Alle inzendingen over dweilen

De tekst van het Koningslied is een klap met een natte dweil in het gezicht van iedereen die ook maar een greintje liefde voelt voor taal in het algemeen en het Nederlands in het bijzonder.…

Je zult nu dweilen. En het theelepelvrouwtje liet mij drie nachten en drie dagen voor straf haar huis dweilen.En ze zei daarbij :"Een dweil was je in het beginne,een dweil ben je en een dweil zul je altijd blijven! Ja een natte dweil ben je en een natte dweil zul je altijd blijven.…

Echte dweilen zie je niet veel meer, wat je wel ziet is een emmer met een bijbehorende steel, waarvoor je weer een apart doekje nodig hebt die dan weer vastgemaakt kan worden zodat ermee gedweild kan worden, alhoewel je het geen dweilen kunt noemen, het is eerder de vloer “ doeken” dus, niet te verwarren met ‘op’doeken want dat is natuurlijk iets heel…

Nu de poolkappen in een rap tempo smelten krijgt het gezegde ‘water naar de zee dragen’ bijna dezelfde strekking als ‘dweilen met de kraan open’. Hoezo: ‘intrappen van een open deur’?…

Dat kom ik tegen en ik kom eigenlijk alleen maar schoonmaken, stofzuigen, dweilen, de plee laten glanzen en op zijn tijd een kopje koffie zetten. Zorg is een uitdaging.…

Zelfreinigend: Wanneer je dweilend over de grond kruipt komen je gedachten ook meteen uit je bestaansgrond op, daar doe je niks tegen.…

Ik stof af en zuig en dweil, zij maakt koffie en zij zingt mijn naam. Zij zingt letterlijk mijn naam, ik ben stil.…

Vegen, kloppen, zuigen, dweilen, zemen. Als de boodschap maar over komt, dan heb ik een prachtdag, en weer niets te vertellen.…

Even later ga ik aan het thuiswerk, eerst swifferen en daarna dweilen, grijnzend tilt ze haar benen op, ik moet ook daar zijn. Ze glimlacht vunzig en ik maak een ranzige opmerking, we lachen onszelf te barsten. Ze is eenentachtig, ik doe er graag nog twee weken bij.…

Plichtplegend en vloeren vegend laat je jouw sporen na, soms is het dweilen met de kraan open. Keukenkasten, wastafel en de randen boven de deuren, stofnesten. Maar vooral het verhaal dat men kwijt wil, vaak zit ik begrijpend aan een tafel in de wetenschap dat ik vanmiddag nog 'moet'. Daarna laat ik een mensje achter. Oud en eenzaam.…

Stofzuiger, dweil, emmer, stofdoek, zelfs een ragebol, allesreiniger in het kastje onder de gootsteen. Sanitair pak ik aan met de keukenrol, samen met Glassex, ideale combinatie om alles glinsterend en knisperend te laten glanzen, bruisend verdwijnt een en ander doorgetrokken, kranen schitteren de klant tegemoet.…

Men moet het nooit prefereren rond te dwalen of rond te dazen in Winkelcentrum Westermarkt te Tilburg, zeker niet als het alweer Blue Monday is (en dat schijnt het tegenwoordig iedere week te zijn) en als de hemel boven ons hangt als een vuile dweil die ons dreigt neer te drukken en te verzwelgen.…

Mijn haar lag op mijn schedel en tegen mijn gezicht als een natte vlag die zich niet kan uitvouwen of ontplooien, als een dweil. De intredende grijsheid, die mij nauwelijks beangstigt, kan ik door de kleurspoeling nog vermijden en wegwerken.…

Afgestoft, gezogen en als een dweil over laminaat en plavuizen gegaan. Het toilet blinkt als de spiegel boven de wasbak in de douchecel waarin ik mijn norse kop herken. En dan moet ik glimlachen want ik doe het voor jou, Gerrie.…

Een lieve oude man, eenennegentig jaren jong, ik ga mijn gang in zijn thuis, zuig en dweil, dat ongelukje in de plee doe ik met allesreiniger ongedaan. Hij is vrijwel blind, ik praat luid om zijn hardhorendheid te omzeilen, en dan zegt hij mij 'kijk je uit, het is glad, wees voorzichtig'. Deze man heb ik lief.…

Is dit nou verkooptechniek, nee, dit is mensen op kosten jagen die absoluut niet nodig zijn want zeg nou zelf: dan ben ik toch veel beter af met een dweil- gebeuren van een paar €? Als je die moet vervangen maakt het namelijk niet uit wat je ervoor in de plaats neemt.…

