Alle inzendingen over Gran Paradiso

Ik ben moe. En als ik moe ben is het voor Woemi nog erger. Maar het moet gezegd, ze heeft zich geweerd als een tijger. Zoals toen we voor het laatst weer stijl omhoog moesten. Ze kankert en godvert, klaagt: ‘Het is niet eerlijk', en begint langzaam maar stug klimmend aan de grote finale van een lange wandeldag. Dan, eindelijk, de top van de pas,…

Op 25 september 2025 gaf de onevenaarbare zangeres Eivor Pálsdóttir een legendarisch concert in de sfeervolle rocktempel Paradiso. Ik was één van de intens gelukkige aanwezigen. Ik stond zelfs helemaal vooraan. Eivor is geboren op 21 juli 1983 in Sydrugota, Eysturoy, Faeröer archipel.…

Elke dag opnieuw mag men een smeekbede naar de Hemel zenden om de wortels van dat zwakke graan te vullen met stille kracht, waarmee ze door rotsgrond heen kunnen dringen.…

Momenteel ben ik op Gran Canaria. Daar heb ik met Google gezocht naar te koop staande huizen. Ook heb ik naar hotels hier gezocht en naar hotels in Hammerfest, Noorwegen. Prompt word ik op onder andere de tv-gids doodgegooid met advertenties voor huizen en hotels in heel Spanje en ontvang ik berichten over hotels in Hammerfest.…

Zeker niet als de bieten van het land zijn, en het graan, en de uien.…

De rest van het jaar noemen we haar Gran Canaria, omdat ze een groot bakkes heeft en loopt als een eend. En dus waggelde ze om 9u05 terug naar haar bureau, omsingeld door foto’s van baby’s en borsten en de zekerheid dat er nog een paar zondagen veel te vieren zou vallen.…

De kerk van Giessenburg heeft brede, witte kunststof kozijnen en een kerkklok die niet in het midden van de toren zit, maar helemaal rechts. In de Dorpsstraat, op nummer 55, zit een zeer royaal opgezette winkel met tweedehands boeken. Zeer de moeite waard er een kijkje te nemen. Veel religieuze gedichtenbundels en streekromans, maar ook koren tussen…

Eindelijk: Na een vlucht van vier uur en vijftien minuten zette de piloot onze Boeing 737-800 enigszins wiebelend maar toch zacht aan de grond op de landingsbaan van het vliegveld Gando (Las Palmas) op het eiland Gran Canaria.…

Onze vakantie op het eiland Gran Canaria zit er weer op. Nadat ik na thuiskomst vele nieuwe inzendingen van de afgelopen 17 dagen had gelezen, bedacht ik dat ook ik weer een duit in het zakje kon doen.…

Natuurlijk was de wereld groot genoeg voor miljarden mensen, voor koeien, velden met graan, ovens om brood te bakken, maar dat moest allemaal gebeuren in dat dunne laagje gas. Wat Wubbo vooral zag, en dat heeft hij de rest van zijn leven en in zijn afscheidsbrief aan ons proberen te vertellen. Er is geen andere wereld.…

Dat was een heel winstgevend contract voor de Amsterdammers, want als er overschot was en de prijs laag was, bleven de Poolse boeren met een overschot zitten en als er een tekort was en de prijs hoog was, moesten de arme Poolse boeren graan erbij kopen om voldoende graan te kunnen leveren.…

Op een keer vroeg tante thuis te blijven, want ik moest met een zak graan op de fiets naar de molenaar in Wieringerwaard, nog een flink eind fietsen. Daar moest het graan gemalen worden. Ik stond erbij en keek ernaar, schitterend hoe dat gaat in het molenbedrijf. Met en zak gemalen graan ik weer op stap.…

Waar ik momenteel ben, op Gran Canaria, is het in zelfbedieningsrestaurants de gewoonte dat iemand je bord weghaalt zodra het leeg is. Je kunt dan met een schoon aan de volgende portie beginnen. In het restaurant waar ik op zondag 8 december was, werd dat ophalen gedaan door een onooglijk vrouwtje van een jaar of veertig.…

Toen had je al Paradiso en de Melkweg. En Rotterdam (Ahoy) en Den Haag (Congresgebouw) waren vlakbij. En nu? Nu willen we niet in een tentje op een modderig festivalveld. We zoeken een leuk avondje uit met goede muziek. Dat wordt moeilijk, want sinds een paar jaar daalt het aantal popconcerten in Nederland. Neem Arnhem en Nijmegen.…

En is er dan niet ook iets voor te zeggen om de oude aftandse achttiende eeuwse molens die overal ons vlakke land ontsieren en daar door grijze mannen zorgvuldig aan elkaar geplakt worden, zodat hun krakende en piepende houten mechanieken een beetje van het graan tot meel verpulveren.…

Paradiso 1996. Samen met mijn broer vooraan. In afwachting van Boudewijn de Groot en het Metropole Orkest. We zijn verreweg de jongsten. Raken aan de praat met bekenden van de zanger. Ze zijn nog oppas geweest bij Jim, Marcel en Kaya. We voelen een vreemd soort trots naast hen te mogen staan. Een bevriend stel zit op het balkon. Zij reden ons.…

