Alle inzendingen over M's

Vooral de 3 M's zullen het waar moeten gaan maken.…

Wel vele variaties Woke M@M's en genoeg kinderchocolade eieren voor de hele peuterspeelzaal maar geen Rolo. 'Hebben we niet', was de simpele mededeling van de caissière. 'Die olifant zal de laatste wel gekregen hebben', grapte ik. 'Olifant?', zei ze terwijl haar blik in een flits door de etalageruit naar buiten schoot.…

Tijdens de muziek van de Italiaanse componist Jean-Baptiste Lully vroeg M-M wie Lully kent. Een oude man achter mij, Maarten, reageerde en kende hem van de CD's en zei, dat je zijn naam op zijn Frans moet uitspreken, maar M-M bleef liever Lúlly zeggen.…

Voldaan en met een bakje M&M's op schoot keek mijn parmantige logeetje na het eten nog even naar wat wij vroeger kindertelevisie ('Dat is toch geen kindertelevisie, dat is een gewóne televisie!') plachten te noemen en toen werd het toch echt bedtijd.…

Bij de kassa pakt een jongetje een zakje M&M's uit het op kinderhoogte geplaatste snoepschap. De laatste kwelling voordat de uitgang bereikt wordt en oorzaak van menig hoog oplopend ouder-kind conflict, terwijl het eigenlijk tot dantoe zo goed was gegaan.…

Jongeheer, we kennen nu ook alle verderfelijke eigenschappen van Wilders en zijn partij wel zo'n beetje. Bovendien zijn moellah’s, mollah’s en mufti’s geen haar beter of mogelijk nog erger. Wie regelmatig een stevige wandeling maakt, reageert na afloop altijd een stuk genuanceerder en intelligenter... En ik kan het weten. Ik ben namelijk de enige,…

Je ging op wereldtournee en twee jaar later verscheen het album 'The Sweet Keeper', dat goud werd en ook op drie stond, met 'We Almost Got It Together', 'Little Sister Leaving Town' en 'Thursday's Child'. Daarna verscheen 'Everybody's Angel', waarbij je op twee nummers samenwerkte met de Amerikaanse Jennifer Warnes (1947, Seattle).…

Bedankt M&M, bedankt.…

Half 10 s'avonds en de bel gaat, de schrik slaat om m'n hart, dat moet Walter zijn... 'Ha lief moedertje' roept hij uitbundig, ik stort me huilend in z'n armen, ik ben zó blij, maar ook verdrietig om wat ik 'm moet vertellen. 'Je wilt natuurlijk van alles weten, hoe vat ik 3 maanden samen, waar is pap?…

Na het inademen en uitzuchten met f-klank, probeerden ze met s-klank en m-klank. Daarna gingen ze rijtjes woorden lezen met als uitgang f, m, s die Anne al duidelijk liet horen, wel fluisterend, maar toch. Later woorden, die begonnen met deze letters.…

Robert M vraagt vergeving aan de ouders van de kinderen die hij misbruikt heeft. Tja, vergeving vragen aan de kinderen, dat kan hij niet. Er zijn kinderen {baby's}, die kunnen daar niet op antwoorden. Ik wil daar wel even mijn mening op geven: hij mag van mij ter plekke doodvallen!…

In talkshow 'M' was Lale Gül uitgenodigd, schrijfster van het boek 'Ik ga leven'. Het gesprek nam geruime tijd in beslag. Ondertussen zat Arnon Grunberg te wachten. Zijn er straks vijf minuten over voor de winnaar van de P.C. Hooft-prijs? Margriet, presentator, sprak raadselachtige zinnen.…

Conclusie tussentijds en mijnerzijds: Dit al zegt dus meer over de tegenpartij dan over M. en mij. nieuwsfeit 2. J.B.'s GELUKKIGE TERUGKOMST 2 Gelukkig, voor het eerst in jaren kunnen we werk zien van J.B. in zijn geboortestad te 's-Hertogenbosch.…

' 'Nee joh ik word vader meer niet..' m'n adem stokt en ik denk aan de foto's, een donkere vrouw, die niet hier woont en het kind dus ook niet...…

Let op: aan het einde van de muziekclip wordt er een lachwekkende foto van Sylvia's moeder getoond.…

Daar ligt weer dezelfde junk/zwerver in m'n voortuin te slapen als ik 's avonds thuiskom. Ik hoor een zacht gesnurk als ik de post uit m'n brievenbusbox haal. Politie bellen? flitst er even door m'n gedachten... Nee ik bel weer de politie niet. Laat hem lekker slapen. Hij ligt ook eigenlijk meer bij de buren in de voortuin dan bij mij.…

