Alle inzendingen over kruiken

...probleem. De dienaar neemt onder dankzegging de kruiken in ontvangst en wil vertrekken. “Hé, je moet nog betalen” roept de waard. De dienaar, ontwapenend onnozel: “Ik heb die Witte wijn toch GERUILD tegen de Rode . . ?” – De waard: “Ja maar die Witte had je nog niet betaald, toch?”...

Ed en Willem Bever, zongen ooit het vermakelijke liedje: stroom stroom enz…en stroom is nou juist het oeverloze gesprek van de dag…geen mens is ontkomen aan het feit dat: we sinds die oorlogszoeker bezig is, op te letten wat verbruik van stroom en gas betreft, dat we er allemaal wijs aan doen...

Ik zag de afdaling van Pauline na haar bad met enige zorg tegemoet. Overdag zag ik genoeg van haar om te weten dat ze weliswaar fors, doch fraai was opgezet. Maar ik had me voor niets opgewonden. Ik zag haar van boven de trap gradueel naar beneden komen. Het eerste was een paar slofjes met...

De "Veolia"-bus draaide de hoek om bij het Rosmolenplein en sloeg de troosteloze Hoefstraat in (ook hier wordt de onwillige passagier "getrakteerd" op de vele "ups and downs" in het wegdek die nog steeds niet zijn weggewerkt door ijverige stratenmakers). In het vluchtige voorbijgaan ziet men...

...een lange stok waaraan aan weerszijden aarden kruiken bengelen. Zelf beschilderd, een fleurig tafereel. Door een taxiraampje brengt hij nog even gauw zijn waar aan de man… Zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar wie zijn deze mensen eigenlijk? Wat hebben ze met elkaar te maken? Niets....

Goeie help! Zo hoog? Ja, de zorgpremie stijgt en stijgt. Net als het eigen risico trouwens. De energie wordt ook duurder, en mijn cv-ketel moet eigenlijk worden vervangen. Laat ik maar zwijgen over de autokosten en de woonlasten. Loonsverhoging zit er niet in met dank aan die rotcrisis. Zo...

Het zijn de kleine dingen die het ‘m doen, een aardigheidje zit hem niet in de grootte. Een gift zit niet in de enormiteit, het is niet de waarde van het geven, het is de waarde van het gevoel van ’t geven. Maar: we zijn met zijn allen zo gebrand geraakt op de grootte van de gift, dat de ’t...

...tot 1954. Je bestaanszekerheid zat in kannen en kruiken, na je werk zonderde je jezelf af in je atelier en verschoof je eindeloos je verzamelde aardewerk en glaswerk om tot de volmaaktste composities te komen, die je dan uiterst subtiel weergaf, alsof je er zo uit zou kunnen eten en drinken. Je...

...is het positieve effect helemaal in kannen en kruiken. Het is een gratis natuurlijke transformatie voor iedereen. Vergeten en vergeven is een heilzaam proces voor onze diep gekwetste harten, het maakt dat we ondanks alle lijden kunnen blijven liefhebben, hoe dan ook. Elkaar ten diepste vergeven...

...zo bij dat het wel leek of alles al in kannen en kruiken was. Toen ik hem vroeg wat hij precies van plan was vertelde hij, dat hij een advertentie in een krant had geplaatst: “Jongeman, 30 jaar, zoekt meisje”. Het leek mij dat er geen enkele vrouw op zo’n advertentie zou schrijven, want je...

Gefascineerd heb ik rondgelopen op de Vodou-tentoonstelling in het Tropenmuseum met wonderbaarlijke kunst en mystiek uit Haïti. Doorgaans ben ik niet zo gauw onder de indruk maar dit overtrof mijn verwachtingen, mocht ik die al hebben gehad. Marianne Lehmann, een Zwitserse verzamelaarster die...

Ik had mezelf beloofd, naar aanleiding van Gladde Mark's belofte om geen beloftes meer te doen over concrete zaken, maar alleen beloftes over zijn inspanning om zijn best te doen zijn plannen voor dit prachtige land te vervullen, zodat hij nooit meer het vernederende woordje Sorry hoeft te zeggen...

'Je blijft toch Papa’s jongen’ had ik over de telefoon gezegd. En ook ‘wanneer zag jij voor het laatst je vader?‘ Grote verwachtingen vaders en zonen boeken vol dode zielen. Jade, jaspis en de jitterbug, je zal je kind maar wezen. Ik speelde vals op schuld en sentiment. Ook dat nog –...

...via het gebroken ijs, geef jij ons de warme kruiken uit een mariale moederkoek. De nadagen van jouw vurige leven gloeien zo prettig na als hete kolen. Eenmaal verkoold zullen de honden gaan koeren en de duiven gaan blaffen. Slechts hier en daar zal men opgelucht ademhalen, maar de meesten...

Bob van der Munt, een kundige zakenman, zat 's morgens vroeg in zijn huiskamer. Hij bladerde zijn kasboeken eens door. Ha, die grote geldsommen lachten hem toe! Zijn vrouw riep hem voor het ontbijt. Terwijl Bob een boterham met abrikozenjam verorberde, zei hij tegen zijn zoon: "Willem, straks...

