Alle inzendingen over Je liep moedeloos na

Je bent moedeloos de zee in gelopen. Je lichaam spoelde aan bij Bloemendaal. Je werd vierenveertig jaar en je bent begraven op het kerkhof bij de St. Willebrorduskerk in Deurne, naast het graf van je broer Leo. Net als Vincent en Theo van Gogh. Ware broederliefde.…

Dan ben ik moe van het luisteren naar woorden ontsproten uit ongenuanceerd denken Woorden vanuit gedachten die waarheid tot werkelijkheid maken Dan ben ik moe van het aanhoren van kreten binnen de werkelijkheid van het bestaan Soms word ik moedeloos Dan word ik moedeloos van mensen die tegen-beter-weten-in vasthouden aan hun waarheden Leugens…

Moedeloos liep ik terug naar huis. Iemand had je achter de horizon geplakt en iets vertelde mij dat ik die persoon dankbaar moest zijn.…

Alle voorbijgangers zijn moedeloos en sloffen voorbij. Gehuld in haveloze vodden. Zij zijn zwaar depressief door het eindeloze gezanik. Ramp, Gaza. Wat een ellende. Eelt kan het niet meer aan en kijkt geen t.v. en leest geen kranten meer. Volkomen ingestort. Help! Smerige aasgieren! Beroerde hitte!…

Snel beklom hij de dijk en liep de stenen trap af naar de parkeerplaats. Hij startte de motor van zijn stationcar en reed snel naar huis. Op zijn studeerkamer ging hij achter zijn typemachine zitten. En opnieuw dacht hij aan dat telefoongesprek.…

Mensen die met pensioen gaan worden soms meewarig bekeken. Och arme toch, wat ga je nu toch doen met al die vrije tijd? Toen ik collega Jan mijn plan om vervroegd op te stappen meedeelde, reageerde hij volledig in die toon: Ik ken iemand die ook met brugpensioen ging, zei hij, en die is nu depressief. Hij loopt de muren op, verveelt zich te pletter.…

Net als ik heeft de lieverd een bloedhekel aan vliegen, van die vieze nare dieren die echt overal op zitten, snap je? Dus als er zoiets in huis is, dan is het dier geen lang leven geschoren, net als bij ons! Ze hebben tenslotte niet voor niks een vliegenmepper uitgevonden! Dat is omdat die beesten dood gemept moeten worden! En zo werd er een vlieg…

Op een laat middaguur, tegen etenstijd, zaten beide ouders moedeloos aan de nog lege tafel. “Wat zou dat toch zijn met onze zoon?” vroeg Fritsjes vader. “Ik weet het echt niet, Willem!”…

Andreas liep zijn neus achterna, steeds die vracht meezeulend. Eens kwam hij in een gezellig stadje; de stoomfluit hosseboste over de straatstenen. Andreas liep zo in gedachten dat hij niet merkte dat zijn stoomfluit een deftige meneer deed struikelen. Daarbij rolde het kleed enigszins open; de stoomfluit was te zien!…

De jonge vader zat met gebogen schouders wat moedeloos op de stoep. Een vriend leek hem op te willen beuren. Ze klopte de jonge man op zijn schouder en zei dat ze zich niet meer zou bemoeien met zijn zaken. Ze had het kind tot nog toe altijd alleen gedag gezegd, wat het goddank ook beaamde. Opgelucht verliet ze de plek.…

Een leven zonder erkenning is goed mogelijk, maar je steeds weer moeten verdedigen tegenover mensen die niet jouw hele verhaal willen inzien, stemt je moedeloos, en ondermijnt soms de kracht om door te gaan.…

Moedeloos liep ik de kamer weer binnen en zonk neer op een stoel. Ik begon met schoonmaken maar had niet eens het juiste schoonmaakmiddel om te dweilen. Dus pakte ik de enige fles schoonmaakmiddel die er stond. Dat was afwasmiddel. Ik begon daarmee de vloer en de wc en de badkamer schoon te maken.…

Subtitel: Animal Farm Het WEF, ofwel het World Economic Forum, heeft de volgende doelstelling: - men wil mondiaal een nieuwe economische en politieke orde inrichten om welvaart en inkomen te verdelen. Dit (zou) moet(en) zorgen voor minder sociale ongelijkheid. Zo spreekt men van de Great Reset, als oplossing voor drie grote problemen. Deze zijn…

Oh, de digitale wereld is zo geweldig, zo fenomenaal zo fantastisch dat je er dolgelukkig van zou worden! Zou worden zeg ik, want voorlopig zit ik tegen de grens aan van antidepressiva middelen en waarom? Wel dat is snel uit gelegd, want: ik maakte een fout, dat neem ik ruiterlijk op me en beken schuld ook nog, want dat is niet hetgeen waar ik wakker…

Verlangend naar liefde en warmte, zoekend.. eenzaam op mijn kamer, teruggetrokken en moedeloos. Zal er ooit iemand zijn die m`n gebogen rug wil masseren en me wil helpen recht te staan, die m`n verdriet durft te bekijken en te trotseren? Zal er ooit iemand zijn die m`n vertrouwen niet zal schaden?…

