Alle inzendingen over kinderen speeltuin jeugd

...zorginstelling herbergt. In een kleine, afgesloten enclave, in een kleine tuin, afgeschermd van de wereld van de volwassenen, waar de jeugd nog zegeviert en heerst, waar de toekomst nog in de verre onbestemdheid, onzekerheid en ongewisheid op zich laat wachten....

...worden, zoveel is zeker. Voor de rest was de jeugd thuis, buiten, tenten bouwen met oude lakens tussen de bomen, spelletjes doen, kortom, we speelden buiten. Voordelige vakanties, met af en toe een echte uitspatting in de vorm van een dagje naar het strand en levendig verfikt na een...

...hummel loopt in zijn eentje door de overdekte speeltuin en als ik dat hoor denk ik: tellen kinderen nou alleen maar mee omdat men de bijslag ervoor ontvangt? Een kind kwijtraken, dat is ook mij wel eens overkomen, het ware vijf nare minuten, dat is zeker, maar van een accommodatie weggaan en al...

...blik op werpen; men noemt haar de "Karin Weening Speeltuin". Geen kind zal nog enthousiast en vrolijk afstormen op wat eens,in lang vervlogen tijd een paradijs van spel en plezier betekende. Tussen de oude, hoge boompartijen, in een uithoek van de achterstandswijk, vergaat nu in alle stilte wat...

...te beschrijven. Deze dikke boekwerken maken de speeltuinen nauwelijks veiliger, maar voorkomen wel dat een timmerman om de hoek een speeltoestel kan maken. Die hebben namelijk geen certificaat. De timmerman mag het toestel zelfs niet repareren, want hij heeft geen certificaat. Als hij een...

...wees ik mijn vriend op de decors van mijn jeugd: de Abdij van Koningshoeven, de lange weg naar Oisterwijk, zo vaak afgelegd in het gezelschap van mijn ouders en het gebouw van mijn middelbare school, waarvoor eens, zo lang geleden, na het eindexamen, feestelijke taferelen zich afspeelden....

...dat rond een speeltuin was gesitueerd. Mijn broer kon aardig mikken en als we zo'n favoriet opgegeten hadden, wierp hij het blikje ver de speeltuin in. Ook daar had hij een systeem voor; elke keer wierp hij het bij deze pret een andere richting uit. We zijn nooit betrapt.

Als ik het Slavenkoor uit Nabucco hoor ben ik ineens weer in die kamer op die middag waarop de dampende aardappelen opgediend worden en verzin ik weer eigen woorden bij dit muziekstuk. Ik ben weer drie en voel me weer omringd door de goedgunstige, overvloedige aandacht en zorgen van mijn vader en...

Het was in die tijd dat ons gezinnetje de bovenverdieping bewoonde waar de zwarte, ronde haard een centrale plaats innam en het bankstel met de goudkleurige bekleding domineerde en de radio op een tegen de wand geschoven tafel het chanson "Que sera" van Doris Day liet horen. Raadselachtig...

Op de oude zwart-witfoto uit de veertiger jaren, die nog altijd mijn slaapkamer siert, staan ze afgebeeld: mijn oma en opa (die koperslager was en die ik nooit gekend heb) en mijn vader en zijn twee broers naast de zus die het leven nooit heeft kunnen dragen. De broers dragen voor de foto hun nette...

...luikjes waarachter chocolaatjes schuilgingen. De jeugdige bruidjes waren in een lange processie door de wijk getrokken ter gelegenheid van het grote feest. Het wilde, ongezeglijke broertje stond aan de vooravond van een ziektegeschiedenis en carrière die het in vele inrichtingen zou moeten...

...studeerde en speelde, besef ik dat daar mijn jeugd voorbijgegleden is, zo lang geleden, snel als de voorbij-ijlende wind, niet te achterhalen, onvermijdelijk, onherroepelijk. De straten, genoemd naar wethouders van onze stad, lagen in de beschermende schaduw van de fabriek. De hoge, lange,...

De lange Enschotsestraat strekt zich uit van de Ringbaan Oost tot aan het N.S.-plein, gelardeerd met fraaie woningen en tuinen die nog volop bloei tonen in september. Daar is de foto genomen in 1958 die mij toont op de bank met mijn eerste pop in de armen (ze droeg de naam Rosa). Het was voor het...

...decor waartegen mijn jeugd zich voltrok; mijn jeugd die zich hoofdzakelijk afspeelde in de nabijgelegen wijk Fatima onder de rook van de AaBe-fabriek die haar schoorsteen met het roodgele logo aan haar top verhief. Deze waakte als het ware over ons arbeidershuisje waar wij, kinderen nog,...

