Alle inzendingen over Zwaar wee

Je leed aan zware depressies en ook al werd je chirurg/apotheker, je besloot toch om dichter te blijven. Op je eenentwintigste schreef je het gedicht 'Imitation of Spencer' en een jaar later verscheen je eerste dichtbundel 'Poems'. Je woonde op het eiland Wight, waar je voor je broer Thomas zorgde, die aan tuberculose leed.…

Ze manipuleerde op zwaar criminele wijze, terwijl jij het ideaalbeeld van de vrouw op haar projecteerde, wat natuurlijk stom was, maar je voelde je op het gebied van de liefde zozeer tekortgekomen en die smerige depressie in je trillende, zwartgallige lijf hield maar aan.…

Ooit was online daten een hobby van me. Niets was een grotere andrenalinekick voor me om dan na weken (en soms maar dagen!) chatten, eindelijk af te spreken met je date. Uren had ik naar de profielfotos van mijn potentiële toekomstige partner zitten staren, zodat ik me een goed beeld van haar had kunnen vormen. -Waarom online daten, en niet…

Als de dagen donker zijn en het hart verkeert in pijn, volg dan een pad naar een bos, geniet van de kracht die het uitstraalt. Zet je neer in het zachte mos, voel de warme stralen gefilterd door bladeren. Verwonderd en bijzonder is het gefluister van de bladeren, ze geven rust in het verwarde hoofd. Het verdriet wordt vervangen door een blij zacht…

Maar o wee als moeder het lef heeft ziek te worden, o wee als ze wat gaat mankeren, o wee, o wee. Dan zijn de rapen gaar dan is de wereld in last. Want moeder mag niks mankeren, moeders zijn er immers altijd, moeder zijn er om kinderen op te vangen niet andersom. Moeders zijn er om hulp te bieden, niet te vragen. Moeders zijn....moeders zijn...…

Ach en wee, een deling! Het is nogal wat. De Nederlandse samenleving in tweeën delen is iets wat ten alle tijde moeten verbieden! Of niet? Want kijk, de Nederlandse samenleving zit natuurlijk vol tweedelingen.…

Ze hieven een klaagzang aan en zongen: Ach wee, ach wee geen douche meer en geen wc Ach wee, ach wee alles spoelde zomaar mee geen brood meer om te eten geen stoel om op te zitten alles is weg wat een pech Maar toen rechtte het kaboutertje zijn rug en zei: "Kop op, vrouwtje, we hebben werk te doen".…

Nee jij bent niet te zwaar. Jij springt maar mooi van tak naar tak, een zware Eekhoorn kan dat niet.’ Om bevestiging te krijgen vroeg hij de Uil om zijn mening: ‘Kijk thuis nog maar eens goed in de spiegel en dan zal je zien hoe licht je bent, echt het probleem ligt in je zelf. Je voelt je alleen maar zwaar.’…

(Stormwind) De dagen die ik reis, zijn bij uitstek de dagen die ik leef. Gereisde kilometers zijn als voedsel dat gegeten lekker valt, maar nooit voldoende, laat staan genoeg is, daar in de loop van de avond, maar zeker de volgende dag de klap van de klop laat weten dat er opnieuw moet worden gegeten. Hetzelfde geldt voor genen die gieren om…

Vanochtend, in mijn eigen huis, na een nacht van uitzichtloze eenzaamheid, schoof ik traag de zware paleisgordijnen open en in een flits fietste hij voorbij, dezelfde man van gisteren in het weeshuis, welk land zal er toch in zijn kop zitten? Is het Charon of een engel? Zie ik hem alleen en komt hij mij straks meenemen naar zijn Huis?…

Vroeger versloeg ik als journaliste de festiviteiten en het wel en wee van de ouderen. Om mijn diensten voor mijn vriendin prijst men mij vandaag de dag de hemel in.....…

Hij wist wel dat velen zoals hij zwaar gekwetst door het leven gaan, soms kwam hij iemand tegen zoals hij, dat voelde hij dan diep van binnen, hij wilde zo iemand wel eeuwig omarmen, maar hij wist dat ware mensenliefde niet fysiek is, maar bovenal zielsmatig, geestelijk.…

Zo gauw vond men haar te diepzinnig: “te zware gesprekken” zei men dan. Maar ze kon het niet opbrengen om over niemendalletjes te praten of alleen maar de gangbare mening van “ach en wee” te verkondigen. Misschien was ze wel ontwend om “normaal” te zijn. Ze wilde positiever denken en besloot eerst maar even een kop koffie te drinken.…

‘OV-chipkaart, geen gedoe meer met losse kaartjes’. Met deze slogan voert het openbaar vervoer haar nieuwe vervoerbewijs in. Godzijdank reis ik zelf niet veel met openbaar vervoer. Mijn wederhelft doet dat wel. Af en toe OV-en wij samen naar en door de hoofdstad. In bewondering sla ik haar gade, terwijl zij haar voordeelurenpas, kortingskaart, trajectkaart…

