Alle inzendingen over Morris Ho

Je bent geboren als Morris Holt op 7 augustus 1937 in Torrance, naast Grenada, in Mississippi. Je groeide op in een katoenplukkersfamilie. Je was de zoon van aandeelhouders. Tijdens een katoenpluk raakte je jouw rechterpink kwijt, en moest je noodgedwongen het piano-spelen opgeven.…

Het heeft even geduurd, maar ik ben weer op aarde beland. Na een paar weken in een Robbie-roes te hebben geleefd, is daar abrupt een einde aan gekomen. Het moest er natuurlijk ook wel een keer van komen. Zo’n crush kan niet blijven duren, toch zeker niet als je al getrouwd bent en een relatief mooi leven leidt. Het ging ook allemaal veel te goed…

Jij werd 94 jaar en jij bent in de Y strad Road Cemetery in Denbigh, bij Morris. Op het voetstuk van het graf staat in het Welsh 'Ik heb de goede strijd gestreden'.…

Ho ho jongens, we gaan zo Monopoliëen, kijken of daar wat uitkomt. Een ding Wouter als ik win gaat de AOW leeftijd omhoog naar 70 jaar.…

Krijg je een lio... ho,ho, een lio is geen klojo. Heb je dyslexie, dan krijg je licht waaronder de juiste spelling oplicht. Heb je adhd, dan krijg je een rustgevend lampje mee. Heb je onvoldoende voor Duits, dan komt Rammstein gratis een avond bij je thuis. Sta je voor Engels rood.. nee, nee, de Rolling Stones zijn nog lang niet dood.…

“Ho ho wacht even” valt Ferd de ambtenaar in de reden. “Tante Truus kunt u wat meer afstand nemen van neef Guus alsjeblieft”. “Gaat u verder mevrouw”. Tja het valt niet mee. Wie van u kan met droge ogen beweren dat hij of zij gewild of ongewild die 1,5 regel meter nooit geschonden heeft.…

Tubetje…droog…nieuw tubetje…tuutje er af knippen…ho voorzichtig, daar komt het al. Even drukken, vasthouden…pakt niet. Nog eens ho, ho, wat veel ineens, niet zoveel !! Niet onder het bandje! En daar pakte het wel. ‘Waarom hou je ineens in bed je horloge om’, vraagt Mw. T. ‘…Oh, dan weet ik morgenochtend meteen hoe laat het is..’…

." "Ho, ho... , hou het effe gezellig hier...", kneist ze verder "...waar jij nou over zit te seiken...dat gebeurt al eeuwen hoor!" Ze schuift bonkig, met een ietwat zuur gezicht haar stoel meer naar de tafel. "Ja, ja ", slikt Hekel verder, "En dan die schijnheilige geloofs- uitdruk-kingen' ‘Ik heb er niks mee!…

.' De zuigert: 'Ho ho. Dat kunnen ze allemaal wel zeggen.'…

Ho, ho, ho, meneer Trawant, u moet daar niet zo zwaar aan tillen, waan van de dag, waait over. Ik zet mijn borstkas uit,, heeft u wel gezien hoever ik dat kan? Dan kijk ik een keertje serieus over mijn bril, maak een voorzichtig excuusje en de storm gaat liggen. De kamer is anders flink boos.…

." "Ho, ho... , hou het effe gezellig hier...", kneist de Amsterdamse verder "Waar jij nou over zit te seiken...dat gebeurt al eeuwen hoor!" Ze schuift bonkig, met een ietwat zuur gezicht haar stoel meer naar de tafel. "Ja, ja ", slikt Hekel verder, "En dan die schijnheilige geloofs- uitdruk-kingen' ‘Ik heb er niks mee!…

Ho ho. Hiero ...u houdt het niet meer..? Maar wel eerst een kaartje hoor.. Ja, dat is standaard.. En weet u wat het rare is.. er zijn erbij die geeneens een fiets bij zich hebben..…

Daartussen ligt de Laan van Eik en Duin, even ho houden is bijna een verplichting. Dan draai ik een shaggie en sta even stil in kringelende rook, geniet van de rust die links en rechts van mij onder marmer in veel verdriet is weggedragen. Een kraai vliegt krassend op, ik vervolg mijn weg.…

Het was de jaren 70 vorige eeuw en ik zat toen op een lagere school. Het was een tijd van dat het leven nergens meer over mocht gaan.Alle geloof was taboe. Wij hadden in die dagen de zogenaamde kloshoutjes. Dat waren de punnikpaddenstoelen.Wij moesten daar jongens en meisjes mee punniken. Het was een grote houden paddenstoel met een rode hoed erop…

Ik staarde over het meer op een ligstoel. Fenomenale kleuren lieten mij wegdromen van het schouwspel van de ondergaande zon. De herinnering overheerste mijn gevoel. Een diepe ademhaling! En zucht volgde. Ik pakte het glas dat naast mijn ligstoel op een lage tafel stond. Met gesloten ogen nam ik een slok van de cocktail om in de sfeer van de kleuren…

Philip Morris heeft dus een nieuwe sigaret ontwikkeld. Dit stokje oogt chic, vrouwelijk en rank. Vlak boven het filter staat in sierlijke, goudkleurige letters de naam van de fabrikant. Maar dat is een luxe bijzaak. Het gaat om het innovatieve filter.…

