Alle inzendingen over lichaam kapster knipbeurt

Haar naam is "Sultan", een naam die men wellicht met enige moeite "Turks" kan noemen en ze draagt een merkwaardige dan wel mallotige soort zwarte "tulband" die haar schedel nauw omsluit; een soort alternatief voor de alom gangbare en vertegenwoordigde hoofddoek van de moslima's ofwel als een variatie op het thema van de hoofddoek zoals een bepaalde…

De hortende ademhaling van de kapster begeleidt de knipbeurt.…

Toen ik laatst weer eens geknipt wenste te worden door mijn favourite kapster, bleek dat ze er niet meer werkte, ik liet me nog één keer knippen door een ander, maar met grote weemoed en zelfs verdriet, ik zal er nooit meer naartoe gaan en ik ben bang dat ik nooit meer zo'n bijzondere kapster zal vinden, de ene kapster is de andere kapster niet, dat…

Mijn hoofd vormt een gigantische uitdaging voor haar maar haar conversatie blijft uiterst beperkt tot variaties op een thema als "mooi haar" en "stevig haar". Ik vraag me af hoe lang ze in Nederland is. Het haar moet in laagjes geknipt worden tot het zich als de schubben van een vis neervlijt in glanzende lagen; een eindeloos karwei. Telkens weer…

De kapster keerde terug naar huis... zei ze met een knipoog. Ook ik ging terug naar huis. Fraai geknipt, iets korter dan gepland, want de kapster had even niet opgelet. Geen punt, met een brede grijns wimpelde ik de bezwaren van mijn vriendin weg. En ik vertelde het hele verhaal. ”Ach jullie mannen”, sneerde mijn vriendin.…

Kortom; het is goed toeven in deze kleine oase bij een kop koffie vóór de knipbeurt…

In afwachting van mijn hoognodige knipbeurt probeer ik mijn gedachten te verzetten. Daarbij word ik gehinderd door stampende beats die op slechthorendenniveau uit de luidsprekers schallen.…

Mijn trouwe kapster, zijn moeder, was wegens longproblemen in Turkije maar ik hoopte op een spoedig weerzien. Op mijn terugreis verjoeg bij de halte een zwerm meeuwen een zwerm duiven die juist was neergestreken. Gekortwiekt kon ik de weg naar huis aanvaarden.…

." Toevallig kapster Dat Nieuwsmomentje met zoveel haar geboren is, lijkt wel voorbestemd.…

Vaak was het niet echt danig uit de hand gelopen met de haardos van de heren, maar ik vermoedde dat ze allen zo ijdel waren dat voor hen een knipbeurt vaak vereist was. Toen ik plaatsnam voor de spiegel in de zwartleren fauteuil, beschouwde ik mijn bleke gezicht waarop de zomer geen vat had gehad in de spiegel.…

"Een meisje van zeventien jaar zal ik nooit meer worden", heb ik de blonde kapster verzekerd. "Voor mij is dat ook al elf jaar geleden", repliceerde ze. Het kan niet ontkend worden dat ze een paardenstaart van prachtig lang blond haar droeg die als het ware tegen haar gezicht aanleunde en die het voortreffelijk omlijstte.…

De verpakking van mijn ziel, met zorg door de Allerhoogste uitgekozen. Naar Zijn beeld geschapen, bedoeld voor de roeping die me is gegeven. De presentatie van mijn zijn. Een afdruk van een indruk, door iemand gemaakt. Positief of negatief, het is maar net hoe je iemand raakt. Hetgeen wat me doet zijn tot hoe ik word gezien, hoe dan ook. Gehoord…

Ik realiseerde me dat als IK er weer in zou gaan, Ik het was die mijn lichaam persoonlijk maakte door het te gaan bewonen. Het lichaam zonder mij erin was niets, gewoon een lichaam zoals alle andere. Mijn aanwezigheid erin maakte het dat IK het werd.…

Maar die ene uitspraak — Je bent niet je lichaam — die bleef plakken. Het idee dat ik niet m’n lichaam ben intrigeerde mij en dat doet het nog steeds. Ik denk omdat het haaks staat op hoe de mens, en ik dus ook, normaal gesproken in het dagelijks leven staat. Want eigenlijk zijn wij mensen best veel bezig met ons lichaam.…

De kapster die mijn vergrijsde haar behandelt met heel veel mahoniekleurige verf heeft kennelijk het verlangen dat de conversatie als een onstuitbare, onvervalste melodie van mijn lippen rolt. Maar verstijfd, als een harlekijn, als een ledenpop grijns ik tegen mijn spookachtige beeld in de spiegel......…