Begrijp mij goed, commercieel, want van sufferds zoals ik rijdt elke zeef een dikke Bé en Wee.…

Een zoete pijn gaf me een wee gevoel. Het is zo stil geworden.…

Drie dames van middelbare leeftijd drinken een glas en bespreken het wel en wee van nagenoeg alle Tilburgse families; hun huwelijken, de sterfgevallen, hun ziektes, de wederwaardigheden. Het is nog zomer; de bomen dragen nog hun zomertooi.…

De andere dames borduurden, naaiden en breiden en vertelden honderduit over hun wel en wee, voor- en tegenspoed. Ik kleurde aan een tropische vogel. Bij de Parijse bol (een traktatie voor een verjaardag) kwam het gesprek op de homo's en lesbo's en op hun zozeer gewenste hartelijke acceptatie te midden van ons.....…

De reacties op mijn eigen boek 'Als ik mij ophang breekt het touw' zijn overwegend positief, er zijn ook zwaar negatieve. Met allebei ben ik blij. Het gaat tenslotte om publiciteit.…

‘Hetgeen ik toch weer wel en ook weer niet had mogen doen ....behelst het volgende,' sprankelt hij gedwee: ‘Ik heb je vader nog gesproken...laatst...vlak voor hij ging.' Een wee gevoel draait om in mijn maag.…

Ach en wee roepen heeft weinig zin, naar oplossingen zoeken des te meer. Als je een beetje kijk hebt op budgettering lukt het meestal wel. Er is al zo lang met geld gesmeten, jammer want eigenlijk is er voedsel genoeg voor de gehele wereldbevolking. Als die windvlaag er nu maar eens niet zou zijn.…

Rusteloos loop ik rondjes in de huiskamer. Buiten zie ik de weilanden en een mooie blauwe lucht met een paar wolken. De koeien zijn al binnen gehaald, alleen de schapen zijn er nog en eten gras. Lekker warm is het in de woonkamer door de salamander waarin je alles kan stoken. Alleen in de slaapkamer is het koud, maar een flesje bockbier op het nachtkastje…

Het blijft een zware dag het blijft een moeilijke dag want je bent er niet meer maar zou vandaag jarig zijn, het blijft hangen, ondanks dat je niet meer voorkomt op de verjaarskalender die hangt in de wc, op een goed moment vervang je zo'n ding en nou had ik natuurlijk de oude kunnen laten hangen, maar weet je: er komen alleen maar meer kruisjes op…

In 1894 overleed je zwaar gekwelde vader en was er voor jou definitief geen weg terug. Je had niemand anders meer dan Jezus en door deze liefdesband doorstond je vele, pijnlijke obstakels, geestelijk en fysiek. Als weeskind verlangde je nog vuriger naar je troostende Heiland. Al je zussen waren non geworden en Céline kwam naar jouw klooster.…

Spoedig zal ik hem in de diepliggende ogen kijken en zal ons gesprek over voor- en tegenspoed en wel en wee op gang komen. Een wit vlindertje fladdert af en aan en een oudere, in het blauw geklede meneer voorziet de planten en bloemen van water.…

En bij de bushalte die de chauffeurs van "Veolia" aandoen zoals de bijen de bonte bloemen in een welvoorziene tuin, kun je meestal wel babbelen met een welwillende vijftigplusser die onbeschroomd zijn wel en wee prijsgeeft en je een prettige dag wenst.…

We moeten kennelijk samen de hel doorkruisen en we hebben samen gedurende lange jaren al zoveel gedeeld: de vergezichten tijdens onze wandelingen, ons wel en wee, ons lief en leed... Na de zesentwintig operaties is de borst van mijn vriendin een leeggeplunderde laagvlakte Ze bedankt me zeer uitvoerig voor een heel kleine dienst.…

En bij de bushalte, die de chauffeurs van "Arriva" aandoen zoals de bijen de bonte bloemen in een welzoorziene tuin, kun je meestal wel babbelen met een welwillende vijftigplusser die onbeschroomd zijn wel en wee prijsgeeft en je een prettige dag wenst.…

Bij "Anvers" deelden we ons wel en wee, ons geluk en ons verdriet tot we ons weer waagden in de kou buiten, die onze lichamen doordrong.....…

Mijn brieven, die over mijn wel en wee verhaalden in vervolg op onze jarenlange diepe vriendschap en op de uiterst kameraadschappelijke conversatie die we welhaast dag aan dag hadden gevoerd in je armetierige huisje, verdwenen tenslotte in een nooit eindigende stroom naar de verre bestemming die je uitgekozen had.…