Alle inzendingen over grimmigheid

Deze opstelling lijkt misplaatst in een grimmige, onpersoonlijke en individualistische maatschappij; de kleurige, verlichte huisjes en het treintje lichten op in het donker, als zouden zij tot troost moeten dienen voor de treinreizigers die hier af en aan lopen, die huiveren in de winterkou.…

Al die woorden in boeken, bangmakerij, grimmige toekomst. Het enige wat ik niet snap dat Jezus tussen kerst en pasen 33 jaar is geworden.…

Er zijn mensen die in sprookjes geloven, sommigen van hen volgen grimmig de leer van de heer waarin ze zijn. Mijn naam is Thomas en ik lees liever de Donald Duck. Lampje is mijn favoriet, zo verlicht ben ik nog wel.…

Wat troost ons nog te midden van de grauwheid, de grimmigheid en de eenzaamheid? Is het het zachte timbre van de regen die ruist en neervalt en ons omhult als een gordijn nadat sneeuw- en ijsvelden ons overvielen? Is het de aarzelende lente die al in februari aantreedt achter het venster met blauwe en grijze wolkenluchten?…

Sommige auteurs verkeren in de waan dat literaire teksten met een zekere grimmigheid moeten worden geschreven, alsof de wereld om hen heen uit louter ridicule en minderwaardige personen en zaken bestaat waarvan het verwerpelijke karakter moet worden aangetoond.…

Daar leeft en lijdt mijn overigens onbekende buurman sinds jaar en dag en daar voltrekt zich dag aan dag zijn bittere, grimmige noodlot.....…

(voor Jeong Da-bin (1980 - 2007)) Je bent geboren als Jeong Hye-seon op 4 maart 1980 in Seoul. Je hebt gestudeerd aan de Yongdok Girls High School en aan de Gongguk University, waar je twee jaar drama studeerde. In Taiwan speelde je vaak een schoolmeisje, wat je daar populair maakte, vooral door de miniserie 'Korean Wave'. Op je twintigste…

Voor de welbekende, nodende ingang van die wonderschone grot, waarin betoverde elfen bij vollemaan dansen, staan twee grimmige reuzen, met een zware knots in de hand. Hun strenge ogen zien strak vorsend neer op de Eftelingbezoekers. De beide geduchte bewakers spreken met een zware stem, doordringend en bars.…

Mijns inziens heerst ook daar onverkort het grimmige en brute recht van de sterksten.…

Enfin, er komt wéér een wolk, overtreffend en donker, hé, dat gaat mijn fantasie te boven, alsof er een vloek over mij komt - grimmig - HAGELDONDERENBLIKSEM - èèhhhh - niét de bedoeling...brr... Maar wél aangenaam, donders nog aan toe, want die afspraak die ik had, kon mij gestolen worden. Dán maar braaf naar die wolkjes kijken....…

Het meest grimmige doemscenario was tot leven gekomen en het had zich voltrokken en de wonden zijn ongeneeslijk. In het genoemde jaar lag ik in de luiers. Foto's uit dat jaar getuigen daarvan en oma, mijn liefste oma slaat daarop beschermend een arm om me heen. De bevalling was zwaar en moeilijk geweest.…

Het grimmig gedrocht dat het goud bewaakt, ergens in de schuilkelder van ons ik dat zwelt en soms ontsteekt. Nee, de angst die ons scherp zou moeten stellen is weggespoeld, samen met een triljoen grijze cellen. Het lijkt meer op een gapend gat... een gekoesterde verveling.…

En terwijl de wieken van de oude molen traag knarsend draaien in hun verroeste tandwielen en de scheuren van zijn voegen grimmig de verte in staren, blijven de neerslachtige regenvlagen d'aarde plagen. Ik wil mijn wangen bol zetten en wolken blazen, op zoek naar de warmte van zonnestralen.....op zoek naar de zon.…

Klippen rijzen grimmig aan weerszijden op. Roofvissen lachen hun vileine grijns in het vooruitzicht van een koninklijk bloedmaal, de knoken als tandenstokers in hun aangescherpte kaken.…

Achter dikke tralies is een grimmige, zwarte nis te zien. Het meedogenloos harde slot weert stug en keihard een ieder, die naderbij komt. Dan vluchten de herinneringen snel weg, zwermen rond als spoken, zoeken naar iets wat hen beter bevalt.…

