Anne
Anne kwam in een combinatieklas, een hele kleine groep 3, groep 4 en groep 5. In het begin deed Anne niet mee met het lezen, dus vroeg juf haar mee te doen. Vervolgens vroeg juf Ina haar om met haar mondje de letters en het woord te vormen, zodat juf kon zien dat ze met de klas meedeed. Zonder geluid.
Boekjes gingen mee naar huis en daar liet ze horen wat ze al geleerd had.
Leesbeurten deed Anne playbackend en ze vormde heel nauwkeurig de woordjes, die de juffrouw daarna hardop voorlas aan de klas. Soms haalde juf Ina een grapje uit en deed of ze Anne niet goed verstond, heftig schudde Anne dan haar hoofd en herhaalde het woordje.
Toen kwam de dag van de drie-minuten-leestest. Inmiddels waren juf en Anne helemaal op elkaar ingespeeld en las Anne drie maal 1 minuut van de verschillende kaarten. Ze behoorde bij de hoge middelmaat van de klas.
Aan de hand van werkbladen bleek dat haar leesontwikkeling goed verliep. Inmiddels voerde de klas gesprekken op papier met haar, vroeg naar haar lievelingskleur, lievelingsspeelgoed, wie haar vriendinnetjes waren enz.
Omdat ze bij juf Ina op een pleintje woonde, zag die haar ook na schooltijd buiten spelen met Alice en Andreas.
Ze fietsten rondjes of reden op een step. Eén keer was Ina bezig met strijken en het raam van de slaapkamer stond open, toen zij kinderstemmen hoorde. Voorzichtig keek zij naar buiten en hoorde en zag, hoe Anne het hoogste woord had! Het was voor het eerst dat juf haar stem hoorde.
In haar achtertuin stonden nog de schommels en een glijbaan uit de tijd dat de kinderen van juf Ina klein waren. Soms kwamen buurkinderen vragen: Mogen wij bij jou spelen en natuurlijk vonden ze dat goed. Op zekere dag kwamen Andreas, Anne en Alice aan de deur en de kleinste vroeg: Mogen we bij jou in de tuin spelen?
En ja dat mocht, na een tijdje ging juf Ina kijken of ze daar nog speelden. Alleen de meisjes waren er en Ina vroeg: Moeten jullie nog niet naar huis? Nee, antwoordde Anne, Andreas komt ons halen!
Ina geloofde haar oren niet, Anne vergiste zich!!!
Of Ina was voor even haar juf niet.
OP een morgen reed juf Ina op de fiets naar school en reed achter
Anne, Alice en Andreas. De drie kinderen babbelden vrolijk en opgewekt en ook Anne liet zich horen.
Dichtbij school riep Andreas nog iets naar Anne die voor hem reed, maar Anne antwoordde niet meer!
'Hee Anne!', riep Andreas nog eens, maar nee... hij kreeg geen antwoord. Toen wist juf Ina waar de grens was, namelijk de stoep voor het hek vormde het verschil tussen spreken of zwijgen voor Anne.
In de groep van juf Ina werden regelmatig gastlessen gegeven. Zo kwam kunstenares Sia in de klas om te vertellen over beelden maken een pottenbakken. Ze had ook eigen werk meegebracht en kinderen mochten dat aanraken en er iets over vertellen hoe ze het vonden. Nu hadden de schalen en vazen een nacht in de auto gestaan en dus vonden de kinderen de kunstvoorwerpen vooral koud.
De kinderen kregen de opdracht om voor de volgende les, zoveel mogelijk vragen te bedenken voor Sia en die opdracht werd serieus aangepakt.
Alle vragen werden genoteerd, de leerlingen van groep 4 en 5 konden hun vragen zelf opschrijven en de vragen van de kinderen van groep 3 werden door juf opgeschreven. Ieder kind zou twee vragen stellen en juf Ina hoopte dat Anne tegen Sia wel iets zou zeggen. maar Anne liet haar blaadje zien en zei niets. Voor een volgende les mochten alle kinderen een kunstwerk maken en zelf schilderen, daarna zouden ze erover vertellen in de kring.
Toen de beurt aan Anne was, vroeg Sia vriendelijk wat ze had gemaakt. En nog voor Anne een kans gekregen had om haar mondje al of niet open te doen, riep één van de andere kinderen behulpzaam:
Zij praat nooit hoor!!!
Gelukkig kon Anne heel mooi tekenen en ook verhaaltjes schrijven ging steeds beter. Zo leerden de kinderen Anne steeds beter kennen. Ze was heel sportief, was goed in gymnastiek en was populair bij haar klasgenootjes.
De leestoetsen werden nu afgenomen door meester Leo en hij meende bij Anne tijdens het playbacken toch werkelijk iets te horen bij bepaalde letters.
Tijd voor Remedial Teaching dus!!!
Juf Ina en Anne gingen samen spelletjes doen, met een rietje in een glas water blazen, een watje wegblazen of een velletje papier. Ze deden een wedstrijd, wie harder kon blazen.
Verder zongen ze eenvoudige liedjes, zoals poesje mauw en zagen, zagen, wiedewiedewagen.En 'k zag twee beren, broodje smeren. Dat wil zeggen, juf zong en Anne deed net alsof, maar deed wel mee met: hihihi, hahaha. Aan het eind van deze lessen, zei Anne: Dag juf! en de 'f' was nu hoorbaar.
Bij toeval ontdekte juf dat Anne heel goed kon fluiten en dat ook wilde laten horen.
Na het inademen en uitzuchten met f-klank, probeerden ze met s-klank en m-klank.
Daarna gingen ze rijtjes woorden lezen met als uitgang f, m, s die Anne al duidelijk liet horen, wel fluisterend, maar toch.
Later woorden, die begonnen met deze letters. Na het zachtjes lezen mocht Anne aanwijzen, welke woordjes ze wilde laten horen, al was het maar één woordje.
Op een dag was stageaire Corry in de klas, zij vroeg of ze bij de RT aanwezig mocht zijn en video opnamen wilde maken.
Anne vond het goed en aan het eind van de RT zei Anne, duidelijk hoorbaar en voor de camera:
Dag juf!
Geplaatst in de categorie: taal
sprakeloos
764
Geef je reactie op deze inzending: