Alle inzendingen over Van Wilderode

(voor Anton van Wilderode) Meer dan van jouw vloeiende naam heb ik niet onthouden, de zuiverende werking van een gedegen achtergronddiscipel, die alle eer weet door te sluizen naar zijn roomse God. Hij blies een deel van Gods adem door de kieren en gaten van een bouwvallige woordentoren.…

Hij zat op het Sint-Jozef-Kleinseminarie, waar hij o.a. les kreeg van de dichter Anton van Wilderode. In Gent studeerde hij Germaanse filologie en sociologie. Hij studeerde af met een scriptie over de poëzie van Hans Warren. Hij had een gelukkige jeugd, volgens eigen zeggen.…

Ook staat ze in verschillende bloemlezingen; in 'Op hoop van liefde', 'Dichters uit Vlaanderen en Nederland met woorden voor Anton van Wilderode', 'Luister naar mijn woorden' en de Literaire kalender 1999. Ook publiceerde ze gedichten in Vlaamse kranten. Ze behaalde in 2000 nog een onderwijsdiploma aan de Hogeschool van Gent.…

Daar was Anton van Wilderode zijn leraar Nederlands; door hem werd hij gestimuleerd om de dichtkunst in te duiken. Als student had hij enkele sonnetten in tijdschriften gepubliceerd gekregen, o.a. in 'Dietsche, Warande en Belfort'.…

Op het Sint-Jozef-Klein-Seminarie kreeg hij ook les van Anton van Wilderode. Hij studeerde Germaanse taal- en letterkunde aan de K.U. te Leuven. In 1982 richtte hij met studiegenoot Dirk van Bastelaere en Mark Elen 'R.I.P. Driemaandelijks tijdschrift voor literatuur en stijl' op.…

Hij hoorde bij de 'bezettingsgeneratie' van Anton van Wilderode, Christine D'Haen en Jos de Haes. Hij was redacteur van het tijdschrift 'Podium', dat later 'De Spiegel' werd. In 1945 ontving hij de Prijs van de provincie Brabant. In 1948 was hij redacteur van 'Dietsche Warande & Belfort'.…

Ze besprak de poëzie van Anton van Wilderode in Schoon Schip en Vlaanderen. Ze schreef ook een essay over Jo Gisekin. Ze publiceerde verder in de Poëziekrant, De Houten Gong, Yang en Deus ex Machina. Ze is tevens te vinden in enkele bloemlezingen. In 2000 verhuisde ze opnieuw naar Aalst en 'Het vrijgeleide' verscheen.…

In 1993 publiceerde ze in de verzamelbundel 'Dichters uit Vlaanderen en Nederland met woorden voor Anton van Wilderode' en in het tijdschrift 'Wel'. Ze heeft veel optredens verzorgd in combinatie met visuele poëzie en beeldende kunst. In Gent organiseerde ze 'Poëzie in de kou' ten bate van het behoud van het Poëziecentrum.…

Bij toeval loop ik langs een pand aan de Lindendreef. Doorzonliving, drie slaapunits, waarvan één met de gebruikelijke afmetingen van een hondenhok en bestemd voor het derde kind dat niet gepland was en waar geen rekening mee is gehouden in het bestemmingsplan. Ook nog een 'ruim bemeten' zolder die, ‘desgewenst,’ in een handomdraai als ‘study’ kan…

Nog geen koffie op en dan een rekening van het gasbedrijf krijgen. Niet zomaar een rekening. Een rekening van drieduizend euro. En dertien cent. Bellen, bellen en nog eens bellen.’Hebt u toch echt gebruikt meneer. Misschien ligt het aan uw meter, meneer. U moet het helaas gewoon betalen, meneer.’ Helaas? Gewoon? Een uur later wandel ik helaas…

Er wordt gebeld. Voor de deur staat een jongen van een jaar of twintig. Hij is gekleed alsof hij zo van een begrafenis is weggelopen: driedelig zwart, rode stropdas. ‘Laat mij raden,’ zeg ik. ‘Een Jehovagetuige die de religieuze kledingcode niet helemaal serieus neemt. Uw schooltas ontbreekt en uw schoenen zijn te slap om tussen een deur te steken.’…

Negentienvijfennegentig. Een accountantskantoor zoekt een vennoot en gezien mijn ervaringen denk ik wel te kunnen solliciteren. De personeelschef, een op Andries Knevel lijkende zenuwlijder , scheiding rechts, bril en pak, ontvangt mij vriendelijk in zijn kantoor en begint het gesprek met de mededeling dat het koud is voor de tijd van het jaar.…

Er komt nogal wat nieuws voorbij zo hier en daar. Even een kleine greep hieruit: De uitgesproken gek Elon Musk: “Mars koloniseren is de enige manier om de mensheid voor een apocalyptische ramp te behoeden. „We moeten een multiplanetaire soort worden”, zegt hij al jaren. Merkwaardig idee. Suïcidale idealisten uit heel de wereld zijn overigens razend…

Mijn collega Fröhlich, met wie ik samen een accountantskantoor run, en ik, zijn onderweg naar een hotel ergens in Nederland. De eigenaar nodigde ons uit vanwege “boekhoudkundige kwesties, die opgelost moeten worden”. Of wij dat als gerenommeerd accountantskantoor op ons willen nemen. Met de auto naderen wij het hotel. Voor de ingang een groot bord…

Net voor ik mijn kantoor binnen wil lopen word ik begroet door twee dames. Allebei een jaar of vijfentwintig. Ze lijken sprekend op elkaar. Tweelingen. Geen twijfel mogelijk. ‘Dag, van Gellekom, ik ben Hannie,’ zegt één van de dames. ‘En ik ben Jannie,’ zegt de ander. ‘Is het werkelijk??,’ vraag ik. Ik dacht echt dat ik alles al had meegemaakt.…

Een van de belangrijkste cliënten van ons accountantskantoor, heeft in onze woonplaats een heuse Rotary-sociëteit opgericht. Dat ontbrak er nog aan. Ik kreeg een uitnodiging voor de opening van: deze ‘club voor ontmoeting en gezelligheid voor een gezelschap illustere “kerels”. Ik verzin het niet, het staat echt zo in de uitnodiging. Dus bel ik mijn…

Met collega Fröhlich van ons accountantskantoor van Gellekom&Fröhlich , ben ik op uitnodiging van onze cliënt, Johannes Burg, onderweg naar een golftoernooi ergens in het Gooi. Burg schijnt daar hoge ogen te gooien. Onderweg zijn wij, op verzoek van Fröhlich, even gestopt bij een McShit voor iets hartigs. Zelf neem ik alleen karnemelk. Als ik die…

Buurjongen Mink, de 14-jarige zoon van mijn buren, Wiebe en Gré Witje, kan goed voetballen. Zo goed dat er een delegatie van de Engelse voetbalclub Arsenal hem een bezoek bracht. Vette contracten, dikke handgelden, exclusieve appartementen, nog vettere bolide, het kon niet op. Alles kon Mink krijgen als hij maar wil spelen voor die club. Mink’s…

Mijn telefoon gaat en ik neem op. En zwijg. 'Hallo?' Het klinkt aarzelend. Alsof degene die belt bang is per ongeluk de belastingdienst aan de lijn te hebben die met terugwerkende kracht een aanslag op hem wil plegen. 'Ook hallo,' zeg ik dus maar. 'Ja, met wie spreek ik?' Nu een beetje ergernis. 'Eerst jij,' antwoord ik beleefd.…

Collega Fröhlich en ik besluiten onze zakelijke beslommeringen even van ons af te zetten en ons te gaan vermaken in een zaak waar een bluesavond op het programma staat. Als je depressief bent kun je beter thuis blijven. Tenminste, zo werkt het bij mij. Bij bluesmuziek moet ik er zeker van zijn dat ik een pot antidepressiva bij me heb. Twee potten…

Na alle ellende van verkiezingen en Zwarte Piet-gedoe mag ik wel even iets nuttigen in het café naast mijn huis. Van de cafébaas krijg ik een glaasje rode wijn aangereikt. Hij kijkt belangstellend toe hoe ik mijn eerste slokje neem. Zelf zet hij zijn tanden in een gehaktbal en een klant vraagt hoe hij dat, op dit uur van de dag, door zijn strot kan…

Ik sta net bij de drogist een doos condooms te bestellen voor de gepensioneerde pastoor die tegenover mij woont, als onze grootste klant van ons accountantskantoor, Hankie lam belt. Naast mij staat een scootmobiel terroriste met krulspelden, in een troosteloos gebied dat sommige mensen haren noemen , mij ijzig aan te kijken. Ze kijkt van mij naar…

Als ik ergens een hekel aan heb is het aan winkelen. Dat kun je bijna niet uitleggen. Dat je dan een broek moet kopen. Een broek Godbetert! Dat je tijd moet vrijmaken om jezelf in zo’n ongekend irritante winkel, in een pashokje, in een stuk of twaalf broeken te hijsen die geen van alle passen. In zo’n pashokje waar een gordijn voor zit dat altijd…

Terwijl ik vanmorgen ruim twee uur mocht luisteren naar een uitvoering op tv van het Brandenburg concerto no.1 in F major:I Allegro, door het Nederlands kamerorkest besef ik weer hoeveel mooie muziek wij eigenlijk ter beschikking hebben. Heel wat anders dan het concert in C ongesteld waar ik nu naar zit te kijken. Iets wat Voice of Holland heet..En…

In het park staat een bankje. Zo’n bankje voor mensen die geen haast hebben. Die de tijd nemen even naar de bomen in bloei te kijken. Of naar de redelijk kale takken, zoals nu, in deze tijd. Niets voor mij, maar toch ga ik even zitten. Naast de bank een vuilnisbak waar nooit iemand iets ingooit. Behalve in deze. De vuilnisbak is tot de rand gevuld…

Viral gaan! Die term hoor ik steeds vaker. Ik krijg een jeuk-achtig gevoel, ergens bij de darmen, als ik die term hoor. En vooral van wat er staat voor die term. Viral gaan betekent, in het kort: Wanneer bepaalde content, vaak een video, via You Tube zich in razend tempo als een inktvlek over het internet uitspreidt. Sinds Matthijs van Nieuwkerk…

Vogels, in het algemeen, denken dat ze slim zijn. Of slimmer worden met de tijd. Onterecht. Vogels waren dom, zijn dom, en zullen altijd dom blijven. Je ziet er voorbeelden van. Dat vogels denken slim te zijn en menen dat ook hun evolutie, net als bij de mensheid, niet te stuiten is. Als ik op de fiets rijd op de fiets begint het al. Vogels…

Veel boeken over spiritualiteit laten nogal wat vraagtekens achter. Maar er is meer. Er blijken zelfs onnoemelijk veel tegenstrijdigheden te bestaan in de wereld van de spiritualiteit. Intussen heb ik veel spirituele boeken gelezen en ik schrik van de hoeveelheid tegenstrijdigheden daarin. Wij houden het in dit kader bij één tegenstrijdigheid: in…

In mijn zoektocht naar verlichting beland ik na enig zoeken bij een ‘AURA-HEALER’ whatever that may be. Ik las iets over aura’s in de Hapinezz, zeg maar het lijfblad van elke aspirant spirituele zoeker die “om” is wat betreft het geloof in alles wat je niet kunt zien. En nu loop ik de praktijk in van Mara, de aura-healer. Ze begroet mij vriendelijk…

De volgende halte op mijn zoektocht naar verlichting is een YOGA c.q. MEDITATIEbijeenkomst. Ontspannen loop ik de zaal binnen en ga op een matje zitten. In kleermakerszit. Omdat iedereen dat doet. Om mij heen dertien vrouwen. Mannen doen kennelijk niet aan yoga en mediteren. Behalve ik. En de leraar die tegenover ons zit. ‘Sluit uw ogen en richt…