. Maar meer dan dat, agressie. Ja, het was agressie. Ik heb geen bescherming meer nodig. Ik hoef geen armen meer om me heen. Geen hek om mijn huis. Ik wil…

De pijn die door haar lichaam gaat maakt haar rustig en zorgt dat de chaos in haar hoofd wat minder wordt. Langzaam vermindert ze het knijpen en kijkt tevreden in haar handpalmen. De afdrukken zijn diep en duidelijk zichtbaar.…

Ik had het goed gezien, het onheil. Ook de tweede keer. Johan De Smet (1975 - .…). Die vier puntjes. Alsof iemand ongeduldig aan het wachten was tot ik erbij neerviel, de puntjes als symbool voor de tikkende vingers van de ambtenaar die met een goedkope balpen in zijn andere hand al klaar zat om het jaartal in te vullen. 2011? 2036? Zeg het maar. Wie…

Rogier kende Erika al enkele jaren en hij was in stilte aldoor verliefd op haar gebleven, hoe zijn leven ook verliep, hoe hij soms ook door andere passies werd afgeleid en in beslag genomen. Zij was zijn geheime liefde, van wie hij ooit hoopte dat ze zou bijten als een hongerige karper. Hij zou de pijnlijke vissenhaak behoedzaam uit haar geliefde…

Pijn is niet fijn, ik vervloek de schepper die mij er mee opgescheept laat zitten. Enfin, ik ga nu boterhammen beleggen voor morgen, voor tussendoorklanten met hun eigen leed.…

Ik hoorde haar pijn, maar was te jong om die echt te kunnen begrijpen. Tegenwoordig denk ik met enige regelmaat terug aan haar en haar zoon Paul. Leeft hij nog, is hij dood? Heeft iemand hem kunnen helpen? Heeft ze hem ooit weer gezien. De pijn die zij destijds voelde, begrijp ik helaas nu maar al te goed.…

Ik besloot te gaan toen de avond en de nacht zich over de stad ontvouwden; ik moest gaan want er moest een eind komen aan de pijn. De vervangende tandarts zei nog dat ik "niet flauw" was. Moest ik daar trots op zijn? Ik schertste en lachte nog met hem terwijl hij het zware mitrailleurvuur van zijn instrumenten op mijn gebit losliet.…

Zo waar als mijn voorvaderen sinds lang allen tezamen klonteren in één zeepziedersprofiel, waarin zij met hartstocht en liefde voor hun stiel hun zegging in zeep gelijkmatig ziedden, sprak van morgen in mij een stem Toon de mensheid hoe dat en waarom schrijver van het Boekenweek geschenk Kees van Kooten en de eertijds beroemde Paroolcolumnist…

Abdoesattorov werd in de laatste ronde pootje gelicht door de Groninger Jorden van Foreest, terwijl de fantastische comeback van Magnus Carlsen slechts een gedeelde tweede plaats opleverde. Het was ook dit jaar een toernooi waarbij zowel professionals als amateurs genoten van deze denksport bij uitstek.…

misbruikbekentenissen over haar heen spoelt, waarbij alle conservatieve weerstand van het patriarchaat niet zal wegnemen dat deze beweging een nieuwe mores leert over de seksuele vrijheid van de mens, die door zal werken in iedere vezel van onze samenleving, en die nooit meer weg zal gaan, omdat hij door een nieuwe generatie van intelligente mannen en vrouwen gedeeld…

In studentenkamers en seniorenwoningen wordt het leven verheerlijkt en veracht, worden visies gedeeld en verworpen. Duizenden parallelle levens passeren elkaar. De blik van de stadsbewoners is niet die van mij, of toch wel? Ben ik voor altijd buitengesloten van hun werelden, of is niets menselijks mij vreemd?…

Maar het doet zo'n pijn. En ik moet nog zoveel leren. En ik hou zoveel van haar. En van hun. Ik moet durven geloven in later. Geloof maakt meer kapot dan je lief is. Of is dat te cynisch?…

Daarna begon de pijn. Ik heb haar gezien, niet levensvatbaar hing zij aan een streng. Ik heb haar toch nog Femke genoemd. De pijn is gebleven.…

Ik begon ook te huilen, maar kreeg gelijk een stekende pijn in het hart. Toen brak mijn lichaam open en ik zag op het water dat de mensen die het niet hadden overleefd verschrikkelijk om haar moesten lachen.…

Mijn hele rug doet pijn, mijn ellebogen zweven minstens vijftien centimeter boven de tafel. Het lukt me niet, hoe zeer ik het ook wil. Help! Als ik de oefening een aantal dagen om de twee uren herhaal, zal ik grote vorderingen maken, belooft ze. Ondertussen zijn we twee weken verder.…

Al de mensen die mij pijn hebben gedaan in mijn leven, zal ik vergeven.…