Alle inzendingen over Sepia

Een late, dolende bij snort voorbij. Resten van spinnenwebben hangen verlaten en doelloos tussen de plantskeletten. Geen schijn van kans dat ergens nog groei aanwezig is. Alles wacht op een nieuwe lente, op een nieuwe look. De winterse periode wordt meestal poëtisch beschreven in fraaie zinnen. Hij brengt troost en heling met gedichtjes over…

Elisabeth Ziekenhuis, onherbergzaam brandpunt van ziekte, dood en verdoemenis, over het smalle pad dat voert langs het riviertje De Leij, dat rustig voortkabbelt en voort zal stromen alsof onheil en het ultieme afscheid niet bestaan en nooit bestaan hebben, en de zwarte kerven in de sepia-kleurige boomstammen waren als evenzovele wonden, toegebracht…

Een bleek of sepia-kleurig, onaangenaam aandoend licht overviel en overspoelde de wereld als het ware op die zondagmorgen en ik had koers gezet naar een nabijgelegen restaurant om in een zaaltje dat eveneens behoort tot die uitgebreide accommodatie iets te bestellen...…

Eens even kijken, misschien zwemt hier nog ergens links of rechts een sepia rond. Met zijn zwart bloed zal ik mijn boodschap aanscherpen. Niets zo vervelend als een ruisende boodschap. Dat kan ik mijn ontvanger niet aandoen. Helaas zwemt er geen sepia in de buurt. De mensheid zal het met mijn huidige boodschap moeten doen. Onopgepoetst.…

Die sepia-werking blijkt sfeerbepalend. En vergeten we de muziek niet, zoals de tarantella van ‘Connie’s Wedding’, het treurig-melancholieke Leitmotiv ‘Love Theme’ en Al Martino’s sentimentele ‘I Have But One Heart’. Aan het begin. Tijdens het bruiloftstuinfeest. Als alles koek & ei lijkt.…

Maar intussen kunnen we alvast kijken naar de sepia-kleurige dwergplaneet en zijn/haar compagnon Charon en kijken, zoals ik vandaag een uur lang intensief deed, of we kunnen ZIEN wat er te zien is, waarvan we niet weten of het iets heel anders is dan datgene wat we denken te zien, of wat ons straks verteld wordt wat het zou moeten zijn, en wat het misschien…

Dus daarom kwam Gijsbert aan de toonbank en vroeg om zevenendertig kauwgomballetjes van een cent ,zeven in de kleuren rood, drie in lila want dat was zijn lievelingskleur, drie in oranje, twee in blauw, vier in sepia, twee in groen, een in geel want dat was de lievelingskleur van zijn vader die ook zo een kauwgombal van een cent wilde, was een handeltje…

De vallei van de schilders, het dal der schoorsteenvegers, het klinkt allemaal zo lieflijk alsof de tijd alles overgoten heeft met een laagje nostalgie dat oude foto’s sepia kleurt.…

In 1894-1895 maakte jij met potlood en sepia-inkt een beroemd geworden zelfportret, wat verinnerlijking uitstraalt. In 1904 was jij in München en maakte jij kennis met de productie van de Falanx-groep en Wassily Kandinsky. Daarna reisde jij verder naar Italië en omarmde jij het expressionisme.…