‘HO, HO, HO!’, roep ik nu, in de niet denkbeeldige vrees op korte termijn naar een nieuwe kabel op zoek te moeten. Ajetoo!, alles gefikst!…

Ondertussen werd Georgiana verliefd op Morris, waar Jane door Rossetti werd bemind, dus er was genoeg ingang en noodzaak, maar ondanks de vurige erotiek bleef ze toch bij jou, zodat jullie relatie boven alle erotiek uitsteeg. Morris tijdelijk in mineurstemming, totdat Jane weer als vanouds de hare werd en bleef.…

Ho ho hóóó, even op reis da's leuk meegenomen. Maar een relóásie..próáten..!? Eerst maar 's even de gierput legen en kijken wat moeders ervan vindt en dan zien we wel verder. En als het dan toch moet kunnen we dan volgend jaar seizoen 1 herhalen ? Dat heeft toch niemand in de gaten.…

Zoiets als Pommetje Horlepiep of de zeven dwergen: ‘Hey Ho Hey Ho, u krijgt het niet cadeau.’ Daarna kwamen de creatievelingen pas goed los. Star War-scènes met reusachtige cellen, belaagd door een leger rode virusdeeltjes. Blauwe virussmurfen, opgeblazen tot glasheldere animaties.…

Morris Herzstein was erbij aanwezig en misschien de vader van Charlie Chaplin. Je werd zevenendertig jaar en je bent in Clayton begraven.…

Je trouwde met Morris Dubinsky, die vaak een boevenrol speelde, en jullie kregen samen waarschijnlijk een kind, die jong overleden is, waarna jij een zware zenuwinzinking kreeg. Omdat Morris jou ontrouw was, ben je van hem gescheiden. Je kapte met het Dubinsky-gezelschap en je werkte een tijd als cassière in een warenhuis.…

‘Ho, Ho,' blaast Hekel wakker geschud en gaat vlakbij Vrouw aan de rand van de tafel zitten. ‘Daar ben ik blij om!', zet hij met zijn meest charmante stem in. ‘Dat zou te veel inhakken op mijn dierbaren', stoot ze in haar eigen cadans verder en lepelt nog meer room die als warme honing in haar mond stroomt. ‘Ja, wat hakt dat erin zeg!…

Ik tergde zijn hautain gepulk en zei: 'Ho! ho!, bepeperde spruitjesvreter, this is Bo!' en ik verliet zijn hoofdkwartier zonder enige tegenstand. Achter de ellebogen rukten ze zich allemaal keihard af, de hypocriete geldslaven en religieverneukers, maar ze hebben Bo nooit zo gekend zoals ik. Dat troost me tot op heden.…

De droogte eist haar tol. Het vee is uitgedund. Ik strijk neer in een kamp, in een rood niemandsland, door regen vergeten. Blauwhelmen rijden in een schokkende jeep door de poort. Een stofwolk. De vluchteling, nipt ontglipt aan de oprukkende rebellen, wacht op een schraal rantsoen, achter prikkeldraad. Een drop olijfolie, een schep rijst…

Beiden stonden ze op het perron op hun trein te wachten. Ze keek de ander vol verbazing aan. Het was een mooie jonge vrouw, vrij lang met prachtige ogen. Duidelijk een West-Europees gezicht, dat wel, maar dan die sluier?? Vreemd was het, het hoorde niet vond zij. Even later kwamen ze tegenover elkaar te zitten. De gesluierde vrouw maakte inmiddels…

Ik hou van Icarus die wist dat de was zou smelten en toch naar de zon toe vloog. Ik hou van het meisje dat wel zag hoe blauw de baard van Blauwbaard was - dat was juist de reden. Ik houd van Doornroosje die alleen maar deed alsof ze sliep. Ik hou van sneeuwwitje, die de dwergen een stelletje neuroten vond. 'Wie heeft er op mijn stoeltje gezeten…

Naast het schrijven en schilderen maak ik soms foto's en doe die in een boekje van de hema van 40 foto's. ik maak veel opnames van de natuur en van zonsondergangen en onderwerpen en van mijn kleine reisjes met de auto, de zeedijk, en van mezelf en mijn moeder. Je legt met een foto een moment vast en kunt dat later rustig terug bekijken. Je kunt zo…

Vanmorgen zat ik te ontbijten met daarbij ook een snee Kerstbrood met spijs. Gisteren zat ik voor het raam ook te ontbijten toen de mij bekende ekster met zijn snavel tegen het raam tikte en duidelijk naar me riep: ''Hé Niesse, krijg ik geen Kerstbrood?'' Ik kende deze ekster en die was net twee jaar en lid van een jeugdbende van zijn soortgenoten…

Wat als de Goden een nieuwe zondvloed hebben bedacht om het Aardevolk te zuiveren? En in plaats van stijgend water en veertig etmalen regenval een nauwelijks waarneembare temperatuurstijging hebben ingezet? Laten we zeggen een geleidelijke pasteurisatie van de Mensheid. En die blatende schapenkudde gaat zich druk maken over fabrieken en automobielen…