Alle inzendingen over Kloostertijd in Egmo

Tijdens mijn benedictijnse kloosterschap van anderhalf jaar maakte ik kennis met mijn medebroeder broeder Henk, die in de hoogste kloostercel woonde, bovenaan het trappenstelsel, wat het dormitorium bereikbaar maakte. Broeder Henk was net als ik van gereformeerde origine en dat schiep bij voorbaat al een hechte band. Wat mij bezield had om ooit in de…

Mevrouw Ontwikkeling zit achter de laptop, uit te spreken als léptop. Het is de léptop van Lief, want zelf heeft ze een PC uit het jaar Kruick. Ze heeft het niet zo met een laptop, want ze is niet van deze tijd, ze is honderd jaar te laat geboren. Ze heeft een hekel aan moderniteiten. Liever heeft ze ouderwetse kneuterigheid. Ze houdt van stoofpeertjes…

Ik val meteen maar met de deur in mijn stukje en zeg het maar eerlijk, ik heb gerookt in mijn vakantie. Verkeerd, fout, vreselijk natuurlijk! Na mijn laatste rookweekend in september 2009 had ik me nog zo voorgenomen om er niet meer in te trappen, in dat roken. ‘k Had het ook weer netjes volgehouden. Met hier en daar een misstap, zo af en toe, stiekem…

Als een fijngebouwd skelet hangen de boomtakken, met een lichte zweem van pasgeboren groen, over de sloot. Langzaam geven zij druppels water af, terug naar de natuur. In de sloot zwemmen enkele voorzichtige vissen om te laten zien, dat de lente is begonnen. Al kun je dat aan de begroeiing van de wallenkant nog niet zien. Grijs en grauw is het, mist…

Ik schreef nog met Lena in mijn kloostertijd, waarbij ze me steunde. Sindsdien weet ik dat de meest nederigen het hemelrijk beërven. Over de psychotische nadelen wil ik niet uitweiden.…

Het wordt de hoogste tijd dat ik weer eens uit mijn benepen cocon breek, zelfs in mijn daadwerkelijke kloostertijd reisde ik nog meer dan nu. Ik ga verder geen details verklappen, dat leer ik meer en meer, mijn loslippigheid heeft al tot vele misverstanden geleid. M.B. ben ik zo goed als vergeten, merci beaucoup, zij die waarlijk meeleefden.…

Dat was na mijn kloostertijd. Het was een roomsgetint evenement naar het bedevaartsoord Paray-le-Monial. Midden in de nacht stopte de bus bij een wegrestaurant, waar ik ineens mijn eerste liefde zag zitten, d.w.z. ik was smoorverliefd op haar, maar voor haar was ik slechts één van haar vele vriendjes.…

Je beïnvloedde de mystieke lerares Judy Zebra Knight, de klinisch psycholoog Helen Cohn Schucman van 'Een Cursus in Wonderen', en Elizabeth Clare Prophet, die tijdens mijn kloostertijd een lezing in Alkmaar verzorgde. Ik zag de aankondigingsposter. Gemiste kans. De channelers Violet Starre en Moriah Marston hadden ook contact met Djwhal Khul.…

Ik weet nog dat deze vreemde vogel na mijn kloostertijd een keer met mij in één bed heeft geslapen. Dat was in het zomerhuisje 'Eden' van mijn ouders te Ermelo. Wie weet wat voor rare dromen of energie-overdrachten er tijdens die nacht gebeurd zijn. Of heeft die oude man zijn Christus-wijsheden met mij gedeeld?…

Nou, ik wel, als een bronstig hert draaf ik door het hertenkamp, mijn gewei kapot beukend tegen de ijzeren hekken en ik verlang naar het geïdealiseerde hertje uit mijn kloostertijd. Ik droom mijn vroegere dromen opnieuw en in wezen is de droom nooit verdwenen.…

Ik doe dat nog steeds en dat geeft me een mild herinneringsgevoel, zeer curieus, want zo'n gevoel over mijn kloostertijd is zeldzaam. Onlangs heb ik bij twee kringloopwinkels de dikke Van Dale aangeschaft. Het middelste woordenboek '(j r), toevallig ook mijn initialen, kocht ik ergens richting Waddinxveen en is uit 1992.…

Tijdens de warme maaltijd drink ik tussendoor glazen water, wat mij herinnert aan mijn kloostertijd, waar er in de refter met de lange, houten tafels altijd grijze, ijzeren waterkannen stonden. Bier, wijn en frisdrank was er niet.…

Vergeet niet dat ik voor mijn kloostertijd ruimschoots van de alcoholische geneugten had geproefd, tenminste dat dacht ik, in feite viel het mee. Die broeder heeft wel het hele koorgestoelte in elkaar getimmerd, toch een nuchtere, respectvolle klus! Ik was, vooral gezien mijn budget, nogal aan de notenwijn.…

Nu rest mij slechts een waardig afscheid te nemen, zoals ik een waardig afscheid zocht te nemen van mijn benedictijnse kloostertijd. Ik wist dat ik de strijd verloren had, maar zoals één van mijn broeders zei, zo is het nog steeds: 'Christus zal mij niet verlaten!'.…

Is er ook iets leuk aan die Lock down. Nou afgezien van de oorzaak valt het me op dat er makkelijker en intensiever contact is met mensen die normaal zo’n beetje de achtergrond, de baslijn van je bestaan vormen. Appjes, videootjes, groeten, vragen naar je gezondheid, Youtube tips en dat meermalen per dag en soms uit onverwachte hoek. Ik heb nooit zo…

