Alle inzendingen over natuur lente uitzicht

Weer breekt een nieuwe lente aan. De aanzet van het gebladerte dat in de zomertijd die spoedig aan zal breken de boom weer zal sieren als een majesteitelijke en triomfantelijke groene tooi is al zichtbaar.…

Ze stellen niks voor in dit machtige beeld van de strakgetrokken lijn aan het einde van het uitzicht. Figuranten in de natuur. Nee. Eigenlijk zijn het gewoon bootjes. Drijvend in de verte, om ons eraan te herinneren dat we nietig zijn.…

Golven met schuimkoppen, schitterend uitzicht. Net als het prachtige uitzicht wat we gisteravond hadden, staande op het balkon. In de verte bliksemflitsen net boven een wolkenpartij. De lucht kleurde oranje, gerommel in de verte, nee het kwam niet dichterbij, maar het uitzicht was fenomenaal.…

Wel bedacht ze dat ze over 6 jaar haar uitzicht kwijt zou zijn. Inmiddels had ze de pensioengerechtigde leeftijd bereikt en bedacht dat ze eigenlijk dat boompje nu nog kon omzagen. Als ik dit nu eens midden in de nacht zou doen, wat voor gevolgen zou dat hebben? Naar de gevangenis?…

De zaal biedt uitzicht op de aanleunwoningen met hun houten luiken waarover het licht van een nieuwe lente wisselende patronen werpt. Als de grote klok het tijdstip kwart voor drie aanwijst, stap ik weer op.....…

De lente Het ontspringen van een nieuw leven, de geboorte in de natuur en in moeders schoot.…

Ijle, witte berkenstammen tekenen zich in de verte af. De avond valt en een late zon zet de bomen in een schemerachtig licht. De narcissen die mij al begroetten bij mijn vroege komst in deze woning staan weer te pronken met hun licht- en donkergele kopjes. De vogels die zijn teruggekeerd, bevolken de bomen aan mijn venster. Een meesje heeft de dennenappel…

Het is lente en deze vogel wil iets. Daarom is het de natuur. Terwijl ik weer ging lopen had ik een volle glimlach. Ik complimenteerde mijzelf, bij gebrek aan anderen. Midden in de stad had ik natuur ontdekt. Iets wat niet meer makkelijk is, zelfs als je je ogen er voor open houdt. Via een hondenveldje liep ik de straat uit.…

De lente heeft haast om de wereld over te nemen van de winter, maar die gaat niet weg zonder slag of stoot. Ik zie hoe er plukjes groen aan de bomen komen. De vogels zingen een welkomst lied voor de lente. Het klinkt als muziek in mijn oren. Ik zit op het gras en voel de natuur onder en om heen groeien.…

En jawel- na een paar weken afzien wat het weer betreft dan, doet de naam: Lente precies wat ervoor staat namelijk: een zonnetje laten schijnen, bomen in bloei, hier en daar narcissen en groen, veel groen.…

De kou zat eind januari nog in de lucht al leken er op de een of andere manier al tekenen te zijn van een vroege lente.…

Doorheen de seizoenen de lente alles her-opleeft. Humus verbladeren en vallende bladeren, wintergloed in koude dagen, hittetoestanden in zomerse dagen, de knoppen die om lente vragen, donkere nachten die in licht ontwaken. Ons levensrad die blijft draaien, in lengten van dagen. Natuurlijke bronnen die worden verslonden.…

Thijsse en zocht de dieren en planten van de plaatjes op in het echt, mijn omgeving in de natuur. De natuur die mij fascineerde. De lente wilde mij ook leren kennen, ze gaf haar zachte zonneschijn, haar hemelwolkjes, haar roze bloesem en haar bloemengeuren. Ze verwelkomde mij met dauwdruppels na een lange ongezonde nacht.…

Mijn blikken vallen op boerderijen, op woonhuizen, op kerktorens en op bomen die haast aarzelend aan de lente beginnen en aan haar toegeven, soms al getooid met tere bloesems en op de wilgen met de als in treurnis neerhangende takken. Soms begroeit klimop de stammen als betrof het samenleven een perfecte symbiose van de Natuur.…

Officieel begint de lente in 2015 op vrijdag, 20 maart om 23.45 uur. Dat noemen ze de astronomische lente, want dan staat de zon precies boven de evenaar. Dat is heel leuk, want overal op onze aarde is de dag en de nacht even lang en de naam lente komt van het lengen van het daglicht.'' ''Waarom laten ze dan de lente op 1 maart ingaan?…

