Alle inzendingen over erfstukken

In mijn kamer staat een citroengele, bolronde vaas met slanke hals. Een smalle en een bredere zwarte lijn omcirkelen haar, zoals een ceintuur het lichaam van een corpulent persoon omspant. De vaas is een familiestuk. Aan haar kan men vanzelfsprekend bezwaarlijk gedachten of gevoelens, geheugen of...

Een kleine verhuiswagen komt voorrijden in de straat waarin ik sinds jaar en dag woon. Het is het teken dat de dierbare spulletjes, herinneringen aan mijn ouderlijk huis, zijn gearriveerd.... Stoere, sterke mannen die ongewild getuige zijn van een onuitgesproken drama, tillen een meubelstuk de...

...oude, houten bureau. Het kunstvoorwerp roept tevens associaties op met een bronzen vaas die eveneens tot de erfstukken behoorde en die in handen van andere familieleden is gevallen...

...vereerde de twee trotse, hoge Imari-vazen, erfstukken, die altijd op de fraaie zilverkast hadden gestaan, eveneens een erfstuk, waarin porselein, zilver en glaswerk verzameld waren, een pronkstuk dat daar altijd geweest was, dat als het ware mijn hele jeugd en leven "begeleid" had Een...

In mijn achterkamertje stond sinds jaar en dag, verstoft en onttrokken aan het oog, de platenkoffer, herinnering aan en erfstuk van mijn vader. Op een dag heb ik de koffer tevoorschijn gehaald en geopend; de kartonnen vakken die de waaier van haar innerlijk vormen, bevatten de kleurige, glanzende...

In mijn achterkamertje, verstopt en onttrokken aan het oog, stond sinds jaar en dag de platenkoffer, herinnering aan en erfstuk van mijn vader. Op een dag heb ik deze te voorschijn gehaald en geopend; de kartonnen vakken die de waaier van haar innerlijk vormen, bevatten de kleurige, glanzende...

Het bureautje staat op vier ranke, elegante, geornamenteerde pootjes. Het stamt uit 1921 en lijkt ontworpen door een kunstenaar. Het is een erfstuk. Het was het favoriete meubelstuk van mijn overleden moeder dat in mijn ouderlijk huis een prominente plaats innam en waarover zij, met de gave die ik...

...de twee monumentale eikenhouten ledikanten, erfstukken van een tante. Een smal gangetje scheidde de bedden. De zusjes; mijn zusje en ik brachten er de winternachten door in die verre, voorbije jaren en op de beslagen ruiten tekende ik sprookjestaferelen en ik vertelde mijn zusje fantastische...

Mijn leren bank, een erfstuk, die mijn armlastige ouders eens konden aanschaffen van een onverwachte en onvoorziene bonus; de bank met de gecapitonneerde kussens waarop mijn hoofd ooit rustte als op de blaasbalg van een mannenborst; deze bank is zwaar beschadigd en draagt als het ware wonden zoals...

Een melodie komt aanrollen uit het kleine televisietoestelletje dat een erfstuk vormt van de allerliefste die vijftien jaar geleden door de dood afscheid nam. Een melodie, samengesteld door instrumenten die ik niet herken. Het toestel toont mij onafgebroken beelden van onherroepelijke en...

Mijn oude leren bank vertoont scheuren en gaten. De bank vormt een erfstuk uit mijn goede, solide, oude ouderlijke huis. De schade aan mijn bank is als de wonden, geslagen in mijn hart door de talloze kwetsuren uit een lang leven: door armoede, liefdesverdriet, desertie en de harde, wrede woorden...

Nooit meer zal de bovenbuurvrouw, hippend als een ekster, de drie trappen beklimmen die leiden naar het appartement dat ze deelde met haar vriend en nooit meer zullen haar liefdeskreten mijn oren bereiken door het dunne plafond en nooit meer zal zij een blik werpen in mijn woning en de...

...De in mijn kinderogen wonderlijk gevormde twee, drie, vier en vijf waarmee ik voor het eerst kennismaakte. De klok, een van de weinige overgebleven erfstukken, is mij zeer dierbaar en deze zal zeker weer een plaats verwerven op de tweede verdieping, in de slaapkamer waarin ik mijn oude hoofd...

Het kleine televisietoestelletje dat uit het bezit van mijn overleden moeder stamt en dat mij daarom dierbaar is, brengt tot op de dag van vandaag nog een muziekje voort; zachte, melodieuze klanken, die ik niet nader kan definiëren omdat het nooit tot mijn gaven behoorde vast te stellen welke...

...de details van de erfenis, de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen. Het was, juridisch gezien, in de juiste vorm gegoten, zo beweerde ze...