Een afbeelding van deeg, een bak met geschilde appels en de mededeling dat: men bezig is...even ervoor, een afbeelding dat: er een heerlijk ogende boterkoek gebakken is, oei dat is wel heerlijk en terugdenkend aan een schoonmoeder die kon bakken als de beste proef ik het al....maar: verschillende mensen, dus ook verschillende smaken! Meneer T is van…

Welgemoed en vitaal en ogenschijnlijk opgewekt maar wellicht onzichtbaar, heimelijk dan wel in het verborgene, achter de façade van hun onpeilbare gezichten en gestalten chagrijnig, moedeloos of neerslachtig, stappen zij voort, kennelijk op weg naar al dan niet welwillende, goedgunstige of geschikte werkgevers.…

Hij werd er moedeloos van. De fierheid die hij ooit met zich meedroeg, reduceerde langzaam tot een zielig hoopje ellende. Niet in de eerste plaats door zijn levenswijze, dan wel door de manier waarop hij zijn bedrijf ten onder zag gaan. Het was een levenswerk, zijn levenswerk.…

stak ik, mismoedig en moedeloos, de grasgroene weide van het park over, waar de beide fonteinen bruisten en klaterden en hun waterpartij ten hemel stuurden.…

Zo is mijn moedeloosheid. Zij: Je momentane moedeloosheid. Hij: Mijn altijd-moedeloosheid. Zij: En ik. Hij: Nu moet ik zeggen: je bent een vrouw. Ik draag de schuld van jouw moedeloosheid. Maar ook de schuld van mijn moedeloosheid. En dat is het ergste.…

Zij trok wat moedeloos haar jas aan en liep langzaam naar de rollator die voor de etalage van het etablissement stond geparkeerd. Ze straalde eenzaamheid uit toen ze haar weg vervolgde. Triest, driewerf triest dacht ik. Zelfs voor je AOW-tje moet je je nog verantwoorden. Zelfs op je oude dag worden intimiteit en liefde afgestraft.…

Tenslotte wilden ze nog een lange afstandsshot, terwijl ik het laatste couplet reciteerde, wat wederom lukte en toen was het bijna voor elkaar, ik liep de lange steiger hen tegemoet, langzaam, want ik zag dat ze storende bouwgeluiden aan het wissen waren.…

Appjes in alle maten vliegen door de mobiel, de ene vraagt: heb je het warm, de ander vraagt: trek je het nog een beetje en diverse anderen vragen gewoon hoe of het gaat, nog los van de vele berichtjes die ik stuur naar de mensen die in de gaten gehouden moeten worden, zo hoort én moet dat nou eenmaal. De golf is weer bezig met een opmars en dus houden…

Hij ging zitten in de lelijke ontvangstruimte, overal liepen mensen rond aan wie je kon zien dat ze geestelijk niet in orde waren. Bjarne werd meteen al geïntimideerd door deze omgeving. Degene die het intakegesprek zou voeren moest plotseling nog een mevrouw te woord staan.…

Overal hetzelfde liedje, ik werd er moedeloos van. Om tien uur 's avonds keerde ik van mijn vergeefse speurtocht terug uit de stad. Vol walging liep ik het terrein van de inrichting op.…

Een kaartje hoef ik niet te sturen, die komt nooit aan, immers ziet niemand in de hemel nu nog een brievenbus staan! Een postzegel hoef ik niet te kopen, evenmin zie je een postbode met: post voor ‘daarboven' lopen, al ben je jarig vandaag! Gisteren dacht ik: morgen en vandaag denk ik de hele dag: ik wilde maar dat je gewoon nog te bereiken was,…

De moeder, inmiddels een beetje moedeloos om zich heen kijkend, gebood haar dochtertje om naast haar te komen zitten zodat het broertje, wellicht, wat rustiger zou worden. Met gepaste tegenzin kwam het meisje naast haar moeder zitten, inmiddels de kleine plaatboef stevig in een houdgreep houdend.…

Je hebt ze vast wel zien hangen die grote lappen plastic met daarop de tekst: dat de scholen weer beginnen! Of we dat met zijn allen niet allang weten en ik in elk geval want we wonen tegenover een school en begrijp me niet verkeerd er is dus niks mis met een school maar wel met het volgende: Als we van de week, met onze gemeente- cabrio naar appie…

Wij liepen, een beetje verloren, langs de vloedlijn. Glorend daglicht gleed warmlentend in mijn hand in jouw hand, de golven gingen kopje onder. Wij liepen verder dan het land, verder dan het strand, wij hadden alle tijd. Wij liepen hand in hand, een zee aan tijd.…

Hans en Grietje waren een lief stel kinderen, die eveneens het bos ingestuurd werden maar van het lekkere huisje gingen snoepen en door de heks werden gesnapt, tegenwoordig doen de Boa’s dat en krijg je een vette prent, maar toen bestonden die nog niet en dus werd het de heks, maar ook dat liep goed af en leefde iedereen behalve de heks dan: nog lang…