De verdiepingen van het huis waren verbonden door twee trappen. In de vierkante, grote voorkamer, gesitueerd op de eerste verdieping, bracht ik de eerste drie jaar van mijn leven merendeels door. De bekleding van de ronde stoelen en van de bank die behoorden tot het bankstel was goudkleurig en...

...wel kinderachtig deed, zette een keel op die de speeltuin op haar grondvesten deed schudden. De wesp zette haar op zijn nek en gleed met haar van de glijbaan. Fleurtje huilde zoals ze nog nooit gehuild had. Juist toen hij met haar een vervaarlijk uitziende toren wilde beklimmen kwam er een...

...is om te lezen: ‘In een volstrekt verlaten speeltuin leunde de wip doodmoe op de aarde. In een wei, wat verderop, stonden drie enorme varkens. We hebben ze aandachtig van nabij bekeken, want dat vonden ze goed. Varkens zijn de schepper ontvallen in een spotzieke stemming. Ze zijn de enige...

...vergleed al snel de vergankelijke tijd van mijn jeugd en verloor ik mijn kinderlijke speelsheid en onschuld al te snel toen zij plaats moesten maken voor de ernst van de Gallische Oorlog dan wel van de geavanceerde moderne varianten daarvan zoals de Wapenwedloop, die in de media fluks en botweg...

...hem" was. Ik zag hem alleen af en toe in de speeltuin. Wist niet waar hij woonde en hoe hij "van achteren" heette. Dat was ook niet belangrijk. Toch.. Enige tijd geleden las ik in de krant een verhaal over de fabriek waar mijn vader werkte in die bewuste periode. In dit artikel werd...

...of ze wel genoeg vruchtbare tijd aan de jeugd spenderen, of ze sowieso tijd voor ze hebben. Die stress is lastig maar wel logisch want laten we wel wezen, ouders hebben voldoende tijd om zich af te vragen of ze de dingen bij de kinderen wel goed doen en ik moet je eerlijk zeggen, ik...

...op de stoeptegels en we hinkelden. Met mijn jeugdvriendje Martin knikkerde ik in de gang van het witte "Maycrete"-woninkje en met hem knutselde ik aan een waterput uit ons favoriete tijdschrift: de Donald Duck. Zo vergleden die jaren; de onvergetelijke, onbezorgde jaren van mijn...

...en ze aaneen konden rijgen voor een krans in ons haar. Zo zijn mijn vroegste jeugdherinneringen!

...en pure volksverlakkerij, wat mij betreft kan dat hele politieke fort Knox op de schop en mogen ze speeltuinen bouwen op wat eens het Binnenhof was!

...stuk bos om te hakken voor een restaurant en een speeltuin, maar dat dat niet doorgaat. Na veel onderzoekingen is er bekend geworden dat er op dat stuk bos veel beschermde dieren leven. En er ook veel bedreigde planten en bomen staan. Er mag dus niet gekapt worden.’ Er gaat een luid gejuich op....

...ouders knikken. Ze denken even terug aan hun jeugd en aan het onbegrip van hun ouders. Ze kijken naar hun kinderen, die doodstil zitten te wachten. De herten zeggen dat wat hen betreft er een disco mag komen op de andere open plek, de andere dieren knikken instemmend. Mits er maar geen...

...dame liep moedig helemaal alleen naar de speeltuin, maakte daar stoer een nieuw vriendinnetje en nam haar glunderend mee naar onze tent, als een soort trofee, om er te spelen. “Mag ze bij ons logeren?” vroeg ze voortvarend, alsof het meisje al jarenlang bevriend is. “Nee, maar ze mag...

Weet je nog wel, oudje ? Zilveren draden tussen het goud, ja mijn kind, we worden oud. Ik heb mijn jeugd niet vergooid, maar als het kan, zou ik het zo over willen doen.

En ik ben opnieuw op weg gegaan en ben de oude speeltuin, die verscholen ligt tussen de bomen en die vanuit de verte een vervallen indruk maakt, gepasseerd. En ook het stille water dat daar onvermoed ligt te glanzen in de morgenzon. Ik heb de boerderijen weergezien en de langbenige aandoenlijke...

...er is geen bijsluiter voor het leven, er is geen beschrijving van opvoeden van een kind, er zit geen gebruiksaanwijzing bij, maar het moet me wel van het hart, dat tegenwoordig de jeugd sneller dingen voor elkaar krijgen, dan dat in mijn tijd gebeurde op diezelfde leeftijd en ik weet best, dat...

aanvallen, ouderen schreeuwen jongvolk eigen jeugd in frustratie naar de vijandelijke goal, "hij" moet er in, geen vader of moeder die ziet dat kroost lekker loopt te ballen, kluitjesspel, kinderen op een hoop..... ik haat volwassenen die denken het beste voor te hebben met de uitkomst van...