Alle inzendingen over erfstuk

In mijn kamer staat een citroengele, bolronde vaas met slanke hals. Een smalle en een bredere zwarte lijn omcirkelen haar, zoals een ceintuur het lichaam van een corpulent persoon omspant. De vaas is een familiestuk. Aan haar kan men vanzelfsprekend bezwaarlijk gedachten of gevoelens, geheugen of waarnemingsvermogen toedichten. Maar stel eens dat de…

Een kleine verhuiswagen komt voorrijden in de straat waarin ik sinds jaar en dag woon. Het is het teken dat de dierbare spulletjes, herinneringen aan mijn ouderlijk huis, zijn gearriveerd.... Stoere, sterke mannen die ongewild getuige zijn van een onuitgesproken drama, tillen een meubelstuk de drie trappen op en plaatsen het tegen de schoorsteenmantel…

Het kunstvoorwerp roept tevens associaties op met een bronzen vaas die eveneens tot de erfstukken behoorde en die in handen van andere familieleden is gevallen...…

Mijn zozeer door het leven gekwelde moeder vereerde de twee trotse, hoge Imari-vazen, erfstukken, die altijd op de fraaie zilverkast hadden gestaan, eveneens een erfstuk, waarin porselein, zilver en glaswerk verzameld waren, een pronkstuk dat daar altijd geweest was, dat als het ware mijn hele jeugd en leven "begeleid" had Een gedegenereerde oom…

In mijn achterkamertje stond sinds jaar en dag, verstoft en onttrokken aan het oog, de platenkoffer, herinnering aan en erfstuk van mijn vader.…

In mijn achterkamertje, verstopt en onttrokken aan het oog, stond sinds jaar en dag de platenkoffer, herinnering aan en erfstuk van mijn vader.…

Het is een erfstuk. Het was het favoriete meubelstuk van mijn overleden moeder dat in mijn ouderlijk huis een prominente plaats innam en waarover zij, met de gave die ik mogelijk van haar erfde, ook schreef. Levenloos en stilzwijgend staat het tegen de schouw in mijn woonkamer en hoewel het zwijgt, spreekt het boekdelen...…

In de kleine slaapkamer van het arbeidershuisje stonden de twee monumentale eikenhouten ledikanten, erfstukken van een tante. Een smal gangetje scheidde de bedden.…

Mijn leren bank, een erfstuk, die mijn armlastige ouders eens konden aanschaffen van een onverwachte en onvoorziene bonus; de bank met de gecapitonneerde kussens waarop mijn hoofd ooit rustte als op de blaasbalg van een mannenborst; deze bank is zwaar beschadigd en draagt als het ware wonden zoals ook wonden mijn hart en ziel geselen en tormenteren.…

Een melodie komt aanrollen uit het kleine televisietoestelletje dat een erfstuk vormt van de allerliefste die vijftien jaar geleden door de dood afscheid nam. Een melodie, samengesteld door instrumenten die ik niet herken.…

De bank vormt een erfstuk uit mijn goede, solide, oude ouderlijke huis.…

Nooit meer zal de bovenbuurvrouw, hippend als een ekster, de drie trappen beklimmen die leiden naar het appartement dat ze deelde met haar vriend en nooit meer zullen haar liefdeskreten mijn oren bereiken door het dunne plafond en nooit meer zal zij een blik werpen in mijn woning en de negentiende-eeuwse kast, een erfstuk, bewonderen.…

Het kleine televisietoestelletje dat uit het bezit van mijn overleden moeder stamt en dat mij daarom dierbaar is, brengt tot op de dag van vandaag nog een muziekje voort; zachte, melodieuze klanken, die ik niet nader kan definiëren omdat het nooit tot mijn gaven behoorde vast te stellen welke instrumenten verantwoordelijk zijn voor de muziek. Nu…

Altijd als zij het papier te voorschijn haalde met daarop de details van de erfenis, de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen.…

Vandaag de dag vormt ze het erfstuk dat nog altijd domineert in mijn boekenkast.....…

