Alle inzendingen over gaat men soms

In zo'n gesteldheid gaat men soms vreemde dingen zien. Zo zag ik een groot reclamebord. Groot? Wat heet. Een opduvel voor 't oog. Het flitste maar. Aan-En-Uit-En-Aan-En-Uit-En… Had ik al verteld dat 't avond was? Welnu, 't was avond. Koopavond zelfs. Drommen mensen stroelden langs me heen, botsten tegen me op, de ogen op Hebben.…

Als ik tegen de persoon zegt die hier nu klaagt waar ze wijs aan doet glimlacht ze en zegt: het moet van twee kanten komen, dus als dat niet gebeurd dan gaat er een streep door en ik zeg, als ze merkt dat ze je mist, komt ze vanzelf weer en zo zwaai ik haar uit!…

Als men mij vraagt hoe het met mij gaat zeg ik meestal: "goed hoor". Intussen probeer ik alle touwtjes aan elkaar te knopen, maar "het gaat goed". Terwijl ik me in alle bochten wring met een soort van cynisme, wat mij overeind houdt, meestal.…

Het spreekt vanzelf dat ik, niet over andersluidende informatie beschikkend, toch hoop dat het hem en de zijnen in alle opzichten goed gaat. - Soms halen oude notities iets in je naar boven. Daarom hoop ik dat de lezer deze combinatie van geschreven woord en gedicht niet als storend ervaart.…

Soms wat meer (als iemand dood gaat) en soms wat minder. U betaalt honderdvijftig miljoen. Elke keer levert dat een rechtszaak en dat kost de verzekering en dus het ziekenhuis en dus u gauw een ton per rechtszaak. Dat wordt, bij elkaar weer tien miljoen.…

Deze bank maakt ons duidelijk dat ook in Nederland het ene gat met het andere wordt gedicht...…

Dan weet je gewis, soms gaat het mis. Ik concentreer mij dan op dat eerste bakkie leut, morgen. En daar is niets mis mee.…

Soms concludeer je, dat je tot conclusies komt die je niet wilt concluderen.…

Soms zeer onverwacht helemaal niet kan reageren, of verkeerd reageren. Jullie zien niet dat de aansturing van de spieren soms totaal in de war is en ze haast niet kan lopen. Soms kan ze doen alsof ze alleen maar last van haar knie heeft, die ooit gebroken is door botontkalking. Soms denken jullie: “Kan ze niet beter uit haar ogen kijken”?…

Soms ben ik een dichter en soms ben ik dichterbij de hel, soms mag je me niet en soms wel.…

Soms ben ik tot niets in staat...…

Zo zal het ook met dat zwarte gat in het heelal zijn, je vangt de uitstraling van het fenomeen misschien, maar de kern niet. Ach wat moet en kun je er eigenlijk mee. Mocht de aarde door zo’n gat opgeslorpt worden wat dan? Wie gaat daar wat aan doen dan? Wie kan dat keren?…

Een mooi bijna rond gat, met een soort aanhangseltje aan de onderkant. Als een luchtballon met een tuutje er aan. Het gat zit op een druk punt, waar 's morgens bijna elke dag een file staat. Ik zie het helemaal voor me als ik straks dagelijks die plek passeer.…

De herinnering aan degene die ik lang was geweest vervaagde en de reflectie in de nu bijna beslagen spiegel verbleekte tot een wit vlak met een groter wordend gat ter plekke van mijn vastgevroren hand. Het laatste wat ik als entiteit met lichaam dacht, was: ”Hoe kan ik door dat gat in mijn hand kruipen”?…

En net als in de Middeleeuwen gaat het soms goed mis. In de Middeleeuwen werden vermeende heksen op brandstapels gezet en nu wordt vermeende fraudeurs het leven zo lastig gemaakt dat pas na lang onderzoek heel Nederland spreekt van Ongekend Onrecht.…

Er is niets mis met nadenken over wat je gaat doen; soms komen de beste ideeën tijdens het wandelen of onder de douche. Maar piekeren maakt alles groter en onoverkomelijker. Dit noemen ze rumineren. Je eigen gedachten kunnen je grootste vijand worden. Niemand maakt het je zo moeilijk als jijzelf.…

Het zal u zeker al wel eens opgevallen zijn; bij een meningsverschil heeft SOMS - héééél enkel - de tegenpartij ook wel eens gelijk!…

