Alle inzendingen over Naalden

Een gewone dag. Net als alle anderen. Ook vanavond zal ik terug zien op een dag net als voorgaande dagen, en alle, die nog komen gaan -ongetwijfeld - Op de bewakingscamera zie ik twee gestaltes lopen in reflecterende pakken, groen-geel. Een man, een vrouw. Hij draagt een koffer, zij een - toch...

(Voor Peggy Bosch Radboud Nijmegen, die een proefschrift over acupunctuur 'needles on the couch' heeft geschreven en lotgenoten) Het is november, dat zien we op de kalender. Dat zien we aan het weer, aan de Zon, aan de bomen. We voelen het of ruiken het in de lucht. We herkennen het aan de...

België gaat eerder door het oog van de naald dan dat een kameel het land opblaast.

...Lijk wel een speldenkussen. Zere arm en dan naalden in mijn hand, mijn neus en oorschelp. Zo lichtgelovig ben ik nou ook weer niet. Ik denk dat ik de hele onderneming maar zo gauw mogelijk vergeet. Nou ja... ik zie het wel. Na een minuut of tien komt hij terug: "En…"? "Mijn...

Zelfs de "Afdeling Dagbehandeling" van het Twee Steden Ziekenhuis was, afgezien van de mij van oudsher bekende grote foto's in de wachtkamer van Afrikaanse jongemannen met lendendoek, bezig met het aanleggen van een vuur, getooid met Kerstversierselen, zilverkleurige guirlandes langs de wanden...

Christelijke Basisschool De Berenboot in Kwarspel (N-Br)weigert zijn leerling Jan Kees Overzwaai (11) een door hem en zijn Turkse pleegouders aangevraagde gebedsruimte. Jan Kees die na problemen in het gezin van zijn antroposofische ouders Sterre en Merijn (' alleen maar kikkererwten en rauwe...

40.3 Als ik de volgende morgen wakker word, lig ik naakt in een vreemd bed in een vreemde kamer. Ik heb barstende hoofdpijn. Aan de ene kant ligt Cees en aan de andere kant ligt een wildvreemde man. Als ik beter kijk zie ik dat het een man is uit het gezelschap van de avond ervoor in het...

...weet niet meer hoe die kerstboom heet die geen naalden verliest. Ik zie bleek. Er is een abonnement dat gestopt moet worden. Ik moet mijn zorgverzekering met een andere vergelijken. Ik moet op tijd alle boodschappen doen. De vriezer moet ontdooid. De winterbanden moeten eronder. Ik moet...

Een ingebouwd navigatiesysteem bezit ik niet en zo kan het gebeuren dat ik wederom verdwaal in het ziekenhuis! Jawel, achteraf was ik er op de verkeerde verdieping uitgestapt, maar dacht: dat ze die afdeling wel weer terug hadden gezet op het oude vertrouwde plekje! Niet dus. Een dame bracht me...

De verpleger, gekleed in de witte beroepskledij, plantte de dunne naald haast aarzelend en tastend in mijn kwetsbare rechter pols als een ingenieur van een olieboorplatform op zoek naar olie in diepe lagen van de ondergrond van de aarde. Mijn bloed, dat noodzakelijkerwijs toegevoerd wordt via de...

...ouder, maar toch ergens in de niet meer werkzame cellen weet ze, dat ze haar hele leven bezig is geweest met breien, haken naalden en wol. Niet veel later stierf ze, ouder is ze niet geworden. Ik hoop dat de kluwen uit elkaar is!

...aan brem denken, maar kunnen het toch niet zijn. Brem heeft namelijk kleine zachte blaadjes. De eerstgenoemde struiken zijn van boven tot onder vol leerachtige, puntige bladen, scherpe naalden. Ja wat zouden het zijn? In elke geval zijn het sterke vertegenwoordigers van herfstpracht ofwel...

De grote hitte is verdwenen, overgedreven en meer gematigde temperaturen kondigen aan dat september op handen is; ondanks alles mijn meest geliefde maand.... Vroeger slepen wij de potloden als de school weer begon en dan legde de zuster de handwerkspullen klaar op de ouderwetse banken; de lappen...

...pneumokokken (een vervaarlijke ziekte) zouden links en rechts in de ontblote bovenarmen toegediend worden, zo ook in die van mij. De naalden vlogen razendsnel in de kwetsbare huid. Te hopen is nu op gedegen en excellente bescherming tegen genoemde ziekten....

...en een aantal buisjes bloed afnemen. Talloze naalden, gaasjes, buisjes en pleisters komen door hun handen en ook vandaag mocht ik me weer present melden, want wat was het geval, wel: vorige week was ik ook al aan bod, de uitslag werd me telefonisch meegedeeld: de arts vertelde dat er veel...