Eerst werden de sieraden van je vrouw-zijn je ontnomen, je werd ervan beroofd en gedurende lange jaren - de laatste jaren van jouw leven - werd je méér en méér afgepakt door het onbarmhartige, meedogenloze noodlot dat zijn grimmige klauwen naar je had uitgestrekt tot het einde je werd aangezegd, tot de heraut van de dood trompetterde en je moest gehoorzamen…

Het feest is grimmig vrolijk; de gast is bang en zwak. Ik voer haar dronken in haar angst met alles wat ik vind. Ze lust geen taart dus krijgt ze taart; ontbijtkoek, kruidkoek, cornflakes en alles wat maar koolhydraten is. Omdat het haar verboden is. Daarom is ze bang, dat kind.…

Zijn grimmige snoet, ongedurig bewegend. Op de maat van de uitkijk zien we – want we zijn nooit alleen – hoe hij plots opstaat en toch bedaard naar buiten loopt, zonder jas en sjaal, om iemand die net voorbij het café kwam aan te roepen. Zij, want het is een dame in deze kortstondige kwestie, draait zich om, en dan zien wij het ook.…

Hij zal hoogstens nog gefrustreerder tegen het kleine onschuldige witte balletje slaan, nog harder de grond in slaan of zijn golfstick op zijn knie breken en grimmig zeggen: “You’re fired”. Maar dat zal slechts een oefening zijn.…

Maar dan zonder een grimmige sfeer, rondom dronken om met alle plezier jezelf onsterfelijk belachelijk te maken. Dan mogen ze nog zo schamper het dansen afschrijven op de 40 plusser of nog erger: alsof ritme enkel uit je genen komt...zie maar eens over de luie drempel, maar dan echt uit je ogen te kijken.…

Mijn zwager, een "he-man" van formaat bindt nog altijd de strijd aan met de grimmige, weerbarstige en zo wrede Natuur en biedt aan mijn zus, zijn echtgenote een thuis: de boerderij aan de bosrand waar de houtkachel brandt....…

"Cold War Kids" waren we en onze jeugd was ondanks alles grimmig. Het slaag vonden we vanzelfsprekend. Ik was een zomerkind; in het warmste seizoen vond mijn geboorte plaats op een snikhete junidag; drie jaar daarna, in december, stond ik aan het wiegje van mijn zusje.…

Er was iets veranderd, in je houding, in je grimmige pantser. Goddank, je had me niet in de smiezen. Je zag er ongebruikelijk flodderig uit en je was niet alleen. In de gauwigheid zag ik wel dat je niet gearmd met die man over straat ging. Jaloezie overviel me, maar tegelijkertijd voelde ik leedvermaak.…

Dit moest het warme hart zijn van waaruit het leven door het gangenstelsel naar de grimmige omheining gepompt werd! Of verbleef ik misschien in het enige hoofd dat altijd verschoond gebleven was van executie, dat van het bouwwerk zelf?…

Kun je lekker je vriendinnen de ogen uitsteken terwijl ze je met allerhartelijkste complimentjes overladen en ’s avonds thuis met grimmige kaken en rappe vingers googelen naar een voordelig remake doktertje. Wil je in zijn bij de vrouwtjes? Probeer Axe eens.…

De discussies over taalgebruik die ik gevolgd heb, hebben altijd een grimmig verloop.…

Nu ben ik geen grimmige gek die zich van kant wenst te maken, daar ben ik tot depressie aan toe te gelukkig voor. Dat verdomde optimisme ook altijd, misselijkmakend bijna. Hoewel, op het bot genomen zou het net zo goed overlevingsdrang kunnen zijn, en weet je, eigenlijk ben ik te lui om mezelf in slaap te malen.…

Haar blik werd bleek en grimmig. En toen schoten de hersenen een van hun twee uitgedroogde garnalenogen als een kogel recht in het gezicht van een van de apostelen. Deze zakte zonder een kik te geven ineen en viel met zijn hoofd in zijn eigen soep. De lucht is niet mooi. Grijs met een schrale bewolking waaruit zo nu en dan regen valt.…

De tergend langzame aai over je piekerende bol zette je aan tot nog meer verbeelding, maar bij de eerste slokken thee ontstond er een grimmige blik in de ogen, snel dronk je het op en naarmate de omgetoverde jaren verstreken, werd je je steeds meer bewust van die noodlottige symbiose.…

Tegelijkertijd denk ik met een soort opstandige grimmigheid: de tijd zal het leren en zolang ik nog bewust kan denken heb ik alles onder controle.…