Alle inzendingen over asbak

Aan het laatste woord komen wij van Absurdistisch Magazine niet meer helemaal toe want Henk-Jan geeft ons een knuffel met een volle asbak en gooit ons zachtjes schoppend de deur uit. Kat Rotje ziet het allemaal likkebaardend aan...…

Ik liep door de stad. Bekaf. Uitgeput tot in m'n wenkbrauwen. Uitgeput tot onder m'n schoenzolen. In zo'n gesteldheid gaat men soms vreemde dingen zien. Zo zag ik een groot reclamebord. Groot? Wat heet. Een opduvel voor 't oog. Het flitste maar. Aan-En-Uit-En-Aan-En-Uit-En… Had ik al verteld dat 't avond was? Welnu, 't was avond. Koopavond…

Een volle asbak en een leeg glas sieren de eenzaamheid.…

Ze liggen er, als tastbaar bewijs van weer een dag zonder ruggengraat, samen met de alcoholische versnapering, glas is leeg, de nacht komt laat. Ik rook voor de zoveelste keer mijn laatste, bereik voor wat eens was de bodem van mijn glas, over blijft verbrand eigen as. Compact Drum met Rizzla Rood, Kalmoes tot in den dood.…

Een klein roodkoperen asbakje met gewelfde rand koester ik nog altijd. Ik moet dit beschouwen als "het laatste erfstuk" dat de herinnering aan mijn beide opa's levend houdt. Zij beiden waren smeden, die armoede kenden en tegenslag en die de namen August respectievelijk Thijs droegen. Hoe het ook zij; boven het vuur van hun smidse liepen mijn voorvaderen…

Op dat moment strekt de bestuurder zijn arm door het open raam naar buiten en kiepert de inhoud van de asbak op straat. Ik maak mijn gordel los en open de deur....en sluit hem weer. Heeft het zin om de milieubeschermer te spelen? Waarschijnlijk niet, wie weet lig ik straks zelf tussen die sigaretten.…

Houdt hij zich aan de wet, dan gaat ie failliet, zet hij de asbakken weer op de tafels, dan houdt hij het hoofd boven water. Het is gewoon te gek voor woorden, in sommige kroegen spekken klanten een pot als een soort verzekering mocht de rookgestapo langs komen.…

Mogen we een katholieke gezellige asbak hebben. Een borreltje, een nootje en een bloementafelkleedje met de voor altijd lieve bakbeesthond aan onze voeten. En we blazen dan de rookwolkjes netjes zoals het hoort het open raam uit. Naar de automobielen die geen ziel hebben. Toet, tuut, tuut, toeter, tuut.…

Die sigaret lag te smeulen op de rand van een asbak helemaal vol peuken zonder lippenstift. Hoe ik wist dat het jouw lippenstift was? Je lippen zaten nog aan de peuk!…

Links van het bed, een salontafeltje, overgenomen door opzichtige asbakken en zweetkringen. Zieke zenuwen achter mijn oren knarsen mijn tanden kapot. Ze zou er vandaag zijn, om drie uur spraken we af. Ik kan mij nooit vergist hebben. Vanaf de seconde dat ze instemde ben ik gaan aftellen. Nu sta ik hier al dertig minuten, wachtend..…

Voorzichtig legt hij zijn sigaret op de asbak. Hij is nog maar half opgerookt en uitdrukken is zonde. Hij legt hem zo neer dat hij schuin naar beneden in de asbak ligt. Met de askegel naar beneden zodat de sigaret er niet af kan rollen door een plotseling windvlaagje. Van der Waarsteker is nu eenmaal een punctuele man.…

Hij zat op de bank met haar kat op schoot en met koffie en een asbak binnen handbereik. Ineens zag hij weer voor zich hoe ze gisteren voor hem stond. Een ogenblik verder waren er een aantal woorden gekoppeld aan dit beeld en besloot hij de warme bank in te ruilen voor de lege stoel bij de laptop.…

Jawel, in een paar tenten verschenen de curieuze bordjes ‘gewoon gastvrij’, maar de asbak bleef meestal op dezelfde tafel staan. Rokers en niet-rokers weten dat je ‘gastvrijheid’ niet aan junks moet overlaten. Dan wordt de uitgestoken vinger altijd de altijd de hele hand. Een rookverbod is niet betuttelend.…

In de enorm luxueuze, gigantische lounge van het hotel, waar zij diep wegzakte in leren fauteuils, waar de asbakken verwisseld werden als zij met haar ogen knipperde en waar serveersters af en aan liepen met drankjes naar keuze, zat zij met haar verbeten mond die verwrongen was door neerslachtigheid en zwaarmoedigheid.…

Het idee waar hij deze ochtend was opgekomen en waar hij niet voor was opgestaan – misschien omdat er nog een joint in de asbak lag waar hij enkele trekken van had genomen en toen weer de deken over zich heen had getrokken en daarmee zijn ontwakende geest smoorde en in een urenlang katzwijm had gehouden – behelsde een tekst, misschien wel een kort…