Ooit heb ik mijn drie dochters los moeten laten. Dat is inmiddels al ruim 20 jaar geleden, omdat ik uit liefde voor hen het beste voor ze koos. Vanwege een nogal bewogen echtscheiding, waaruit allerlei ellende ontstond, ten nadele van mij, die ik psychisch niet meer aankon. De raad van kinderbescherming vond mij een goede moeder, maar ik moest…

Soms is geluk een ietwat ongelukkig gekozen woord.…

En zo breekt week twee aan, de telefoon gaat en ik zie aan het nummer dat ik er beter even bij kan gaan zitten! Nee, weet je wat er nou gebeurd is, dit geloof je niet! Ik zeg, rustig aan, ik luister!…

Zo gaat dat soms hè. Durex?‘ ‘Nee, ik krijg die dingen nooit om. Ik prefereer de blanke sabel.’ Zijn wenkbrauwen schieten omhoog. De mijne ook trouwens. Wat mankeert die man met die vreemde vragen? Hij kucht even. ‘Nee, ik bedoel of u een dure ex heeft. Alimentatie en zo?’ ‘Gebruikt u trouwens drank of drugs,’ vraagt hij verder.…

We willen goed zijn, maar daarbij gaat het soms heel erg mis. En, zo ben ik het met Popper eens, vooral als we vrijheden gaan inperken om een ideale samenleving te maken. Dat is het gevaarlijkst van alles. Als jongeling vond ik Asimov geweldig. Misschien wel een prachtige toekomst!…

“Gaat u soms tóch naar het Mobilion?” Met een buitengewoon stuurs gezicht sprak de chauffeur de onvergetelijke woorden “Mevrouw denkt dat ze het beter weet dan ik. Wie is hier nou de chauffeur?” Maar de dame in kwestie zei “U komt er wél. Bij het tunneltje onder de A2.” De chauffeur verschoot van kleur, en een oorverdovende stilte daalde neer.…

In het onmetelijk grote bos van de poëzie groeide ik de langste tijd van mijn leven onopvallend als een niet bloeiend gewas op. Nog maar enkele jaren geleden werd ik plotseling waargenomen en mag ik mij sindsdien in de schaduw van anderen zonnen. Tergend langzaam vormden zich creatieve knoppen en openden zich later de eerste, onooglijke kleine, bloemen…

Soms, klinkt ie als een snorrende poes, soms hoor, want oei vaak maakt ie een geluid als die van een afgekeurde slecht functionerende zaagmachine, zo eentje die aan vervanging toe is zeg maar. Dat probleem ligt naast me in bed, eega met een snurkvolume waar menige neushoorn jaloers op zou worden, dat dus.…

En toch, soms… Soms wil ik een boodschap uitdragen, iets meedelen aan mensen wat me raakt. Liever niet. Liever schrijf ik fictie, wil mensen enkel maar amuseren. Daarom schrijf ik ook zelden autobio.…

lepel ik uw wereld uit de schil, mijn mes en vork snijden geen hout en dan vraag ik mij af, wat heeft u dan voor uw deur, geen vraagteken want dan moet ik beginnen met een hoofdletter en daar heb ik geen zin in, verwacht van mij geen netgedicht meer want het kost mij teveel tijd, wachten op, ja wachten waarop eigenlijk, misschien wel ERKENNING, en soms…

Ah, daar is Leonard alweer. hij toont me een fles die hij op beide handen laat rusten, de ene hand onder het kontje van de fles, de andere onder de hals, alsof hij een beebietje torst en dat zometeen gaat wiegen. Kijk, zegt hij, dit is dus een hele mooie cognac. VSOP, 19 jaar oud. Niet verkrijgbaar bij de Nederlandse slijter.…

Soms denk ik echt: zijn andere mensen nu zo laks, of zelfs een beetje dom? Bijvoorbeeld wanneer ik een reclame om hoortoestellen aan te prijzen op de radio hoor. Op de radio? Ja, op de radio. Luisteren slechthorenden dan radio? Uit marktonderzoek blijkt van wel. Wanneer ik dat nog meer denk?…

Of ik zijn feilen maar even op kon vullen want zelf had hij niets meer in de gaten. Voor een verre kennis doe je natuurlijk wat je kunt, daar is het tenslotte een verre kennis voor, voor verre kennissen heb je alles over. Dus bij deze, verre kennis, neem ik jouw vaandel over en bedek daarmee jouw gat.…