Alle inzendingen over gepasseerd

Dominee Gram Boldaat was weer gevraagd om een stichtelijk woord. Op de maandelijkse voordrachtavond. Piratenschip Het Eynde der Tijdingen aan de Hemelrand. Het ongelukkig toeval wilde dat juist de dag tevoren ds. Robin van Rotte te Rhoon overleed. Zijn voorganger die op het goddeloze Eynde vaak had opgetreden. Piraat Dorus, godverloren eenogig kraker…

Zij die gaan vergeten, worden gepasseerd. Maar Hij, die schreef via mijn handen... Zíjn boodschap wordt geëerd. Het zal alles zijn wat ik heb geleerd.…

Terwijl ik met mijn keurig gewassen, glimmende BMW richting Utrecht reed, werd ik gepasseerd door een Lelijke Eend uit het jaar nul, ik ben daar zeer ontstemd over en ik vraag de Kamerleden om uitleg over deze onnatuurlijke kwestie.…

Meedoen en zich druk maken ook al ben je de vijftig gepasseerd. Maar ik ben wie ik ben geworden door alles wat ik heb meegemaakt. Ook al voldoe ik niet aan de eisen die de maatschappij mij stelt. Of wat de mensen van mij willen dat ik ben. Ik vind mijn kracht in écht zijn, of dat nu sterk of zwak is. Ik ben wie ik ben.…

Zij is er nog, hoewel zij evenals ik de zeventig gepasseerd is; mijn vriendin, mijn enige, de laatste der Mohikanen....…

En dan blijkt een en ander een gepasseerd station.…

Veertig jaar zijn gepasseerd en mijn vriendin staat nog altijd aan mijn zijde.....…

Ook ik heb een kerstboom; alsof ik een werkelijk thuis zou hebben in de wereld; alsof niet de meditatieve kerstavonden met Moeder voorgoed een gepasseerd station zouden zijn; alsof niet alles mij ontvallen is; de familiekring, de mistletoe, de kerstgedachte en alles wat daarmee verbonden is sinds onheuglijke tijden.....…

Daar is de oude draaibrug waarover mijn voeten zo graag gegaan zijn en links daarvan de kerk, in later tijden supermarkt, waar mijn doop plaatsvond, en ook Café "De Duizend Likeuren" aan rechterzijde van de brug ben ik vaak gepasseerd en heb ik goed gekend....…

Voor mij best wel belangrijk, voor anderen een gepasseerd station, soms zelfs een sneer waard vanaf de zijlijn. Wandelend ontwaar ik de winterakoniet, een dode vos ingeslapen in de wortels van een omgevallen boom, een miljoen sneeuwklokjes en een veel te vroeg bloeiende leverbloem. Vaak is de natuur onnavolgbaar.…

Vaak ben ik de tuin gepasseerd en vaak sloeg ik de wondermooie bloemen gade als symboliseerden zij een andere, hemelse wereld, zo ver verwijderd van het alledaagse onheil, van het ongeluk, de saaiheid, de ziekten.....…

Weer vestigen mijn ogen zich op het zwarte asfalt van de snelweg en op het wazige, grillige, rode en groene spiegelbeeld van de stoplichten bij de kruising die ik zo vaak gepasseerd ben.…

....en weer zijn die langgerekte voertuigen op de snelweg naast mijn huis gepasseerd, met die geprononceerde, monsterachtige mensenhoofden erop, als het ware uit papier-maché samengesteld. De stad moest er weer aan geloven en het is weer alsof de droom van een krankzinnige tot leven is gekomen. "Kwosse begosse" was het parool, het motto.…

Nieuwsgierig vroeg hij naar mijn leeftijd en ik gaf aan dat er veel gepasseerd is in mijn leven. "Zoals?…

En ik ben opnieuw op weg gegaan en ben de oude speeltuin, die verscholen ligt tussen de bomen en die vanuit de verte een vervallen indruk maakt, gepasseerd. En ook het stille water dat daar onvermoed ligt te glanzen in de morgenzon.…