En zo herinner ik me, vader!, hoe we samen in de stoelen met de kobaltblauwe stoffen bekleding in de desolate gang van het verpleeghuis, omringd door wanden van glas, bespraken hoe je me de encyclopedie zou nalaten, je kostbare en dierbare bezit. De encyclopedie die voor jou na de woelige...

...jaren mijn ogen gefascineerd hebben gerust; de erfstukken, die, naar men in de familie beweert, eens door opa gekocht zijn van een Belgische vluchteling met zijn warrige handtekening onderaan.... Zo zullen mogelijk mijn ogen tot in lengte van dagen kunnen rusten op wat mij zozeer dierbaar...

.....en ik ben teruggekeerd; na lange jaren ben ik teruggekeerd; terug naar het huis; naar het huis dat daar op me wachtte al die jaren, gelegen te midden van die landelijke omgeving. En daar, in haar kamer, staat nog altijd de kast, de zilverkast, een erfstuk en een laatste reminiscentie aan mijn...

Onze oma, die we bij gebrek aan een meer toepasselijke benaming "oude oma" noemden en die haar laatste levensjaren languissant op de sofa had doorgebracht, lijdend aan een onheilspellende en slopende ziekte, had een trapnaaimachine van een ouderwets type nagelaten die als erfstuk nog altijd mijn...

Van onze beide oma's noemden we haar "oude" oma. Op de foto's die ik nog altijd bewaar is ze afgebeeld; in een roeibootje met haar toekomstige echtgenoot August, onze opa, sinds lang niet meer te midden van de levenden, en op latere leeftijd, in ouwelijk aandoende kledij; zorgelijk, bezorgd. Ik...

...en buiten bedrijf, één van de weinige erfstukken en het trotse en dierbare bezit, eens, van mijn allerliefste, overleden moeder. Eens, lang geleden, toen lichaam en geest haar nog niet in de steek hadden gelaten, vervaardigde zij met de machine haar eigen garderobe. De rokken en de...

Het kan niet ontkend worden dat hij was komen opdagen, dat hij acte de présence had gegeven om het meubelstuk; de oude, leren vervallen bank, een erfstuk uit mijn ouderlijk huis, dierbaar, intens dierbaar omdat ik er eens, in lang, lang vervlogen tijden mijn destijds doodzieke lichaam en mijn...

Er was eens een jong stel. Hij kreeg een bijstandsuitkering en zij deed avonds twee keer per week schoonmaak werkzaamheden in een kantoor en verdiende daar een klein bedrag mee. Zin om bij een baas te werken had hij niet, maar hij was verplicht te blijven solliciteren. Dat deed hij dan wel en als...

Er was eens een jong stel. Hij kreeg een bijstandsuitkering en zij deed avonds twee keer per week schoonmaak werkzaamheden in een kantoor en verdiende daar een klein bedrag mee. Zin om bij een baas te werken had hij niet, maar hij was verplicht te blijven solliciteren. Dat deed hij dan wel en als...

Bij hun in de PC, Jort Kelder en consorten, ging het afgelopen week over tassen. Handtassen. Jort interviewde voorbijgangers en een expert Bodo Breg gaf wat inhoudelijke informatie: “Elke vrouw heeft minimaal tien twaalf tassen.” Ik weet niet hoeveel handtassen mijn vrouw heeft, maar zeker...

Ik spreek over de tijd van mijn jeugd; de zestiger jaren van de vorige eeuw; we woonden in het arbeidershuisje. In onze woonkamer stond de zilverkast, een familiebezit, een erfstuk dat onze jeugd vergezelde en we huisvestten de kat van de buren.... Een kat is eigenzinnig en autonoom en zij duldt...

In het feeërieke, placide parochiekerkje met de grijswitte zuilen schreed op Goede Vrijdag de gemartelde Christusfiguur onder het kruis voort naar het altaar en het uitzinnige tafereel joeg mij veel angst aan.... Op school hadden we met paarse en gele kleurpotloden de plaatjes ingekleurd die...

Het was een soort ski-jack met optimistisch aandoende tekst op de mouw; een warme winterjas waarmee ik nog jaren vooruitkon die ze me geschonken had. Maar ik zou nooit meer naar de wintersport gaan. De jas hing stilletjes en bescheiden aan mijn kapstok, kennelijk bereid, voor zover een jas bereid...

Op mijn kastje staat een kop en schotel van breekbaar porselein met turquoise en zwarte motieven; armzalig overblijfsel, souvenir, bewijsstuk en erfstuk van een vriendschap die drie jaar duurde, en die plotseling afgebroken werd door het onvermijdelijke noodlot dat ons allen te wachten...

...details van het testament; de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen.... Het was, juridisch gezien, in de juiste vorm gegoten, zo beweerde ze...