Alle inzendingen over Rotterdam Tuinen Plantsoenen

De tuinen mogen woestheid hebben, maar wat hun eigen wil omringt, is rechttoe, rechtaan beschaafd. Narcissen staan wild door elkaar, omgeven door keurig korte heg. Door de schilderswijk wandelend zie je tuinen met gewas van heel verschillend getij.…

Dit brengt ruime lucht over de daken en de straten in dat statige hoofd van Rotterdam.…

In Rotterdam moeten duizenden woningen gesloopt worden omdat er nieuwbouw moet komen. Nou snap ik heel goed dat als er ruimte gemaakt moet worden, er eerst het een en ander moet worden opgeruimd. Maar een wethouder van Leefbaar Rotterdam maakt het wel heel erg bont, niet zomaar een beetje maar een heleboel.…

Na de hertelling van de stemmen in Rotterdam is er geen enkele reden om aan te nemen dat Leefbaar Rotterdam van alle partijen in die gemeente over de grootste aanhang zou beschikken. De denkbeeldige suprematie van Leefbaar Rotterdam kan dan ook alleen maar worden gebaseerd op complottheorieën.…

Het gemeentebestuur van Sauwerd heeft een plantsoen naar Ranomi Kromowidjojo vernoemd, lekker voordelig, nu nog een standbeeld erin plaatsen, krentekakkers!…

O, o Rotterdam, van wie is Rotterdam? De woningbouwcorporatie Vestia die zichzelf door onhandige aandelentransacties in de schulden heeft gewerkt, heeft besloten dat het goed is om 524 huurwoningen te slopen in de Tweebosbuurt in Rotterdam zuid. Een VVD-wethouder vindt het een goed idee. Veel bewoners vinden het verschrikkelijk.…

Dus tegenwoordig trap ik mensen op tenen, vraag ik kort en zakelijk naar diepste gevoelens en geef ik op ’zijn Rotterdams’ mijn mening of oordeel (‘op zijn Rotterdams’ betekent: ook als niemand er op zit te wachten, begrijp je wel..?!). Ik moet zeggen, het bevalt me best. Het bespaart me een hoop energie.…

In Emmen moet nu maar een mensentuin komen...…

Hij sprak met een vriend, en vroeg: “Als ik jouw tuin opruim, wil jij dan wat overmaken naar giro 555, er moet hulp voor deze mensen komen, er zijn er al meer dan zevenduizend gestorven, Nepal is een arm land.”…

Ondertussen zeg je tegen de PvdA Rotterdam dat ze met de partij moeten gaan praten die vier jaar lang heeft lopen roepen, dat de PvdA er niets van bakt en meteen het veld moet ruimen.…

De rit naar Rotterdam schiet niet op. Overal wordt gewerkt, overal rijden we met veel te veel auto's veel te langzaam en soms staan we helemaal stil. Een uur te laat ben ik in Rotterdam, dus meteen weer op weg voor ons avondje uit. Mijn vriend gaat nooit met de auto de stad in, dat is zinloos zegt-ie.…

Die komt ook niet uit Rotterdam. Of Alblasserdam. Die zit te zonnen in zijn tuin in Oman.…

We besluiten weer te genieten: van ons oerwoud, de vogels én van meer zon in de tuin.…

(uitspraak P.J. van Es) Op een mooie zwoele avond kreeg ik opeens zin om mijn tuin op de foto te zetten. Niet omdat het zo geweldige mooie grote tuin is! Maar wel omdat hij in een heel korte tijd erg veranderd is.…

'Koppeltje-duikelen' met je mooie zondagse jurkje aan op de hekjes tussen de tuinen. Hollen door de brandpoort achter de huizen over het kool-as. Vallen, opstaan. Kapotte knieën. Als ik dorst had was de kraan geduldig. Mond aan het slangetje, heerlijk Rotterdams naar chloor smakend water.…

Met mijn ochtendjas nog aan en een kop thee in mijn hand liep ik door de keuken en keek -zoals elke morgen- de tuin in. Mijn tuin met de vijver met lelies, mijn tuin met de orchideeen, mijn tuin met het groene gras waar de ochtenddauw nog in zat, mijn tuin... Er gleed een glimlach over mijn gezicht. Mijn tuin, al die jaren van mij.…