Hoe ga je daar mee om, stofzuig je voorzichtiger dan anders, dweil je met de kraan dicht of stof je die dames rücksichtlos af ? Afijn, komende tijd duik ik dus diep, ik hoop dat ik niet verzuip.…

Pijnlijke bezuinigingen, stoppen met goede opleidingen, crisis in de energie, gasvoorraden, kolenbergen, wapenexport, klimaatramp, en talloze zaken die ingrijpen in ons leven klein en heel groot, duiden met simpele beeldspraak als de stekker eruit trekken of kranen dichtdraaien, of dweilen met de kraan open, de stekker erin steken, of het loopt de minister…

Minder vaak dweilen, vegen en kleedjes kloppen. Enthousiast ging ik er die eerste keer mee aan de slag. En werkelijk: ik zag de kruimels van een afstand de zuiger in schieten. Ik was zo lekker bezig dat ik meteen maar even het toilet op spinnenwebben inspecteerde.…

Terug naar mevrouw Tuintje, de vloer was er kennelijk nooit voldoende aangeveegd, dweilen waren mijn voorgangers, niet in de goede zin van het woord. Nieuw bezemend klaarde ik de job in de helft van de tijd, die ik dus over had voor iets anders. En dat werd de tuin, overwoekerd door haagwinde en ander plantengespuis.…

Afstoffen, stofzuigen, dweilen. In die volgorde, anders kan je het net zo goed niet doen. En de plee moet schoon, dikke bleek onder de rand en sprayspul op en rond de pot. Een kleine tien maanden doe ik dit al, onverwachte banden gesmeed, thuis gekomen in vreemde huiskamers.…

En ik herinnerde me hoe ze tijdens het dweilen van de vloer in mijn flatje verteld had hoe ze vreemdgegaan was, omdat de ruzies met haar man ondraaglijk waren geworden.…

Ze was uitgezonden om in huishoudens van adellijke gezagsdragers nachtspiegels te ledigen en haar meisjeshanden te verruwen door het sop waarmee ze vloeren moest dweilen.…

Mijn voeten zijn natte dweilen en daarom kan ik er niet mee schaatsen en lieve natte dweilen blijven mijn voeten. En dan zijn mijn voetjes grijs van de kou, en paarsrood en groen van de kou, en dan zie ik een snoek voorbij zwemmen en daarna sterf ik in potdonker en zwart water.…

Ik liet me op de grond vallen, als een dweil, uitgewrongen. Mijn tranen drupten op de vloer, vormden heel langzaam een plasje. Ik had te dealen met mezelf. Ik wilde zo niet eindigen, dit was niet het later dat ik bedoelde, toen ik nog jong en naief was....…

Eerder al was ik redelijk fanatiek aan het dweilen geweest en had ik lekker allerlei kranten en tijdschriften weggedaan. Aan het weer kan het niet liggen, het is koud en nat. Dus daar krijg je nog weinig energie van. Anders zou je zeggen dat de laagstaande zon al het stof van de winter laat zien. Maar er is nauwelijks zon.…

En dan ben je eenenzeventig, maar ik moet het wel achter mij laten, morgen hanteer ik weer de stofzuiger en de dweil, moeten ramen gezeemd en de plee gezuiverd.…

Overigens was de baan stomvervelend en dodelijk vermoeiend zodat je 's avonds als een uitgewrongen dweil in het fietsenhok stond, maar om de zaak wat te verlichten, typte ik tussen de bedrijven door, bij wijze van sabotage, illegaal brieven aan vrienden, onder meer geïnspireerd door een surrealistisch schilderij aan de wand.…

Hij duldt voor geen meter wat niet door zijn gebeuzel kan, maar wél zijn kameraad alle ruimte geven, rondom dronken met twee lamgeslagen kinderen en een natte dweil als zijn vrouw, helemaal thuis te voelen in Nederland. Zo is het en niet anders ten strengste verboden een diplomaat te vloeren.…

Echter 's-avonds in de fietsenkelder na de lange, vermoeiende dagen voelde men zich lamgeslagen en uitgewrongen als een dweil in het vooruitzicht van de lange weken op kantoor die ongetwijfeld aan zouden breken Ook de typekamer van "Interpolis" verwerd echter uiteindelijk tot een gepasseerd station in mijn leven…