Alle inzendingen over ik ken even mizelf n

Vraag mij niet hoe ik het heb volbracht. Heb er ongelooflijk diep voor moeten gaan. Nu sta ik met stip genoteerd als aspirant voor de wereldtop. De Halve Marathon bij de Marathon van Leiden gelopen in 1.08.52, ongehoord. Een droomtijd. Dat ik dat in mij had.. Vraag mij niet hoe ik het geflikt heb. In de verzengende hitte. Het was alsof er een…

Ik vroeg haar waarom ik zo'n zwaar karma had en zij antwoordde uiteindelijk dat ik in mijn vorige leven zelfmoord heb gepleegd en dat ik daarom in dit leven zo moeilijk kan aarden en contact kan maken, laat staan onderhouden.…

Ik ken een man die, buiten zijn schuld, z'n werk is kwijt geraakt, en geloof me, dat heeft hem hard geraakt. Afgevloeid had hij een ton meegekregen, de sterfhuisconstructie liet hem z'n plusrekening plunderen, twee maanden later plukte hij de vruchten van dertig jaar arbeid.…

Blijf gezond wil ik je nog even zeggen, hou je haaks en als er wat is, je mag altijd bellen hoor! Liefs An…

Doe nog maar even niet, zei ik hardop. Ik keek eens even naar mezelf liggend in de kist, 'k lag er best netjes bij al zeg ik het zelf. Maar die kist hè, die paste me niet echt, lag een beetje hard, ondanks de satijnen onderkant en het ditto kussentje. Ik wilde het kussen stompend opduwen, weet je wel, zoals je ook doet als je in bed ligt.…

Vijf minuten “Even tot hier” en ik was al genezen. Goedkope “humor” over alles en nog wat. Smakeloze voorzetten gevolgd door gemakkelijk te voorspellen inkoppen. Vermaak zonder enige diepgang met als ultieme drijfveer om te scoren in het open doel der plebejers.…

Ken je dat gevoel niet?…

Hij woelt door mijn haar: ‘zullen wij om te beginnen de wenkbrauwen even ruimen?’ Wij?? Ik zie toch echt maar één kapper. En ruimen?? Het lijkt wel of ik een met vogelgriep besmette kip ben! 'Ja’, reageer ik kregelig. ‘En neem meteen de haren op mijn rug even mee. Leg er meteen maar een scheiding in’. Wat moet je anders..?…

Af en toe komt ze even aanschuifelen om vervolgens met wat lege glazen weer rechtsomkeert te maken. Na afloop nemen wij er nog eentje: op Rudy, maar vooral op haar. Zo ken ik mijn eigen stad weer.…

Ik trek m'n wenkbrauwen iets omhoog en kijk hem niet aan als ik weer twee biertjes op de bar zet. De man haalt zijn portemonnee uit z'n binnenzak en legt demonstratief het geld op de bar. Op dat moment komen er twee jongens binnen waarvan ik er een ken. Ik voel een vleug van opluchting m'n hoofd binnenstromen.…

Voor het eerst zei ik, na een opening toen iemand over een kankerpatiënt in de familie wilde beginnen: NEE, ik heb er nu meer dan genoeg over gehoord. Het bleef eventjes stil, men ging voor 100% akkoord en over tot de orde van de dag.…

Oh 2..want ik ken ook een Varseboom.. ja dan zonder vander ervoor en met 1 s. Dat zal wel geen familie zijn, denk je ook niet? Oh blijf even hangen.. de bel gaat.. Terugbellen.? .. welnee joh , ik ben zo terug.. De volgende minuut bleef ik met de telefoon aan mijn oor zitten.. hoorde Joke hevig door haar neus ademen en toen was ze weg.…

Ik wist toen nog van geen dichters of schrijvers af, alles werd zo'n beetje voorgekauwd en van huis uit wist je van Vondel en Bredero en wat Duitse dichters. Het gedicht ken ik nog uit mijn hoofd, maar ik zag het niet in de lijst van de wonderschone site van gedichten.nl. Misschien kan 'Het ledikant' er bij gezet worden. Succes.…

Ik heb regels over wat ik wel en niet koop: dingen die ik totaal niet ken of die ik normaal gesproken leen, die koop ik niet. Maar natuurlijk koop ik veel te veel. Als ik terugkom ben ik doodmoe, maar erg tevreden. Ik heb mijn verslaving weer even uitgeleefd, mijn shot gehad en ik kan er weer even tegen. Tot de volgende beurs.…

'En nou ken ik m'n bandje niet meer afdraaien.' Hij praatte met volle mond. Een regen van gehakt daalde neer op het troosteloze triplex-tafeltje. 'De stem van m'n kind staat op dat bandje', vervolgde hij z'n relaas. 'Het is een meissie. Ze heet Carol. Ach, als het aan mij lag heette ze Truus, naar m'n moeder'.…

