Uit mijn jeugd (vervolg) / De oude klok
Onder mijn huis bevindt zich een berging, een ruimte die toegevoegd is aan de woning, een soort toegift en daarin is nu de oude klok opgeslagen, de oude houten klok met de wijzerplaat waarvan ik als kind de cijfers aflas. De in mijn kinderogen wonderlijk gevormde twee, drie, vier en vijf waarmee ik voor het eerst kennismaakte. De klok, een van de weinige overgebleven erfstukken, is mij zeer dierbaar en deze zal zeker weer een plaats verwerven op de tweede verdieping, in de slaapkamer waarin ik mijn oude hoofd te ruste leg.
2 maart 2024
Geplaatst in de categorie: emoties
Vorig jaar een gedichtenbundel uitgegeven, men moet wel de taal machtig zijn.