Terugkeer naar mijn Sultan
Ik passeerde op een zonnige lentemorgen het kerkhof, de dodenakker aan de Noordhoekring, omringd door onze witte standbeelden die tot onze verbeelding spreken, zoals dat van Joris, die manmoedig de draak het zwaard in de keel steekt als om deze te doden.
In de Wilgenstraat wachtte in het kleine vertrekje achter de kapsalon mijn trouwe Sultan, terug uit Turkije waar het klimaat zoveel heilzamer is voor haar chronische longziekte.
Mijn haar had als een slappe vaatdoek rond mijn hoofd gehangen, dun en verouderd en in de spiegel beschouw ik mijn diep-doorlijnde gezicht als van een amfibie. De hortende ademhaling van de kapster begeleidt de knipbeurt.
13 maart 2021
Geplaatst in de categorie: lichaam