Alle inzendingen over kaboutertje

Het kaboutertje en zijn kaboutervrouwtje huilden van verdriet.…

Piet vertelde er eentje over een kaboutertje. ‘Ken je die van dat kaboutertje?’ ‘Nee,’ zei ik, ‘ik kan geen mop onthouden, omdat ik ze niet goed kan navertellen.’ ‘Nou, er liep een man langs de kade en toen zag hij een klein rood mutsje uit het water omhoog steken. Hij trekt het omhoog en het blijkt een kaboutertje te zijn.…

.'' Toen ik zestien was nam een meisje met prachtig blond haar en blauwe ogen mij mee naar het hoge gras en mocht ik kaboutertje spelen.…

"Ik zie daar opeens een vreemd kaboutertje in het gras, bekijk het eens goed. Wat lijkt dat ventje op mijn man! Ik pak het kaboutertje op, en _ heb mijn man terug!" De schilder had op zijn beurt ook heel wat te vertellen. Bijna de hele dag stond zijn mond niet stil. Voortaan schilderde en tekende onze vriend altijd thuis in de kamer.…

Pechtold, het kaboutertje van D66, zoekt het grote verhaal waar het kabinet achter zou staan. De gezamenlijke oppositie heeft zich erin gevonden, dat het kabinet Balkenende geen beleid voert. Dat is tamelijk grotesk, want dat is juist een van de sterke punten van dit kabinet.…

Toen ik zestien was nam een meisje met prachtig blond haar en blauwe ogen mij mee naar het hoge gras en moest ik kaboutertje spelen.…

Twee ratten pakten het kaboutertje bij zijn handen. Daar zwierden ze met hun drieën lustig in de rondte. De andere ratten hielden op met springen en lieten hun tanden eens flink werken. Drie of vier van die knaagdieren beten een gat in de kelderwand. Tenslotte werd het een gangetje door de muur. Wijnvlek snoof eens diep: (wordt vervolgd)…

''Hoe vind je ze, kaboutertje van me'', en ze keek hem lodderig aan. Hij vond dit te ver gaan en dacht aan zijn vrouw, en zei: ''Ik wil graag het geld van u wat ik heb voorgeschoten.'' ''Eerst mijn kousen aantrekken'', zei ze met een dubbele tong. Hij vermoedde wel wat ze wilde, maar daar had hij geen zin in en wilde weggaan.…

''Hoe vind je ze, kaboutertje van me'', en ze keek hem lodderig aan. Hij vond haar erg aantrekkelijk en dacht Ingrid doet het met de buurjongen, ik heb ook mijn behoefte. Toch wilde hij niet te ver gaan en dacht naar huis te gaan, want ieder ogenblik kon zijn vrouw thuis komen.…

Ralf koos eieren voor zijn geld en vroeg mij het gedicht over de huilkabouter voor te dragen en dat ging als volgt; Er was eens een kaboutertje Dat wilde geen kabouter meer zijn. Hij vond zichzelf helemaal niet mooi En daarbij ook veel te klein. Hij wenst op een dag dat hij groter was. Zijn baardje hing hij in de boom.…

In 1897 stierf je moeder en woonde je voorgoed in Aix-en-Provence, waar je 'Grote baadsters' schilderde, naakte reuzinnen voor jou alleen, die als argeloos kaboutertje kwam aanwandelen... wéér een diepe knieval voor de Vrouw!…

Wat zouden ze aanvangen met dat grappige kaboutertje ? Hij was immers veel en véél te klein om al naar school te gaan. En bijna boos vroegen ze aan moeder of zij wel wist hoe moeilijk en zwaar de lange weg was die zij haar kleine ventje wou laten gaan ? Zò een dreumes !…