Alle inzendingen over Troebel

Wie graag in troebel water vist moet zijn aas goed in de gaten houden, je vangt zomaar bot.…

Een glinstering in ogen die gadeslaan hoe de wereld rond haar troebel wordt. Wazig. Mistig. Ondankbaar. En dat, terwijl zij alleen maar liefde geeft. Vanaf het moment van ontwaken tot het moment van sluiten van haar ogen. Warme gevoelens ontstaan bij het openen van de bloesems rond haar.…

Vooralsnog moesten de gebeurtenis en de uitwerking daarvan vrijwel troebel en wazig op mij overkomen. Daarna echter kreeg ik een geheel diep en transparant zicht op het ware inzicht. Een nieuw licht diende zich aan om voortaan via mijn handen en geest verder te kunnen bestaan!…

Het was negentienzesenvijftig en zijn ouders vluchtten met hem en zijn zusjes voor de troebelen in Indonesië. Hun schip omcirkelde Kaap de Goede Hoop. Hij heeft daar als achtjarige de Tafelberg gezien die een forse indruk op hem maakte. In Nederland vond hij zijn toekomst, zijn school, zijn universiteit, zijn vrouw.…

Toen ik verkeerde in onduidelijke troebelen, angstaanvallen en in datgene wat mijn beste vriend zou aanduiden met de omschrijving "Torpeur", werd er aangebeld. Een monteur van KPN, gekleed in de pantalon waarop in trotse letters de naam van zijn firma, maakte zijn opwachting en we schertsten samen wat over geheugenverlies en "Alzheimer Light".…

In de zomer van 1997 leerde Bjarne de andere leden van het Troebel Water Collectief steeds beter kennen. Ze hadden ieder hun eigenaardige rugzakje, vol met troebele gevoelens over het leven met zijn onvolkomenheden. Els was een dominante vrouw. Ze had een kind uit een eerdere relatie en ze liet zich niet de kaas van het brood eten.…

Toen de hulpverlener hem wees op het bestaan van het Troebel Water Collectief, aarzelde Bjarne eerst. Toch besloot hij een bezoek te brengen aan een bijeenkomst van deze groep kunstenaars met een psychiatrische achtergrond.…

" "Ja, ik ben de zus, de zus die nog leeft, die de troebelen en woelingen van onze jeugd heeft overleefd, de zus, die als uit het niets telkens weer opduikt, de zus die naast je zal staan tot je stervensdag"…

Hoe bepaal je precies de leeftijd van instituten? Bij mensen lijkt het een kwestie van klokken en uitschrijven. Toch zijn dat maar afspraken. Ik voorzie absoluut dat onze beslissende vrijpartijen ooit exact geregistreerd worden. Ten stadhuize door klerken ter bescherming van leeftijdrechten. Terecht. Het Concertgebouw pretendeert dit jaar 125…

Door de lange jaren heen volgden we elkaar, deelden we het geluk, de troebelen en het ongeluk......…

Toen de hulpverlener van de geestelijke gezondheidszorg hem wees op het bestaan van het Troebel Water Collectief, aarzelde Bjarne eerst. Toch besloot hij een bezoek te brengen aan een bijeenkomst van deze groep kunstenaars met een psychiatrische achtergrond.…

Hoe herinner ik me die avond, die nacht toen je me buitengezet had en ik in radeloze vertwijfeling mijn weg zocht langs het donkere, troebele water van de Piushaven, langs de gevels en hoe ik tenslotte mijn heil moest zoeken bij die hulpdienst die echter geen hulp bood voor wat betreft de verre, verloren vriend, schijnbaar voor altijd verkerend in transatlantische…

Ooit was hij cartograaf, nu kijkt hij je aan met een troebel oog. Waar het afloopt maakt niet uit, hij geniet als was het zijn laatste dag. Ik ga even naast hem zitten. Een meisje, een jongen, gloeiende lijven, glinsterende ogen en passie op de huid gebakken. Alles moet nog gebeuren, de toekomst gaat met hen op de loop, kippenvel.…

Er zou daar een film vertoond worden: "Les Misérables" en inderdaad werden op een gigantisch, breed scherm de, voorwaar niet geringe, troebelen en woelingen die voorafgegaan zijn aan het mateloos indrukwekkende evenement en schouwspel van de Franse Revolutie uitgemeten.…

Het was de eerste van een serie succesvolle tentoonstellingen van de leden van het Troebel Water Collectief. Bjarne was blij met de voorspoed die hem ten deel was gevallen. Van het geld kon hij nieuwe doeken kopen en verder gaan met hetgeen hij zo graag deed: schilderen.…