Na het "In paradiso deducant..." dat mijn tranen deed rollen als zelden voorheen, keek ik uit naar genoemde mevrouw en kon inderdaad moeilijk aan haar voorbijzien.…

, ik schaam me niet Want ik heb geen auto Reis met het openbaar vervoer Heb geen wasdroger, woon niet scheef Hang de schone was in de kamer en de vuile niet buiten Geen elektrische fiets, maar wel een helm Loop veel en ben mantelzorger En vrijwilliger voor super-ouderen Om nog wat van hun leven te maken 1 maart vlieg ik weer, dan naar Gran…

Nog maar net teruggekeerd van het zonnige eiland Gran Canaria ben ik aan een inhaalslag begonnen, door vele van de nieuwste inzendingen op de diverse tabbladen te lezen. Meteen ben ik wederom (en nog steeds) gecharmeerd door de gave van Fred om kort en helder formulerend zijn hart te luchten.…

Eerst maak je graan – dat eet je op, maar het overblijvende materiaal kun je ook al gebruiken voor energieopwekking en de stront kan ook gebruikt worden om energie mee te maken. Dat gebeurt overigens al tientallen jaren. De olie kan wel opraken, maar er is een andere toekomst. Die toekomst wordt niet gemaakt door Shell en BP. Die doen niet mee.…

'' Ze maakte tussen het hoogstaande graan een plek vlak en we gingen daarop naast elkaar zitten. Ik voelde mij ongemakkelijk, maar ook weer avontuurlijk. Dit had ik nog nooit meegemaakt. Op een stille warme zomeravond met een jonge vrouw naast je tussen het goudgele graan. Ik zag haar bruin getinte mooie benen en dijen.…

En daar kaatsen we dan heen en weer in de ‘moshpit’ van een uitverkocht Paradiso. Als ballen in een flipperkast. De bandleden en alle eind-veertigers in de zaal hebben er zin in. Liters bier vliegen door de lucht. Anders dan 30 jaar geleden weet iedereen in de zaal inmiddels hoe een recessie voelt en wat de ratrace met je doet.…

Over de administratieve rompslomp, de ongelijke subsidiestroom binnen de Europese Unie, de lage prijs voor graan en groenten, de oneerlijke buitenlandse concurrentie. En maar dreigen. ‘Dit is nog maar het begin van de landbouwrevolutie. Als we willen kunnen we het hele land plat leggen.’ Waar is de tijd dat ze enkel klaagden over het weer?…

Thuis aangekomen pakte ik een meergranen bolletje zo eentje van molenmeel van de plaatselijke bakker, gemalen van graan door de molen uit een dorp even verderop met zonnepitjes en het graan is van een plaatselijke biologische boer, die het nog op de ouderwetse manier, met een zeis in z’n eeltige klauwen en gekromde rug, heeft geoogst.…

De grote beschavingen waren nauwelijks begonnen met graan telen, maar de oudste letters zijn, vermoeden we, half zo oud als Old Tjikko. Hij kan niet vluchten. Als er een ziekte komt, kan Old Tjikko geen medicijnen ontwikkelen en innemen. Hij kan alleen maar groeien en zelfs dat kan hij alleen heel erg langzaam.…

Maar opeens schoten er allemaal hoge distels en doornstruiken tussen al dat graan op. Daarbij gingen alle korenhalmen plat op de grond liggen. Allemaal stekels en doorns, door liggend koren omrand: een ware graancirkel! Maar er kwamen betere dagen. De pelikaan werd uit zijn duister verblijf gehaald.…

Ik weet niet hoe ze het toen maakte, zal wel met graan geweest zijn, maar tegenwoordig wordt bier gemaakt van gerst, schoon water, hop en gist Gerst wordt bewerkt in water en frisse lucht er doorheen, daarna wordt het gedroogd met hete lucht, vervolgens gaat de gerst in kookketels en wordt voor een betere smaal hop toe gevoegd.…

Koningin Wilhelmina, 25 jaar geleden gekroond, las in haar werkkamer op Paleis Noordeinde de brieven van boeren, die klaagden over de import van goedkoop graan uit Argentinië. De nood was hoog, maar eenvoudige antwoorden waren er niet.…

Af en toe pikten wij wat graan uit de molen. Dit tot ergernis van Tuur die ons meermaals schreeuwend achternazat. ‘Vuilen dief,’ hoorde ik hem dan roepen, maar in wezen liet hij oogluikend begaan. Hij wist dat dit beetje graan voor mijn moeder was om er af en toe een brood mee te bakken en kon daar best mee leven.…

Zo verstoken wij in Europa steeds meer granen tot energie en voeden we ons vee met soja uit Brazilië, waardoor er daar steeds minder Amazonewoud is. Nu kan het zijn dat het oerwoud of een boer in Senegal u geen bal interesseert, maar neem op zijn minst kennis van onze totaal ontspoorde voedselproductie.…