Ik ben verhuisd. Allemaal feliciteren ze me ermee. Zelfs de oudste zoon van Charlotte, immer kritisch en veeleisend, is positief. ‘Je kan er heel wat van maken’ zegt hij goedkeurend. Dat foeilelijke tapijt, waarvan ik dacht dat het grijs was maar dat nu bij betere bestudering eerder olijfgroen...

...te schrijven, soms onder hevige tranen, met de kruiken wijn naast je inktpot. Therese was wel zo vriendelijk geweest om zich door jou te laten kussen, maar tijdens het strelen van haar volle boezem haakte ze ineens af, getergd door je gulzigheid en euforische gekreun. Ze vond het hele voorval...

...verbrokkelen wanneer men de deksels van de kruiken licht en hoopt het hiaat te dempen. Erwin Mortier is geboren in 1965 te Nevele (nabij Gent). Hij groeide op in Hansbeke, een deelgemeente van Nevele. Hij studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Gent. Hij is een...

...daarna zijn ze door visionaire wijsgeren in kruiken verstopt. Dat idee op zich is al spannend genoeg en dat het Vaticaan niets met deze originele, oprechte, tijdsbeeld wijzigende teksten te maken wil hebben is absoluut opmerkelijk en typeert de vele rigoureuze vervalsingen, die de roomse kerk...

...woning te zoeken. Zodra dit alles in kannen en kruiken zou zijn, zou hij haar een telegram sturen. Zij zou dan overkomen om meteen te gaan trouwen en hun nieuwe stulpje te betrekken. Na ruim anderhalf jaar was het dan eindelijk zover. Opa schijnt een telegram te hebben gestuurd met de...

...vernam ik dat moeder alles allang in kannen en kruiken had. Ik moest blijven en nog twee jaar de inas volgen, een vervolgopleiding van de huishoudschool. Men zei dat er in het tweede jaar een heel jaar stage kwam en ik dus niet meer in het internaat zou wonen. In mijn machteloosheid keek ik naar...

De oude wijze man woonde in een prachtig bos met daarin in het midden een open plek met een fraaie vijver met helder water. Eenmaal per dag ging hij daarheen om z’n kruik met water te vullen. Ook vandaag ging hij weer en toen zag hij daar plotseling een jongedame, die zichzelf in het stilstaande...

...ons, gaat ze overstag. Alles is in kannen en kruiken en we kunnen vertrekken. We mogen van de programmamakers op een monitor meekijken naar het wel en wee van ons kind, maar daar hebben we nou nét geen zin in. Het zal heus wel goed gaan, die pubers worden geweldig begeleid, er staat...

De schrijver van misdaadromans Erich von Torn had na zijn laatste bestseller even schoon genoeg van intriges en complotten, hij was toe aan een flinke vakantie en hij kreeg van vrienden een zomerhuisje op Terschelling aangeboden, hij mocht er zolang verblijven als hij maar wilde, want zijn vrienden...

Ik zat ondertussen duizend en vierhonderd meter onder de Groningse grond vlak bij de Nederlandse gasbel in een postzegelwinkeltje. Via een lift ben ik zo diep gekomen. Terug naar de man met de plastic broek aan de Lek. Hij zoekt vergeefs in Benidorm zijn zon maar laat hij houden van de...

Marcel Proust had zijn madeleines, ik heb mijn Kollumer kaas. Wanneer ik die kaassoort proef, dan komen er spontaan talloze herinneringen incluis associaties in mij omhoog borrelen. Ik weet nog exact hoe de gereformeerde pastorie er van binnen uit ziet. In gedachten kan ik er nog gemakkelijk...

Oh kut Oh kut, oh snee, oh pruim, oh spleet, oh gleuf, oh naad, oh kier, oh reet, oh gat, oh dot, oh doos, oh meuk, oh muts, oh klier, oh bef, oh prut, oh peer, oh vijg, oh dop, oh deur, oh lek, oh put, oh kloof, oh scheur, oh rits, oh snits, oh lik, oh stuk, oh pot, oh punt, oh kruis, oh munt,...

(voor Jean Desire Gustave Courbet (1819 - 1877)) Je bent geboren in het imposante bergdorp Ornans, omringd door grote rotsformaties, rivieren, bronnen en watervallen. Als kind ervoer je de vele natuurkrachten en hoe je er een mee werd. Urenlang kon je wandelen in die avontuurlijke omgeving,...

De vrolijkheid van de eerste dagen is verdwenen. Mijn arme Woemi. Ze leek zo blij, zo gelukkig. Weer aan het werk. Nooit geweten, nooit gedacht dat dat voor haar zo belangrijk kon zijn. Zoals ze erover sprak.' De zee van menselijk wrakhout' noemde ze haar patiënten, nu weer bewoners in...

(voor Max Liebermann (1847 - 1935)) Je bent geboren in Berlijn, waar je vader als hardwerkende zakenman een keurig bestaan had opgebouwd, hij kwam dan ook uit een oud koopmansgeslacht en hij hield ervan zich te omringen met luxe en waardevolle meubels, je deftige moeder eveneens en ze hoopten...