Ik kan het niet uit m'n gedachten verdringen. Het waren zeven jaren van mijn dertigjarige leven, dat is niet niks. Ik draai me om en grijp de witte badjas die over de stoel hangt. Zodra ik hem optil zie ik de foto's weer liggen.…

Saaie betonnen gebouwen, gehaaste mensen, lelijke auto's.. Tegenwoordig vind ik bijna alle nieuwe automodellen lelijk. Zo gestroomlijnd. Geef mij maar een oude bak, waarbij je hoort dat je aan het rijden bent. Nu was het mijn beurt om te staren.…

De jaren gaan steeds zwaarder hangen aan mijn lijf, ik zucht als ik opsta en het liefst blijf ik 's ochtends in mijn bedje liggen. Daarom heb ik besloten de jaren die achter mij liggen ook daadwerkelijk te laten liggen, ik ga voor de dag. En die vertelt mij telkens weer dat ik 'm mag beleven, elke keer weer, totdat ik dood wakker word.…

Voor mij even niet meer die zoetzure bek van JP, flapdrol Jan M., weggeefminister Koenders, tante Rita meter-maid, zaadoog meneertje Pechtold, praat-schouwspelen, bekende medelanders die over elkaar rollen op TV met pakkende titels, rot op met je huis-tuin-keuken, met je kookprogramma's, met je 40 dagen zonder seks.…

Da's een ramp. Want dan moet je verder tillen. TILLEN! Vierhonderd kilo? Driehonderd? Tweehonderdvijftig? Wie biedt er minder?…

Om een voorbeeld te geven, die mensen gooien een tennisbal naar de andere kant van de tuin en dan roepen ze: pak de bal, pak 'm dan! Ja, wie heeft 'm nou weggegooid! Ik heb dan altijd de volgende tactiek: ik kijk ze vriendelijk aan, ik kwispel met m'n staart en ik verroer geen poot!…

De dag is nog te jong om m'n camouflage paraat te hebben. Dus daar sta ik, met m'n onbedekte, ongewenste verschijning. Ik geloof mijn ogen niet. Op de stoep staat mijn oude versie. Ik laat haar binnen. De uren daarna zijn verhelderend. Ze doen me ontdekken dat als ik heel eerlijk ben, m'n huidige zelf het meest eigen voelt.…

Hoewel eenzaam, werkte deze sculptuurhouwer hier 's-ochtends aan zijn beelden om vervolgens 's-middags te tekenen en/of musea te bezoeken. In 1949 huwde Giacometti Annette Arm, waarna zijn productiefste periode met zijn vrouw, zowel als muze als model was aangebroken...!…

Met een open blik en een ontvankelijk gemoed zat ik gisteravond dus voor de tv bij M. Margriet, bij wie de paniekstoornis van vorig seizoen heeft plaatsgemaakt voor een meer afgewogen en journalistieke benadering, die mensen zelfs af en toe laat uitpraten en bij wie alleen het ‘START DE SHOW’ nog voor afbrokkelend tandglazuur zorgt.…

Uit het kleine radiootje op mijn nachtkastje weerklonk muziek: "Hey come'on babe, follow me, I'm the Pied Piper, can't you see, I'm the Pied Piper, and I'll show you where it's at" Op dat moment ontwaakte mijn fascinatie voor de popmuziek, die mij voorheen koud en onverschillig had gelaten, maar die mij niet meer los zou laten.…

Zou iemand gezien hebben dat ik 's nachts in de tuin stond te pissen? Of de hond om half vier gisternacht in m'n pyjama heb uitgelaten? Ik tast in het duister. Ik hoor 's nachts de zware brom van overvliegende transporttoestellen. Er staat een ongemeen felle ster aan de nachtelijke hemel. Het is ongewoon koud en guur 's nachts.…

Weer valt er iets uit m'n handen; ik ben bijna geneigd het te laten voor wat het is, plant ik mijn voet er maar op, want da's eventjes niet mis. Krakend van de pijn buk ik alsnog, want een briefje van tien laat ik niet liggen, alleen nou nog zien hoe of ik overeind kom.…

Ik voel het ijskoude staal tegen m'n warme lijf door er alleen nog maar in m'n ooghoeken naar te kijken. Waarom lijkt iedereen toch zo verdacht 's avonds? Een groep jongens met leren jassen circuleren op dit late uur bij een winkel die al lang gesloten is...waarom?…

Begrijp me goed: ik heb niets tegen ‘m, maar ook niets met ‘m. Hoewel? Op de keper beschouwd heb ik natuurlijk wél iets met ‘m: we komen al jarenlang in dezelfde kroeg. We bestellen vaak zelfs hetzelfde drankje. Nee, hij heeft me nog nooit getrakteerd. Laat staan dat ik hem ‘Rondje voor de hele zaak’ heb horen roepen.…