Alle inzendingen over gloed

Naar de kleur van de rode gloed die de zon ’s avonds soms over het bos trekt, … daar wordt níet naar gevraagd. Die gloed kost geen cent en hoe mooi die gloed ook is, gratis opgewekt geluksgevoel is niet goed genoeg. Alleen op verre tropische stranden, daar is die rode gloed honderdvoudig meer waard.…

Maar juist dát raam had een prachtige, dieprode gloed. Want het bevond zich naast de vlammende open haard. Egon, dat is een toepasselijke naam voor die rode gloed dacht: "Door dat luide zingen en trompetgeschal hoor ik niet het knapperen van het haardvuur. en daar zou ik juist zo graag naar luisteren."…

Ook ik werd verwarmd door deze onwereldse gloed. De naam van het Wekenfeest veranderde in Pinksteren. In de kerken zou het eeuwenlang herdacht worden met het loslaten van duiven en het uitstrooien van de blaadjes van pioenrozen. Allemaal omdat het christendom toen officieel werd en de kerken ontstonden.…

Vanaf de galerij zag ik de V vorm als een silhouet de rode gloed van de ochtend in gaan. Ik boog me over de reling van de galerij en zag een oceaan blauwe Fiat 500. Noa had één hand aan het stuur en verliet langzaam het parkeerterrein. Ze hing met haar bovenlichaam uit het raampje en zwaaide uitbundig.…

Ik heb mijn benen bevrijd van hun zwarte winterdons, rode lak op de nagels gedaan en mijn haar voorzien van een gouden gloed uit een flesje. Wat moeten ik nu nog meer doen om je over die drempelvrees heen te helpen? Kom op, vandaag is het jouw dag, 21 maart! Lieve lente, je bent meer dan welkom.…

Ik mag nog in de gloed van de zon wandelen.....…

Het joyeuze vuur in een vuurkorf brandde met uitbundige gloed op een besloten terras op de Heuvel in Tilburg als symboliseerde het de warmte, de liefde en de saamhorigheid die slechts een keer per jaar, in de decembermaand, hoogtij schijnen te vieren om wonderlijke redenen.…

Het kostbare maar zo kwetsbare leven, hen eens geschonken, heeft voor hen klaarblijkelijk al haar eens zo wonderlijke betovering, gloed en charmes verloren. Een afgrond en een ravijn van de diepste vertwijfeling, radeloosheid en wanhoop openbaarde en opende zich voor hen....…

Vanuit het binnenste van haar binnenbanden kwam er een warme gloed opzetten, die zich verspreidde via de kettingkast, het frame van het stuur en uiteindelijk de hele fiets in vuur en vlam zette. De damesfiets voelde zich hevig aangetrokken door de gloednieuwe herenfiets naast haar. Ze dampte zelfs.…

Het felrode licht van de draaiende discolamp legde een vloeiende rode gloed over de dansers, die hier waren gekomen om zich te laten zien aan de wild uitgedoste vrouwen die op zoek waren naar een minnaar. Ik hield nog van je, maar het was niet genoeg om een relatie te beginnen. Over ons zou er geen roman worden geschreven.…

(voor Wilhelm von Gloeden (1856 - 1931)) Je bent geboren op 16 september 1856 in de havenstad Wismar in Mecklenburg, een streek in Noord-Duitsland. Je vader Carl Hermann Gloeden was een boswachter en jouw moeder was Charlotte Maassen. Jouw familie behoorde tot de lagere adel.…

Een turquoise gloed die men ook als "zeegroen" zou kunnen omschrijven, weerkaatst in de kelkjes van de glazen die als in een rangorde zijn opgehangen achter de koffiebar bij Café-Restaurant "Anvers" aan de Oude Markt in Tilburg. De imposante klokken van de Heikese Kerk beieren om (weer) een begrafenis aan te kondigen en om deze te begeleiden.…

Het was reeds donker, de warme kleuren leken uit de huizen te stromen. De melancholie had hem naar buiten genomen, door de kou en de sneeuw... Hij hoorde zijn voetstappen op de glimmende kasseien, glad en koud. Wat deed hij hier in godsnaam weer ? Toen dwarrelde de sneeuw naar beneden, eerst kleine vlokjes, dan dikke grote, smeltend op zijn neus…

In die gloed leken de teksten van overige inzenders wel te verbleken. Wanneer zien we jouw vervolg op het verhaal "De sprong?" Ja, ik verlang ernaar om jouw werk weer eens te zien komen. Dit zal vast wel bij alle lezers van Nederlandse verhalen het geval zijn.…

Afgelopen maandagochtend was de maan volledig verduisterd geweest met een avondzonrode gloed, lees ik tientallen contexten verder en dagen later in een jonge oude krant. Míjn moment met de maan is allang ontdaan van alle magie: de vogel zit weer in zijn kooi en in een andere stad, boven het terras waar ik zit, cirkelt een helikopter.…