We hebben nog één kans om de wet, die door het oog van de naald is aangenomen met een kleinst mogelijke fictieve meerderheid, terug te draaien. --- Vanaf 3 mei moeten er binnen zes weken 300 duizend handtekeningen worden opgehaald voor een referendum over de op dubieuze wijze aangenomen...

Je baant je een weg door de menigte die tegen je aan duwt en dringt. De geur van versgebakken frites, haring en lekkerbekjes zweeft door de lucht. De stad tooit zich met vlaggen op deze feestelijke dag: het is Koningsdag Je voelt de eenzaamheid wat minder die je anders zou benauwen of overvallen,...

Vandaag is een zwarte dag voor de democratie in dit land. Een wet, die nota bene ook nog een van onze meest belangrijke grondrechten met voeten treedt, was door de Tweede Kamer eerder al aangenomen met slechts één zetel verschil, wat een gevolg was van het feit dat PvdD kamerlid Frank...

Zeg óf: ik weet niet, óf als ge 't weet, toon dat door duidelijkheid, en vooral, bouw geen torens op de punt van een naald, zoals de schermers met 'cogito ergo sum', of zulke kinderachtigheden. En nog eens, wees duidelijk, gij bonzen, rabbi's, dominees, derwisjen en doctoren. Als ge dát...

Opnieuw ging ik vandaag mijn trage gang naar het ziekenhuis, allerminst mismoedig gestemd in een laat seizoen over het bochtige pad langs onze woningen in de richting van het nabijgelegen ziekenhuis. De blaadjes warrelen al omlaag van de bomen en ik vind het wonderlijk en zo komisch dat een klein...

In de behandelkamer mocht ik plaatsnemen in een fauteuil die daar als het ware speciaal voor mij was opgesteld tot de longarts zou verschijnen die breed zou glimlachen als een uitbundige en enthousiaste minnaar op de dag van de huwelijksvoltrekking. Om de een of andere onzinnige en mij onbekende...

Die nachtelijke uren van destijds waren uren van ongekend geluk voor mij....We schreven 1983. Huilend besefte ik dat ik de levensadem teruggeschonken had gekregen, de allereerste voorwaarde van alle bestaan.... Wekenlang was de diagnose uitgebleven, en, steeds benauwder rakend, was ik tenslotte...

Ik zie haar voor me, een jaar of achttien. Tenger, donkere ogen, een fijn besneden gezichtje. Het gitzwarte haar strak naar achteren gekamd. Slanke handen die onafgebroken bezig zijn. Ze zit iets voorover gebogen achter de oude naaimachine en laat de stof soepel onder de naald...

Ik herinner me tevens hoe in die vroege jaren (ik was acht jaar oud en bezocht de tweede klas van de lagere school) het zonlicht het lokaal dat grensde aan de rijk voorziene tuin van de fraters overgoot en hoe de handwerkmaterialen gereed lagen op de ouderwetse banken: geweven linnen stof en een...

... een strijd die niet te winnen valt. Waar de naalden niet scherp genoeg zijn om dit besef door te laten dringen, zal men vechten tot de dood erop volgt. De ledigheid van deze tussenkomst kan het conflict niet onderdrukken. Toch blijft de kalmte zich voeden met bloedende handen...

De weg naar het Twee Steden Ziekenhuis is vandaag opgebroken. Gehelmde heren met tractors en voertuigen versperren de weg. Toch bereik ik de hoofdingang en na het obligate wassen van de handen de afdeling dagbehandeling. De eveneens obligate computer bevat alle gegevens en toont zelfs mijn kleine...

De ambulance die ik had besteld was wonderlijk snel gearriveerd en de twee verplegers, man en vrouw, gekleed in hun groengele uniform en beladen met apparatuur, traden mijn woning binnen. Mijn telefoontje naar 112 was, gezien mijn astma, als legitiem en allerminst als "aanstellerig" beschouwd....

Van zeer korte duur waren ze, mijn nieuwe handschoenen het mocht niet zo zijn! Voor een paar luttele euro’s kocht ik ze ook al omdat ze als het ware “ dubbel “ waren, met een voering ook nog en het woordje Termal erop. Dat woordje deed het ‘m want dan heb je lekkere warme handschoenen en...

...hebben hem moeten pijnigen toen ze met hun naalden gedrongen zijn in het meest intieme orgaan van zijn man-zijn, in het orgaan dat mij heeft voortgebracht. Hij heeft dit niet kunnen verdragen. Ook mijn hart en ziel hebben ze hiermee doorboord en verscheurd. Zijn lijdensweg moest...

Het is nog niet druk in de wachtkamer als ik arriveer. Een brede, witte zuil doorsnijdt de ruimte en deze lijkt al even massief en solide als de zorg die men hier biedt. Ik spreek een medepatiënt naast mij aan met de eretitel "meneer". Ik had hem bezwaarlijk "jongeman" kunnen noemen. De dames...