Het vocht smaakt als nectar op mijn tong, de troebele zilte zee verandert in een kristalhelder zoetwater meer. Mijn lippen gaan op hun erotische weg en beklimmen de ooit onbedwingbare heuvels. Ze kreunt als ik de toppen bereik, het begin van de reis. Mijn handen leiden een eigen leven.…

Misschien denkt men dat de "cliënten" door de troebelen van hun geest geen normaal waarnemingsvermogen over hebben; grenen meubilair en een poster van een museum aan de muur. De zieke man heeft eveneens ouders gehad die hem hebben gekoesterd in zijn wieg.…

Ze bezweren haar met een slinger en een bariton om te vissen in de troebele vijver, waar de schrik zinkt. Ze zonk weg in een alerte sluimer. In de nummerplaat van de vluchtwagen ontbrak een letter. Een glazen oog las mijn lippen, een plastic oorschelp ving elke buiging van mijn stem. Bewijzen sprokkelen. Het komt terug.…

Bij het Troebel Water Collectief was er een nieuw persoon verschenen. Een gedrongen man, een beetje te dik, met de grijns van een dronken man op zijn gezicht. Hij had een markante naam en bijbehorende manieren. Hij straalde van nature gezag uit, maar hij was zo gek als een deur.…

De koningin zat op iets dat op een brug leek maar het niet was: ‘like a bridge’, en ze zat daar ook zeker boven troebel water: ‘over troubled water’, dus eigenlijk bezong ze feilloos haar eigen positie van dat moment. Verdacht toepasselijk allemaal.…

In de koele, schaduwrijke binnenruimte van het restaurant zaten we op zwarte, leren stoelen tegenover elkaar; twee oudere, overjarige, overtuigde vrijgezellen die elkaar ontmoet hadden op de valreep van de dood, beiden gepokt en gemazeld door de troebelen en woelingen, door geluk en verdriet van een lang, voorbij leven dat wij beiden niettemin in verschillende…

Robin Adèr, luidruchtige schim in troebele ogen. Enfant terrible, prettig gestoord? Renpaarden mogen niet springen en dus gebeurt het. Hij bakt een eitje. Niet thuis op het fornuis, maar in een bureaula op z’n werk. Ontslag, ontsloeg, ontslagen. Nog even hangen aan een zijden draad.…

Deze bladen hebben immers daar het troebele recht op verworven.…

De gratis koffie smaakte redelijk, het was geen koffie uit een sloot, maar een met liefde gezet bakkie troost voor de eenzame burger die Bjarne was geworden na zijn vertrek uit “het Troebel Water Collectief.” Eigenlijk kon niemand zich op de lezing van Violette concentreren. Het feest der herkenning was te groot.…

In de koele, schaduwrijke binnenruimte van het restaurant hadden we plaatsgenomen op zwarte, leren stoelen tegenover elkaar: twee oudere, overjarige, overtuigde vrijgezellen die elkaar ontmoet hadden op de valreep van de dood, beiden gepokt en gemazeld door de troebelen en woelingen, door geluk en verdriet van een lang, voorbij leven dat wij beiden…

Beiden gepokt en gemazeld door de troebelen en woelingen, door geluk en verdriet van een lang, voorbij leven dat wij beiden niettemin in verschillende omstandigheden en op geheel diverse wijze doorgebracht en ervaren hadden. We keken uit op een sfeervolle foto, een zwart-witte prent van een majestueuze eik vóór een kapitaal landhuis.…

Het ene oog helder, als van een sperwer in de aanvalsvlucht, het andere oog, half geloken, dof als van een schuchtere vis in troebel water, jaren verstopt in een geheime onderzeegrot. De grijze haren zijn ongekamd, als schuimende golven bij hevige windkracht.…

Vlak langs een kanaal loopt het, lantaarns schemeren nog steeds, net als toen, geheimzinnig in het troebele nat. Meestal stond mijn Moeder dan even stil, bij zo’n lantaarn, haalde vanonder haar rok een boekje zonder kaft en vol vetvlekken te voorschijn en las me voor over wat een jonge man te doen had en wat niet.…

Ik pluk een vlokje van het brood, knijp dat in het midden vast op het haakje, lood halverwege de lijn zodat mijn aas dwarrelt in het troebele water. Een voerplek maak ik niet, dat vind ik laf. Bij mij weten de vissen waar ze aan toe zijn, ik pluk alleen een vlokje en bied dat aan, de strijd begint.…

‘En troebele pis.’ Hij trekt zijn neus op. Alsof iets ranzigs als pis iets is wat alleen bij de gewone man voorkomt. ‘U bedoelt, urine?,’ vraagt hij met opgetrokken neus. ‘Nee, ik bedoel pis,’ zeg ik. ‘Urine is toch iets wat alleen onder de grachtengordel stroomt?‘ Wenkbrauwen schieten omhoog. ‘U weet wel,’ verklaar ik mij nader.…