Zonnetje staat te stralen, door het open raampje wappert frisse buitenlucht naar binnen. Buiten… Echt te link in ons geval. Zelfs met 2 meter afstand tot de medemens, die onbedoeld een fatale afloop kan veroorzaken. Zelfs geen ommetje, geen boodschapje, ook niet met de haastig gescoorde plastic handschoentjes, niet meer nu het virus zich langdurig schijnt…

Het nieuws wat bol staat van...juist ja de mensen die zich niet aan regels kunnen houden, nee dus je zou er depri van worden vooral omdat wij, ouderen de ernst van de situatie inzien en ons wel degelijk aan diezelfde regels houden! Snappen doe ik het wel- en niet want het is vakantie en dan wil de mens zoveel, zoveel...maar niet alles wat je wilt, kan…

Soms denk je even (echt even) terug aan de tijd dat je naar school ging, in mijn geval een heel eind geleden en rouwig ben ik er niet om, natuurlijk heb je ervan geleerd, tenslotte ga je daarvoor naar school maar er zijn toch echt veel momenten geweest dat het luiden van de bel als zeer aangenaam in mijn oren klonk en ik niet wist hoe snel ik buiten…

De versoepelingen kwamen op tijd, voor de helft van de mensen dan, voor die helft die het gewoon niet meer zag zitten, die helft die in een depressie terecht kwamen, waarvan sommigen ook nog zo diep dat het nog maar de vraag is of ze er sowieso nog uitkomen. Heel triest maar onvermijdelijk blijkbaar. De andere helft volgt voor een belangrijk deel nog…

De ochtendlucht smaakt naar metaal, denkt ze. Kil en scherp, een randje roest aan de rand van haar tong. Vroeg in de ochtend - als de stad nog gesluierd ademt en de kou geluiden een blauwte geeft die pas in de middag verzacht - ruikt alles altijd minder transparant. Bij de bakker drijft de geur van grasgroen brood als een stroperige warmte door de…

Al is de leugen, niet-waarheidsprekers, nog zo snel, de marathons-loper waarheid hoeft geen moeite te doen te elimineren de leugensprekers van dit stel.…

In illo tempore: Pastores loquebantur ad invicem: Transeamus usque Bethlehem, et videamus hoc verbum, quod factum est, quod Dominus ostendit nobis. * In die tijd spraken de herders tot elkaar: Laten wij naar Bethlehem gaan en zien wat daar gebeurd is en door de Heer ons is bekendgemaakt. Et venerunt festinantes: et invenerunt Mariam, et Joseph…

Wat is dat toch met het humeur van mensen, speciaal op de zaterdagmorgen, of zou dat altijd zo zijn, ik vraag het me af want: er bij die heerlijke kaasboer achterkomend dat de ham er niet is nadat ik de kaas al had besteld zeg ik: dan moet ik toch maar even naar appie, tja het is niet anders. De verkoopster zegt nog: we hebben ook ander heerlijk beleg…

In dit geval geen hoogdravende zaken, nog minder hele nare, maar ik denk zomaar dat in huize T het volgende niet alleen voorkomt? Een simpel gesprekje afgelopen week met als uitkomst: ik zou niet weten wat ik zonder je moest, liet mij later antwoorden: maar wat zou je nou het meest missen… wij vrouwen willen dan op zijn minst horen: dat wat we…

De walgelijke taferelen op tv die gisteren lieten zien dat: Duitsland leeggelopen was, om in Venlo de stad vol te laten lopen laten de gemoederen niet met rust! Meer dan 200 man voor een winkel in allerlei zaken, files op de weg, overvolle parkeerplaatsen, want: Duitsland zit in een lockdown en dus gaan we Nederland maar bezetten, want daar zijn ze…

Zonder mij bewust te zijn en zonder dat ik mij ooit heb gerealiseerd waarheen; tijd heeft het mij noch verteld, noch geleerd. Het oneindige niets heeft mij afgebrokkeld, gesloopt en uiteindelijk structureel gedevalueerd. Gelukkig was ik geen domme jongen en functioneer ik nog immer, maar anders. Anders dan gepland en voorgesteld. 'k Heb mijzelf…

Dat het virus heel wat op ‘t geweten heeft is wel duidelijk. De gemoedelijkheid voorheen zo normaal in het ziekenhuis is verdwenen met de Noorderzon, tenminste dat denk ik dan. Vorige week was ik na maanden afwachten of het wel kon uiteindelijk aan de beurt om wederom een operatie te ondergaan. Sinds ik met de andere vijand te maken heb waar collectebussen…

Wakker wordend met op de achtergrond een ongekende machine- herrie liet weten dat het maandag was en ik dacht gompie, ze gaan het struikgewas aanpakken want inmiddels staat dat zo ontzettend hoog dat een beurtje niet verkeerd zou zijn. Zeg maar de APK van het welig groeiende struikgewas, maar nee hoor de herrie was nog erger bleek toen we de deuren…

Na een koude zaterdag, een kalm opstartende zondag komt er net na de koffie een alarmerende tekst binnen, erachteraan meteen rinkelt m’n mobiel: mam, kijk naar buiten er is brand! Wonend bij de kazerne hoorden we wel de diverse brandweerwagens uitrijden, maar eerlijk is eerlijk, je hoort het niet meer, let er ook niet meer op, behalve als de mannen…

Als je ouder wordt, gaan gedachten vanzelf terug in de tijd en ik beken eerlijk dat als men vroeger steeds begon over: ‘in mijn jeugd’ ik de kriebels kreeg, want, toen mijn ouders jong waren in de vorige eeuw, kon ik me totaal niks voorstellen bij het feit dat ook zij jong waren geweest! Echt niet? Maar dat was natuurlijk wel zo en er was zelfs sprake…