De klok, een van de weinige overgebleven erfstukken, is mij zeer dierbaar en deze zal zeker weer een plaats verwerven op de tweede verdieping, in de slaapkamer waarin ik mijn oude hoofd te ruste leg.…

Ik kan met recht uitzien naar de lichtgroen getinte voorzetwanden die aangebracht zullen worden en neem me alvast voor daartegen de schilderijen, afkomstig uit mijn ouderlijk huis, te hangen; de afbeeldingen van een molen en van een boerderij en het stadsgezicht waarop al in vroege jaren mijn ogen gefascineerd hebben gerust; de erfstukken, die, naar…

En daar, in haar kamer, staat nog altijd de kast, de zilverkast, een erfstuk en een laatste reminiscentie aan mijn arme ouders, met de gouden bekleding, met het lieflijke en zo kwetsbare glaswerk, met de fragiele glazen kannen, nu voor altijd geconserveerd.....…

Onze oma, die we bij gebrek aan een meer toepasselijke benaming "oude oma" noemden en die haar laatste levensjaren languissant op de sofa had doorgebracht, lijdend aan een onheilspellende en slopende ziekte, had een trapnaaimachine van een ouderwets type nagelaten die als erfstuk nog altijd mijn kamer siert.…

In mijn slaapkamer staat nog altijd de trapnaaimachine, een erfstuk dat in mijn jeugdjaren nog lange tijd dienst heeft gedaan.....…

In een muurkast in mijn woning staat nog altijd de naaimachine, voorgoed werkeloos en buiten bedrijf, één van de weinige erfstukken en het trotse en dierbare bezit, eens, van mijn allerliefste, overleden moeder. Eens, lang geleden, toen lichaam en geest haar nog niet in de steek hadden gelaten, vervaardigde zij met de machine haar eigen garderobe.…

Het kan niet ontkend worden dat hij was komen opdagen, dat hij acte de présence had gegeven om het meubelstuk; de oude, leren vervallen bank, een erfstuk uit mijn ouderlijk huis, dierbaar, intens dierbaar omdat ik er eens, in lang, lang vervlogen tijden mijn destijds doodzieke lichaam en mijn doodzieke hoofd op had laten rusten als in de armen van de…

.'' Natuurlijk was zijn vrouw dolgelukkig, dat haar erfstuk door de politie gevonden was, maar haar man liet duidelijk blijken, dat hij zwaar de pest in had. Hij zag nu zijn vakantie in Turkije niet doorgaan.…

.'' Natuurlijk was zijn vrouw dolgelukkig, dat haar erfstuk door de politie gevonden was, maar haar man liet duidelijk blijken, dat hij zwaar de pest in had. Hij zag nu zijn vakantie in Turkije niet doorgaan.…

Ook als erfstuk.…

In onze woonkamer stond de zilverkast, een familiebezit, een erfstuk dat onze jeugd vergezelde en we huisvestten de kat van de buren.... Een kat is eigenzinnig en autonoom en zij duldt geen commando's....…

had ik zulke taferelen verschrikkelijk gevonden en hadden deze tot mijn spookachtige, morbide en satanische fantasie gesproken, zoals ook het beeld van de gekruisigde man bij de Abdij van Koningshoeven als we daaraan voorbijfietsten; mijn goede ouders en ik en tot op de dag van vandaag siert het witte kruisbeeld mijn slaapkamer; een artefact, een erfstuk…

Ik koester mijn jas nu als een dierbaar erfstuk, dat goed zal beschermen tegen winterkou.....…

Op mijn kastje staat een kop en schotel van breekbaar porselein met turquoise en zwarte motieven; armzalig overblijfsel, souvenir, bewijsstuk en erfstuk van een vriendschap die drie jaar duurde, en die plotseling afgebroken werd door het onvermijdelijke noodlot dat ons allen te wachten staat....…

Altijd als zij het papier tevoorschijn haalde met daarop de details van het testament; de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen....…