Op een mooie zomermiddag verscheen er een auto in de Oranjelaan die voor onze deur stopte. Het was oom Ebel met z’n vrouw tante Truus. Ebel was een oudere broer van mijn vader en had door zijn vooruitziende zakelijke blik redelijk fortuin gemaakt met het drukken en verspreiden van ‘De Groninger Gezinsbode’. Hij was eerst zetter geweest bij het ‘Nieuwsblad…

In een cirkel zijn paddenstoelen opgerezen in het plantsoen in de Nassaustraat, wonderlijke rode vliegenzwammen en saamhorig, als zouden zij elkaar iets in kunnen fluisteren in de stille nacht, als zouden zij zich bewust zijn van en elkaar kunnen overtuigen van hun uitzonderlijkheid, van hun schoonheid, van hun status als wezens uit een andere wereld…

Het Arendplein ligt erbij zoals vijftig jaar geleden, met in zijn midden het groene, hoog opschietende, zomerse, welige gras. Maar de winkels zijn er niet meer die ons, kinderen nog, eens met hun brede en weelderige etalages lokten; de speelgoedwinkels met het zo begeerlijke speelgoed. Tegenwoordig zijn daar woonhuizen die achter keurige en strakke…

Zo’n type heb ik eens in hartje Rotterdam ontmoet en nog steeds kan ik me veel herinneren van wat hij mij vertelde. Hoewel het snikheet was had de man een wollen muts op. Ik zat alleen op een bankje en hij kwam een aalmoes vragen.…

De jonge Engelse zangeres Gabby Young is in eigen land populair, maar in Rotterdam gaat dat anders. Een bejaard echtpaar klimt met wandelstok moeizaam omhoog in de kleine concertzaal. Steeds meer senioren komen er bij. Het zijn abonnementhouders die eigenlijk voor andere muziek komen.…

Wereldpremière in "75 jaar oorlog in de stad" "BOMBARDE" voor groot orgel, harmonium, contrabas, spreek- en zangstem en metronoom gedicht "Bombardement op Rotterdam" (www.gedichten.nl) en scenario: Jan Jacob Krediet muziek: componist Henk Vermeulen zaterdagmiddag 15.00 uur, 30 mei 2015 Goede Herderkerk, Kastanjeplein, Rotterdam-Schiebroek…

‘Blanke mannen? … In een kroeg? … Om twaalf uur? …’ zegt de donkere man in een sportschool verderop in de straat: ‘Die werken niet.’ Helaas geen reactie. Het klopte overigens dat de blanke mannen niet werkten. Ze waren met pensioen en tja, wat moet je dan doen? Maar de grap was natuurlijk dat het hier ging om een hardwerkende Nederlandse donker…

Een vierkant perceel bedekt met rulle, donkerbruine aarde is sinds kort zichtbaar in ons grasgroene plantsoen aan de Nassaustraat. Gehelmde heren waren gekomen met een voertuig van de gemeente als waren zij van plan een graf te delven.…

Eens wandelde ik met mijn "lusteloze" vriendin door de aangrenzende weiden of plantsoenen en wij vlijden ons in het welige gras.…

ROTTERDAM, dinsdag 14 mei 1940, kwart over één ‘s middags....…

Een bus passeert parken, pleinen en plantsoenen, ziekenhuizen, kazernes en gekkenhuizen, en ik ben een van haar passagiers. Het is de route van het leven die ik volg. In studentenkamers en seniorenwoningen wordt het leven verheerlijkt en veracht, worden visies gedeeld en verworpen. Duizenden parallelle levens passeren elkaar.…

Tot mijn verbazing en grote verrassing trof ik onlangs in het warrige, verwilderde gras van het plantsoen voor mijn woning enkele dieppaarse krokusjes aan. Boodschappers van een nieuwe lente!…

Ze sprong tenslotte van tweehoog uit het raam en ik zocht haar tevergeefs in het plantsoen en bij het dierenasiel: mijn dierbare kat die ik de naam "Cosmo" had toebedeeld.…

Zal ik de rechte, zwarte banen van de schaduwen niet meer kunnen aanschouwen die zich in het zomerseizoen neerleggen op de oranje dakpannen van de flats aan de andere zijde van het plantsoen? Zal ik eens niet meer uitkijken op wat ik zou willen noemen de "tweelingbomen" links en rechts van mijn venster?…