Het erfstuk; de Encyclopedie
En zo herinner ik me, vader!, hoe we samen in de stoelen met de kobaltblauwe stoffen bekleding in de desolate gang van het verpleeghuis, omringd door wanden van glas, bespraken hoe je me de encyclopedie zou nalaten, je kostbare en dierbare bezit. De encyclopedie die voor jou na de woelige oorlogsjaren de wederopstanding van kunst, cultuur en filosofie symboliseerde. De faculteiten die zozeer contrasteerden met de gruwelijke barbarij en de immense misdadigheid van het onmenselijke regime dat het zozeer ontzagwekkende oproer had veroorzaakt dat de wereld in zijn ban had gehouden.
De encyclopedie had in mijn jonge jaren altijd op de houten plank gestaan die ondersteund werd door de bronzen krullerige ornamenten. Deze had tot de verbeelding van het kind dat ik nog was gesproken. Vandaag de dag vormt ze het erfstuk dat nog altijd domineert in mijn boekenkast.....
17 september 2022
Geplaatst in de categorie: afscheid