In het meest duistere seizoen....
In het meest duistere seizoen, kort voor het grote feest dat tevergeefs de verbroedering propageert, die niet plaatsvindt, ben ik haar gaan helpen met de Kerstkaarten....
Uit de wanordelijk en rommelig ingerichte muurkast visten we vier luttele kaarten die geschikt leken om de feestelijkheden kracht bij te zetten...
Geplaagd door al jarenlang aanhoudende pijnen kan mijn vriendin het minste of geringste niet meer opbrengen...
We moeten kennelijk samen de hel doorkruisen en we hebben samen gedurende lange jaren al zoveel gedeeld: de vergezichten tijdens onze wandelingen, ons wel en wee, ons lief en leed...
Na de zesentwintig operaties is de borst van mijn vriendin een leeggeplunderde laagvlakte
Ze bedankt me zeer uitvoerig voor een heel kleine dienst. "Het is niets" verzeker ik haar, "Het is heel gewoon"
In nacht en duisternis heb ik de Kerstkaarten die avond nog gepost.....
15 december 2020
Geplaatst in de categorie: ziekte