Alle inzendingen over duisternis

Duisternis overvalt haar.…

In de grootste duisternis duikt het op. Een sprankje, wat uitdijt tot straal. De zon komt op, streepje voor streepje boven de horizon. Tot mijn verbazing breekt er een nieuwe dag aan. Ik vind mezelf terug. Subtiele veranderingen, mogelijkheden. Zou dat nu groei zijn. Leven doet pijn. Hoogten en diepten, zwenkingen.…

Is ons leven hiermee niet vergelijkbaar: een kort moment van verlichting tussen oceanen van eeuwige duisternis?…

Kijk me eens aan, zeg ik hem. Twee grote blauwe ogen staren mij wat versuft aan. Wat moet je nou vraagt hij geïrriteerd! Ik wil dat je eerlijk bent tegen mij maar vooral tegen jezelf. Wat voel je? Ik zie zijn handen trillen, snel steekt hij een sigaret op en blaast de rook omhoog. Opnieuw zijn daar twee starende ogen maar dan nu naar de hemel…

De nacht is mijn vriend, in stilte verdwijnen de remmingen van de dag, ogen en oren komen tot rust. Licht valt weg en ik in slaap, ik tel een schaap dat over een hekje springt. Negenenvijftig minuten snoozlet de wekkerradio, een meiske zingt maar voordat zij daar klaar mee is lig ik in Morpheus' armen, omarm ik de nacht. De nacht verzacht mijn…

Zij sluiten de magische nacht en de duisternis die de dromen begeleiden buiten. Ik laat de dromen toe die ongekende universa voor mij ontsluiten. Reeds lang overleden personen verschijnen voor mijn geestesoog. Daar is vader, daar is moeder, daar is de vriend die niet meer te midden van de levenden is.…

Voor iemand die leest met tien vingers, is duisternis geen bezwaar.…

Daar waar mensen elkaar nodig hebben is de angst het grootst, de eenzaamheid enorm en de duisternis compleet.…

JHWH Zelfs een uil ziet nog beter in het duister dan jij in het licht of wandel in Zijn Hand en niet in de duisternis…

Eén van de tien plagen die Egypte troffen als straf voor de weigering van de farao om de Israëlieten te laten gaan was een periode van drie dagen duisternis. Je kunt dat ook symbolisch opvatten als geestelijke duisternis. Het is de consequentie van de onwil van de wereldlijke leiders om God als de ware machthebber te erkennen.…

Er is geen duisternis, noch licht meer. Er is geen houvast, geen draad noch dal. Enkel overstijg ik nu mijzelf in een poëtische vorm van vrije val.…

De duisternis in de ziel bestaat, zolang als wenselijk. Niet eerder noch later dringt het Licht door wanneer loslaten van de donkerte intreedt; niet eerder!…

Met de mening van anderen proberen ze duisternis en donkerte te omhullen: het is zoiets als de eigen zakken vullen!…

Vrolijkheidsgehalte op deze schrijfsite krijgt opvallende accentuering in de toplijst Beweringen, met twee plaatsingen over ‘dood’ en ‘duisternis’, waarbij zwaarmoedige commentaren in de draadjes blijmoedigheid grondig overschaduwen.…

Zo vervolgde ik mijn weg door sneeuw en duisternis om tenslotte een andere bestemming te bereiken.....…

Er is geen afscheid; in licht en duisternis van mijn leven leven zij voort met mij, mijn geliefden.....…

Alhoewel er bijzonder veel veranderd is in de loop van betrekkelijk weinig jaren, is de nacht toch machtig oud gebleven in zijn geluiden, lichten en geuren, in de angst die hij begeleidt, in het vreemde en verdwaalde van zijn momenten, in de sterkte van zijn stilte en in het geduld van zijn vergeefse duisternis.…

Beleef mijn schaduw, wees mijn lamp, verlicht mijn pad, schemer van begrip, brand fakkels bij mijn duisternis, zend zonnen naar mij alleen, opdat ik niet verbrand, maar slechts gloei, van genot en eigendunk, want vrouwen blijven meisjes, ook in spelletjes.…

moet ik daar nog gaan zitten, in het holst van de nacht, ik denk van wel, buienradar nadert met rasse schreden donderwolkend, de middengolf kraakt onheilspellend weerlicht, weer licht de duisternis doorbroken, donderend vallen grote warme druppels mijn huid, en ik laat ze toe, ik ga helemaal nat…

Elke keer weer, als de lucht licht lacht naar de verdreven duisternis, de zon een kop koffie drinkt op het balkon, mag ik er zijn. Ik ben een ochtend- en avondmens tegelijkertijd, in mij woedt geen strijd, speels verlang ik naar de nakende nacht. Want dan kan ik schrijven wat ik wil, het liefst een wereld van verschil.…

(voor Jarl Robert Hemmer (1893 - 1944)) Je bent geboren op 18 augustus 1893 in Vaasa, Finland. Je vader Balder Hemmer was een rijke rechter en bankier. Je moeder heette Emilia Finnilä. Je ouderlijk huis stond aan de Skolhusgatan, waar nu een museumkamer over jou is ingericht. Als kind was je supergevoelig en labiel. Het afscheid van een vriendin…

(voor Yvette Baheux (1944 - 1989)) Je bent geboren op 30 juli 1944 in Parijs. Je was de jongste van tien kinderen en op jeugdige leeftijd hield je veel van dans en acrobatiek. Op je zestiende speelde je mee in revues en je trad op in shows in Europa en Amerika met cabaret Alcazar. Vanaf je zestiende verscheen je in diverse tijdschriften. Je…

Tevergeefs, de duisternis omvat vergetelheid, nog even scharlakenrood achter de kim, de dag is dood, gestrand op de vloedlijn. Al dat over blijft, spijkers, laag water.…

Aan de andere kant voel ik, koel, gericht de maanstralen die verhalen van duisternis, verpakt in kreten die schreeuwen om een gemis. Ik geef jou de rand van een gedicht. Ik geef jou een gezicht.…

Ook vanuit huis kun je de ander bekijken door dichte muren, vooral achter je huis, waar de duisternis heerst. Dit is het nieuwe fenomeen, een ontwikkeling in de paranoïde belevingswereld van die mens die het kijkfenomeen tot kunst verheft.…

De nacht en de duisternis werden mij toebedeeld als aan weinig anderen waar warmte en genegenheid ook mijn mensenrecht waren.....…

In de duisternis kwam hij aan. Hij parkeerde zijn auto op een hobbelig paadje en liep zacht naar een al openstaande deur. De stilte was om te snijden, de duisternis liet hem struikelen over stenen en stukken hout, geen lantaarn in zijn bezit, alleen het licht van de maan dat hem leidde naar weer een deur die half in de sponningen hing.…

Ik verdwijn in de nacht, de duisternis omvat mij als een deken, zo zacht. Gluiperiger dan dit kan het niet, het zij zo. Eigenlijk ben ik een aimabel mens, net zoals u.…

Boos schoot G, ook wel de H genoemd, hem met twee keer de snelheid van het licht naar de duisternis terug, waardoor zijn duivelse tijdmachine voorgoed werd ontregeld. Als straf moeten de doden voortaan eerst lopend naar de maan. Geen wonder dat op deze site de categorie science-fiction ontbreekt. (...)"…

Ze was mijn 86-jarige tante en ik vreesde erg voor het moment van het definitieve afscheid wanneer haar gestalte zou vervagen in het uitzinnige duister, in de duisternis die ons allen wacht. Kerstmis naderde en mijn tante stond me bij als niemand anders met goede raad en goede gaven.…