De lange, lange jaren waren gepasseerd en nu zouden we elkaar weerzien. En ik herinnerde me zozeer hoe ze als het ware deel uitgemaakt had van onze familie en hoe we geconfereerd hadden bij talloze gelegenheden in mijn goede, oude, ouderlijke huis. Ik zou haar weerzien en we zouden nog ogenblikken en woorden met elkaar delen....…

We waren de metropool Eindhoven gepasseerd. In de verte schemerden door de ramen van de coupé de parallelle torens van de koepelkerk met hun bolronde bekroning, eens van zo dichtbij aanschouwd tijdens het ziekbed van mijn liefste moeder dat spoedig zou voeren naar de onherroepelijke dood.…

Ik heb afscheid genomen van de trouwe klok aan de wand die de nutteloos gepasseerde uren wegtikte, van het veel te ruime tweepersoons bed waarin ik geen partner mocht verwelkomen, van het bankstel en van de eettafel, omringd door de stoelen die uitnodigden tot de gedeelde maaltijd.…

Lange jaren zijn er gepasseerd. De oude bureaus en de leren bank hebben mij stilzwijgend vergezeld en gasten, vrienden, vijanden en passanten hebben mij bezocht. Nog verwelkomt mijn huis mij, bewoon ik het, heb ik het lief.…

Al vaak was ik de in aanbouw zijnde woningen aan de Lage Witsiebaan gepasseerd die in de avond vaak verlicht waren. De nieuwe bewoners hadden hun intrek al genomen! Nu was de vraag: zou mijn toekomst daar eveneens liggen? Zou ik kennismaken met het luxueuze interieur van een van de flats tijdens talrijke bezoeken aan mijn vriend?…

Ik heb deze opgesierd en ingericht en de welhaast onvermijdelijke wederwaardigheden die ieders leven zozeer kenschetsen, zijn er gepasseerd.…

En dit alles onder de noemer dat "men" het het beste voorheeft met mij, maar ik voel me gepasseerd, gekleineerd, onteerd, zeggenschap ontnomen. Ik voel mezelf de laatste tijd behoorlijk extreem.…

Ach Vader, nu u in dat verre land bent, nu u de grens gepasseerd bent die u zozeer vreesde tijdens uw leven, kunt u nu nog weten met uw verstilde wezen dat zover weg is, hoe wij samen die muziek beluisterden, die heftige, vurige, emotionele muziek die u zozeer troostte met de ruigheid van uw leven, met de hardheid, de bruutheid, meedogenloosheid en…

We waren het lieflijke, rustig voortkabbelende blauwe beekje met haar kleine stroomversnelling en de eik die zich zo weldadig uitstrekte met haar uitwaaierende takken gepasseerd.…

Maar natuurlijk wordt zij al bij voorbaat gepasseerd. Wat zij nu eenmaal tegen zich heeft is dat ze vrouw is. We hebben immers wel met christelijken te maken - vergeet dat niet.…

Het leven was in zijn bonte stroom, in zijn onwaarschijnlijke, onwaarachtige mengeling van gebeurtenissen aan mij gepasseerd en zij was er nog en noemde mij bij mijn naam. Hoe wonderlijk is het leven en hoe vervuld van toeval...…

Bij mijn wekelijkse bezoek aan de markt was ik telkens de kraam genaderd en gepasseerd waarop de spulletjes waren uitgestald die een oosters aandoende meneer aanprees: kleurige armbanden, grillig gevormde edelstenen, zilveren medaillons en merkwaardige, kleine glazen bolletjes.…

Een nieuwe zomer was aangebroken, een zomer waarin ik nog nauwelijks kon geloven na het vele wat gepasseerd was.... Het interieur van het kleine flatje leek een flagrante tegenstelling te vormen tot alle frisheid en alle leven.…

"Tilburgse Bouw Vereniging" verklaarde ik en weemoedig dacht ik aan een interview dat ik daar eens hield met een functionaris tijdens mijn helaas razendsnel gepasseerde journalistieke carrière.....…

"Tilburgse Bouw Vereniging" lichtte ik toe en weemoedig dacht ik aan een interview dat ik eens hield met een functionaris tijdens mijn helaas razendsnel gepasseerde journalistieke carrière........…