Een gloed van warmte trok door haar sterrenziel. Ze dacht aan haar geliefde sterrenwereld, waar liefde en vrede normaal waren. De zielen daar hadden elkaar lief en oordeelden of veroordeelden niet. Waarom hebben aardse zielen zich zo verlaagd? Weten ze niet meer wat liefde is?…

Maar ik droom dat ik een kind ben, ik fiets alleen op mijn fiets door de buurt, het is een schemerige avond, de zon verbiedt het zich zelf om helemaal te zakken en blijft in een rode gloed aan de horizon staan, het lijkt eeuwig te duren, mijn moeder lapt de ramen en telkens als ik voorbij fiets lacht ze, en ik krijg het warm, maar ik droom maar wat…

Een rozerode gloed aan de horizon kondigde de nieuwe dag aan die ik zozeer verwelkomde..... In het kleine huisje zou ik nog altijd welkom zijn bij de enige tante die de naam van onze familie nog bewaart en hooghoudt waar de anderen door de ongenadige dood als luciferhoutjes onder stormvlagen zijn afgeknapt en het leven hebben gelaten.....…

Het schijnsel was fel, maar toch was het geen gewoon licht: terwijl ik ernaar keek, voelde ik een warme gloed door mij heen trekken – eerst in mijn buik, later vooral in de hartstreek. In eerste instantie schrok ik hevig, want ik had geen idee wat me overkwam.…

Je ziet een exemplaar met een groene gloed van oerbossen zonder ook maar een enkel barstje. Een euro lijkt je niet te veel voor jouw gemoed. Jouw eigen gespletenheid zet zich voort op zoek naar een mok. Voor vijftig eurocent vind je een originele “Paddington, take a break” waarvan je een 1994 ook al een exemplaar had aangeschaft.…

Onwezenlijk leek het wel, ze merkte niet eens de schoonheid van de ondergaande zon in haar streling met de golven, langzaam verdwijnend in die betoverende gloed van een feeëriek kleurenpallet. Zelfs het geluid van krijsende meeuwen, als groet aan de invallende nacht, drong niet eens tot haar door.…

Het leek alsof de aarde werd omspeeld door een onaards, mild licht, een tintelende gloed, een zachte aanraking van licht, alsof ze door een engelenhand was beroerd. Ik bleef kijken, ademloos, staande op de dijk, maar in de geest als door een reuzenhand hoog boven de aarde weggetild.…

grote ogen zijn die vallen....maar dan schuilt iedereen....ik voel me knus en geborgen....nu....in mijn moment....hoog de ruimte inkijkend....een soort van stilte komt over me heen....even los van moeder aarde....meemaken druppels die nooit vallen....nooit de grond raken....adembenemend....voelt als een reiniging....een flow....lichtjes en een warme gloed…

Dan ontspon zich een gesprek van hart tot hart, van ziel tot ziel, en lag er een hemelse gloed over dit weerzien, waarbij de gezichten straalden van onbeschrijflijke vreugde. Maar dat waren er maar weinigen, want de meeste levenden hadden hun hart afgesloten voor de andere wereld.…

Het vult de tijd tussen de live bezoekjes waar we reikhalzend naar uitkijken en die een warme gloed achterlaten, nadat hij allang weer achterstevoren in zijn autostoeltje heeft plaatsgenomen. Zo zijn we getuige van alle sprongetjes in zijn ontwikkeling naar groter mens.…

Het water sijpelt er langzaam tussen de openingen van een hoopje rotsen, in mijn ogen lijken het wel maanstenen, en zoekt zichzelf kronkelend een weg, een spoor van zilveren gloed achter zich latend. Dat plekje is zo speciaal voor mij, dat ik het steeds meedraag in mijn hart, en dat vanaf de dag dat ik er toevallig op uitgekomen was.…

De aparte gloed die over haar gezicht verscheen, de glinstering in haar ogen, de komische gebaren die volgden, alleen maar bedoeld om aandacht te vangen. In de tijd dat ze naar school ging, zakte het weg. Ze werd wat stiller, teruggetrokkener, juist als men haar in het middelpunt plaatste.…

De wetten kunnen niet beletten dat hectaren opgaan in een zinderende gloed. Strenger straffen? De aangestoken brand is een wraakmiddel voor de vete, een verraderlijk plan om de grond een nieuwe bestemming te geven. Nergens vluchtgangen, geen boom taai genoeg om het vuur te weren.…

." Het natgeregende raam vol fris zonlicht had ook nog een zachtrode gloed in zich. "Ben ik te vergelijken met een mooie zonsondergang aan een heldere hemel?" dacht de taart vol trots. "O, kijk! Mijn beeld wordt nu langzaam groter! Word ik zelf ook meer?" De nieuwe zonnestralen kwamen steeds verder in de kamer.…

Maar nu dan die opvallend blauwe gloed. Blauw, bijna mijn lievelingskleur. Wil degene die dit spul op de markt brengt een kleurloze versie overwegen? Zolang deze schone taak op mijn schouders rust kan ik niet zonder. De naam mag blijven.…