Mijn vaste kapster weet zoals altijd van mijn haar nog een sieraad te maken dat mijn verouderde gezicht omringt en de lijnen daarin nog altijd compenseert en verzacht…

Een jongedame zal met een zachte kwast "donkerblonde" verf in mijn haar aanbrengen zodat ik er in de spiegel, met de zwarte kapmantel om, kom uit te zien als "het spook van de opera" Na geruime tijd (de verf moet inwerken) volgt een heftige en welhaast pijnlijke massage waartegen ik nauwelijks protesteer Dan de knipbeurt.…

Al mijn moed bij elkaar rapend begin ik mijn lichaam puntsgewijs te beoordelen. Tja, die oren. Echt blij ben ik er nooit mee geweest. Flaporen, één van mijn zwakke plekken. Alhoewel: Ik heb er veel prachtige dingen mee gehoord. De intieme woordjes die manlief me influistert, de eerste huiltjes van mijn kinderen,hun lachjes en kromme zinnetjes.…

Wie een ander niet met zijn dode lichaam wil opzadelen, die wandele als Henoch met God.…

Daar ontmoet ik mijn Turkse vriendin de kapster sinds jaar en dag met regelmatige tussenpozen. Haar naam is "Sultan" en ze draagt een lieflijk, oosters aandoend kapje op het haar.…

Daar ontmoet ik mijn Turkse vriendin de kapster sinds jaar en dag met regelmatige tussenpozen. Haar naam is "Sultan" en ze draagt een lieflijk, oosters aandoend kapje op het haar.…

De nog jonge en blonde kapster die een plastic tasje met kappersgereedschap op de heup draagt, vraagt naar mijn wensen. Aan mijn roestbruine haardos die verward en verwilderd op mijn schedel woekert is nog altijd een model te verlenen en mevrouw slaagt erin deze te fatsoeneren.…

Een beetje onwillig leg ik mijn oude hoofd in de wasbak en mevrouw de kapster hanteert de shampoo snel en vaardig en baant zich daarna met de schaar handig en bekwaam een weg door mijn haardos. Het resultaat is echter bedroevend en tot wanhoop stemmend. Ik zal gedwongen zijn als een vogelverschrikker huiswaarts te keren.…

Een oude dame lacht voluit naar de jonge kapster die even haar schouder aanraakt. Er komt nog een dame binnen. Met rollator. Ze wordt hartelijk welkom geheten, op nog geen zestig centimeter. Wat gebeurt hier? Als ik met mijn hoofd achterover in de wasbak lig, zie ik de airco tegen het plafond. Design vorige eeuw.…

Dus het mailtje in de box zal er nog wel even zitten, net als de knipbeurt wel eventjes op zich zal laten wachten en oh ja, de mogelijkheid om illegaal te laten knippen, die is er natuurlijk altijd maar: we ontwijken zoveel mogelijk vreemdelingen die op heel veel andere plaatsen zijn en houden het nu simpelweg bij de legale kapper, want je weet wat…

Maar is een mens niet meer dan lichaam, en is een lichaam niet iets meer dan een mens. Z’n lichaam en ziel staan los van elkaar. Maar toch kan er zonder ziel geen lichaam zijn. Zo is z’n lichaam fragiel maar kan z’n ziel sterk blijven te staan. Maar wanneer z’n ziel fragiel is takelt het lichaam mee af. De mens is niet sterk. Helemaal niet.…

Hij zag mijn blik die gericht was op zijn lichamelijk schoon. De volumeknop van de radio ging omhoog. Een moment later omsloten zijn armen mijn lichaam. Het opzwepende ritme dat gevoerd werd door wederzijdse aantrekkingskracht, ontvlamde in een dans van twee culturen. De dag erna had ik je nog gezien. Jij vroeg: “hoe gaat het met je?”…

Het moet grondig verkracht en genomen worden, want in het lichaam is alleen maar ziekte. Het lichaam kauwt zichzelf en spuwt overbodige ziekte. De ziekte is die van de zelfvernietiging. De zelfvernietiging is het ornament van het lichaam.…

Je drukt je weer omhoog, klamt je vast aan mijn lichaam en kermt het uit van passioneel genot. Je adem, je bewegingen... sneller en sneller. Het zweet van onze lichamen druppelt op de lakens, en klinkt als een beginnende regenbui. Steeds meer druppels...…

Bij een geesteszieke is juist het lichaam ziek, en het lichaam kan de ziel en de geest niet gebruiken. Bij iemand van wie men zegt dat hij geestesziek is, is altijd iets in het lichaam ziek; en als de hersenen ziek zijn, kan men natuurlijk niet normaal denken. Men kan ook niet normaal voelen als de lever ziek is.…