Toegegeven: als begin is de kop al verwarrend rommelig, maar ik weet geen betere te verzinnen, aangezien mijn inzending even zo verwarrend en als “van de hak op de tak springend” zal kunnen overkomen. Desondanks zal ik trachten er een enigszins logische lijn in te brengen.…

Wel even anders dan de man die mij net ingehaald heeft. Die is nog ouder dan ik en ook wat dikker. Dat geeft moed, ik ga er achteraan. Ik schakel een tandje bij en ga wat verder voorover hangen op m'n stuur. Maar de man rijdt moeiteloos van mij weg. Hij heeft een prachtig shirt aan met felle gele strepen.…

Op zo`n avond ga ik graag even een ijsje halen in de beste tent die ik ken. Daar is het altijd druk, maar nu dus niet. Ik kom tegelijk aan met een dikke man. Het zweet staat op zijn voorhoofd, dat half bedekt wordt door een oranje pet. Een t-shirt in dezelfde kleur is te klein voor zijn buik. Het is duidelijk dat we niet door één deur kunnen.…

Zuster N was een non, en niet zomaar een non, nee zuster N was in haar habijt geboren, eerlijk waar. Zuster N, liep niet, holde niet, nee ze schreed, wat er ook voorviel, ze zette geen stap harder, dat liet ze aan het lagere personeel over. Tja, dat was zo in die tijd.…

desclysieh, mij interessert 't voor geen meter want ik ken mijn ij tog wel kweit.…

Soms ligt de kracht juist in eenvoudige, directe vragen die je even stil laten staan bij wat er speelt. Zoals de vraag: Wat ging er goed vandaag? Wat voelde fijn vandaag en waarom? Waardoor werd ik geïrriteerd en hoe kwam dat nu? Wat gaf me rust vandaag? Wat had ik liever anders gedaan vandaag?…

Jij lult als zo'n kakwijf uit 020!', was het commentaar. Maar ze wilden het wel even uitleggen. Een terugvalletje is niets meer of minder dan een spuit heroïne nemen, terwijl je eigenlijk afgekickt bent en dagelijks methadon krijgt. 'Tja, dan ken je ff je kluts kwijtraken en dan val je op je gezicht, net als ik', vertelde Miranda.…

Ik ken hem vaag, hij woont vijf huizen verderop aan de overkant. We groeten elkaar altijd beleefd en heel af en toe maken we even een praatje. Ik kijk snel op mijn horloge. Ja, ik heb wel even tijd. Want de man heeft net zijn huis verkocht heb ik gezien. Dus die wil vast iets vertellen. "Gefeliciteerd", zeg ik dus maar. "Hoe gaat het?…

Ik vind het leuk om te doen en als ik me even verveel of me niet lekker voel kijk ik in zo n boekje en dat vind ik gewoon mooi. Ik heb een vrij goede camera maar je moet wel een beetje mikken om op zo n schermpje te kijken en tegenwoordig is alles digitaal en daarom ben je geneigd veel meer foto's te nemen dan vroeger.…

Ik ken de straat niet en ik vraag me af waar ik precies ben. Dit stuk van Hengelo is mij onbekend. Het is rustig in de straat en er is bijna niemand te zien. Langzamerhand word ik mij bewust van een man in een rolstoel achter mij. Hij blijft gelijk met mij op gaan maar ik ken hem niet. Ik versnel mijn pas.…

Even harder zetten..? dan zing ik mee. Het melodietje is gejat maar dat is de macht der gewoonte.…

Een nummer getiteld "The big sleep"... daar zal wat de buren betreft nu even "uitstel" op van toepassing zijn, gezien de isollatie van dit oude huis waarin je jouw apartementje hebt.…

Maar ik ben wel blij dat ik nu van dat gezeur af ben en ik heb er even aan geroken en het ruikt naar saaie Hollandse kost met een kom volksverraad als bitter toetje.…

Een Rijnreisje, dat zou nog haalbaar zijn, maar naar de Caribieen, nee, zo'n reisje zie ik mensen niet zo snel boeken! En in datzelfde nieuwsbulletin kwam even mee, dat er een Volkswagenbusje was ontvreemd, ofwel gejat van de minder bedeelden in onze gemeenschap. Dieven namen het ding mee!…

Langzaam zie ik z'n voetjes steeds verder de hoogte in verdwijnen. Kleine stampende voetjes op de trap die het bed ritueel aankondigen. Bij de laatste tree roep ik hem na; "ik hou van je!". Even is het stil.…