Alle inzendingen over MORGENSTOND

Ik werk bij de thuiszorg en ga op mijn fiets naar de cliënten. Of het nou regent, hagelt of sneeuwt, het kan me niets schelen ik kleed me er gewoon op. De adressen van de cliënten waar ik wekelijks naar toe ga, ontvang ik vrijdags na de wekelijkse planning op donderdag. Ik heb daar weinig invloed op. Momenteel ben ik overal in mijn stad inzetbaar omdat…

In de ochtend is het een aangenaam gevoel om steeds te ontwaken met een gedachte aan God. "Dit is de dag die de Heer ons geeft" ofwel "Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt". Welke van die twee gedachten is goed? Tja, elke dag dat je er bent is een dag, die door de Hemelse Vader is gegeven. Maar de verdere dag wordt door jou zelf gemaakt.…

Morgenstond heeft goud in de mond, maar soms een halve liter.…

Het Woord van God ontkieme in de menselijke ziel als een teer zaadje. Elke dag opnieuw mag men een smeekbede naar de Hemel zenden om de wortels van dat zwakke graan te vullen met stille kracht, waarmee ze door rotsgrond heen kunnen dringen.…

Dan laat ik me overweldigen door een produktieve bui en lijkt de morgenstond gevuld met spreekwoordelijk goud in de mond. Die activiteit duurt, uiteraard, hooguit een paar uur. Je kunt dageraad benutten, maar het vraagt om voorzichtigheid. Iedere ochtend voor dag en dauw uit de veren is uiteindelijk niet goed voor een mens, denk ik.…

Neem weg, neem weg dien afgerichten mond, Die lippen vol verraad, met wellust overstreken; En dat gevaarlijk oog, die valsche morgenstond, Waar de uchtendzon van heil gereed schijnt door te breken! Maar geef, Meinëedige, mijn kussen my weêrom, Die panden van mijn min: zy zijn mijn eigendom.…

In de morgenstond opende ze de groepssessie en al spoedig stond iedereen al in de startblokken met haar of zijn verhaal. Ze opende met:,Ik ben de therapeute van de vriendenkring en ik wil graag dat eerst Agnes haar belevingsmoment met ons deelt dat wil zeggen dat ze haar gevoelservaring met ons gaat delen in haar leven. ,Toe maar Agnes!…

De morgenstond heeft bij mij zelden goud in de mond. Wel hoofdpijn, existentiële onzekerheid (Wie ben ik? Wat doe ik hier? Waar is het toilet?) en een allesoverheersend gevoel dat ik niet opgewassen ben tegen het leven als ict-man. Omstreeks negen uur vertoon ik de eerste tekenen van leven. Spasmen in mijn rechterbeen. Een trillend ooglid. Dorst.…