Een halfvolle asbak. Een leeg pak havermelk zonder dop. In de la van het kastje ligt een zakmes met Otto’s initialen. Carla pakt het op, probeert het open te vouwen. Het mes klemt. ‘Wat moeten we hiermee?’ ‘Niks,’ zegt Frans. ‘Ik ga naar beneden.’ In de kledingkast ligt een rommelig stapeltje zwarte t-shirts.…

Als de regering zegt dat we niet meer in kroegen mogen roken (heel goed idee trouwens), verdwijnen in veruit de meeste kroegen de asbakken en gaan mensen netjes op het terras staan roken. Een paar doorrookte kroegbazen verzet zich nog, maar dat is een kwestie van tijd.…

Schuchtere deur opent, een vleugellam vogeltje gaat mij voor naar een schaars verlicht vertrek, schenkt zichzelf een sherry in en draait, gezien de inhoud van de asbak, een zoveelste sigaret. Maar hij heeft wel koffie voor mij gezet, in de keuken zie ik een batterij aan lege flessen.…

Asbak, grappig graf voor mijn sigaretje, wijnflessen die mij een loer draaien, doorgeslagen draaideurcrimineel met een straatverbod, mag ie wel de paden op, de lanen in ? Handdoek, mag je daar alleen je handen mee afdrogen? Badlaken, niet voor na het douchen?…

In de tijd dat er op ieder bureau nog een (volle vaak) asbak stond, het personeel naar huis was, dan begonnen wij! We liepen er met zijn viertjes, het pand drie verdiepingen hoog en ach, je kwam rare dingen tegen hoor.…

De geur van verschaald bier en vieze asbakken in een café met Perzische tapijtjes op de tafel. Maar echt een enorme pesthekel heb ik aan mensen die anderen hun wil proberen op te leggen. Zoals die gristenen die nu de omzet van winkeliers naar de bliksem helpen. Op zondag mag je van de Heren-met-den-Bijbel weinig boodschappen.…

Mijn hand graait naar het nachtkastje naast het bed, naar de asbak, waarop een stompje joint ligt. Ergens ligt de aansteker, weer eens kwijt in dat veel te grote bed. Ik inhaleer met krachtige halen, blaas een grote wolk rook uit, en hoest. Het zweet gutst over mijn gezicht, in straaltjes tegelijk.…

Je had het hardrook café waar je in een uur een pakje sigaretten kon oproken met rockmuziek op de achtergrond in een donkere omgeving met lampjes op de asbakken om goed te mikken. Je had het probleemcafé waar je met het servies kon gooien als je boos op je partner bent.…

Maar m'n zoon zet steeds treiterend een asbak op tafel en als ik er even niet ben ligt daar een nepsigaret bij. Vorige week belde een man uit de straat aan. Een gewone, respectabele, nette man, zoals ik. "Uw zoon heeft een vergrijp begaan", zei hij. "Hij heeft mijn dochter geslagen.…

Hij was zelfs zo grenzeloos dat hij op de rand van mijn bierglas ging zitten of peukjes uit de asbak op de vloerbedekking smijten. Pennen van tafel gooien, aan meubels knagen, maar zoals gezegd, vooral in mijn tenen bijten. Hij was het tegendeel van schuw, veeleer opdringerig, maar zeer gezellig en intelligent.…

Denk erom Pim, prullenbakken, asbakken en bureaus die mag je doen, dan gaat de deur dicht! Als je helemaal klaar bent, zet je bij het weggaan de stofzuiger midden in de kamer neer!…

Op zijn bureau staat een zelf gekleide asbak. Het briljantgele geval is kromgetrokken in de oven, maar hij is er trots op. Het glazuur lijkt te smelten en op het punt te staan over het bureau te zullen stromen. Zijn mok heeft dezelfde kleur. Hij drinkt daar zijn koffie uit, zwart en heet, geen suiker.…

Om een asbak te lenen. Melk of suiker was niet haar stijl. Kaarsen en wijn ook niet. Ze bleef slapen en lag stil en zacht in de vraag van mijn lijf. Op dat moment omvatte haar geur mij voor het eerst. Achttien jaar was ze en rook ook zo. Naar frisse lakens, abrikozenjam en meisje.…

Ik noem het mijn doosje met alles: pennen, knopen, van die knopen die je als reserve krijgt als je een nieuw pak koopt, een stroomzoekertje, visitekaartjes, ho, mijn sigaret valt van de asbak, schroeven, schroefjes, klemmetjes en het geld voor de werkster natuurlijk, deze week een tientje extra omdat ze allerlei schoonmaakmiddelen heeft gekocht.…

Ik noem het mijn doosje met alles: pennen, knopen, van die knopen die je als reserve krijgt als je een nieuw pak koopt, een stroomzoekertje, visitekaartjes, ho, mijn sigaret valt van de asbak, schroeven, schroefjes, klemmetjes en het geld voor de werkster natuurlijk, deze week een tientje extra omdat ze allerlei schoonmaakmiddelen heeft gekocht.…