Op 'Keukendeur met Ursula' uit 1966 leest Ursula in de keukendeurruiten een boek in de lente, terwijl de rest in de wintersfeer is geschilderd. Je woonde in hartje Toronto en van 1967 tot 1972 op jouw laatste adres aan Birch Avenue, een zijstraat van Yonge Street, waar je stadslandschappen schilderde.…

Natuurlijk moet je daar wel enig enthousiasme voor opbrengen om ze zover te krijgen. Maar dat is mij wel toevertrouwd. Ik bekijk een foto en allerlei herinneringen komen boven drijven. Dromerig staar ik dan voor mij uit en herinner me weer de gezellige dag of het fantastische uitzicht op de plek waar ik toen was.…

en wat licht in de ogen en weer buiten zitten op het terrasje ik heb zonnebloemen gezaaid ze komen al boven de vogeltjes zingen blij en de eendjes komen om brood dat ik geef als ontbijt dan is het tijd voor het pilletje van de begeleidster van noordervaart ggz en ga ik nog even rusten pasen komt er aan van vroeger nog het wordt eindelijk lente…

De schilderijen die de Oisterwijkse, onovertroffen natuur verbeelden, ontsnapten niet aan mijn hernieuwde aandacht. Kan en zal ik je behouden, mijn goede Lian, tot in de verte van onze toekomst?…

Toen Bjarne de subtiele aquarel had bekeken keek hij naar het uitzicht door de ramen van het hotel-restaurant. Een prachtig uitzicht. De enthousiaste Bjarne zag wat konijnen de natuur volgen bij een duinpoll. Kees kwam terug van de balie.…

Het is stil, het is rustig Het is een prachtig uitzicht Het is een plaatje van een uitzicht Ik wordt wakker in Zuid-Spanje Mijn oog is gericht op Afrika Morgen pas terug naar Nederland Maar het is ook het uitzicht op de storm Want dit is hier stilte voor de storm Voor de stormen der stormen Op het slagveld, in de politiek, religies In…

Door de overkapping van de "Schouwburgpromenade" (de naam is aangegeven met grote, trotse letters) is de zijbeuk van de Heikese Kerk en de bekroning daarvan door haar dak goed zichtbaar en ook heeft men uitzicht op de witte, gevleugelde heiligenbeelden aan weerszijden van het portaal van de oude kerk.…

De dame moest ik ondersteunen bij die hoge trap daar, maar eenmaal boven nog een stukje lopen op een zandpad met aan het einde het schitterende uitzicht op de Noordzee. De dame was zeer enthousiast, zo mooi vond ze het uitzicht met in de verte schepen.…

Nee, het is geen natuur, dat geef ik grif toe. Het is cultuurlandschap. Cultuurlandschap waar toch nog tal van wilde planten en dieren hun niche vinden om in te leven. Een verborgen haas. Kikkers. Insecten en wormen. Heel Nederland is cultuurlandschap, maar ik vind het mooi. Ik mag het niet mooi vinden.…

Een maand geleden keek ik nog uit naar de lente. Nu is het lente en ik kan er niet van genieten. Ik heb een tuin en alles komt 'netjes' op, zoals de bollen die ik in het afgelopen najaar hebt gezaaid. Het is mij wel best. Laat de natuur zijn gang maar gaan. Laatst zei iemand nog tegen mij 'wat kijk je somber', waar ik niets op kon zeggen.…

De wilg strekt haar kronkelige takken en grillige, zwarte zijtakken uit over het donkergrijze, gerimpelde water als de vingers van een grijpgrage hand. Zwarte, kleine vogels dansen in de lucht. De huizen aan de Vijverlaan en aan de Louis Regoutstraat omsluiten de langgerekte vijver met een omhelzing van steen. Een zwart-witte ekster in voorjaarsstemming…

Je geniet van het weidse uitzicht. Hier is de natuur op zijn mooist, weet je. Maar dan zijn er ineens tractoren. Ze graven zich een weg door de velden waar nog pas de vogels ongestoord hun eieren konden leggen. Je bent verbaasd door de snelle verandering.…

Allemaal in de lente lopen we met takken schrootjes planken en spijkers. Wel goed voor de Doe het zelf winkels om een boomhutnest te bouwen. En dan als het vrouwtje wacht tot het kroost komt van haar is pa druk in de weer met eten halen. Wel makkelijk natuurlijk. En dan het kroost groot brengen in een super korte tijd.…

Het is weer lente en dit jaar bloeit alles weer erg vroeg. Langs de wegen zie je heel veel struiken met witte bloemen. Ik vroeg me dit weekend af of dat meidoorns waren maar bedacht dat die hun naam waarschijnlijk danken aan het feit dat ze in de maand mei bloeien. Of bloeiden ze nu juist gewoon al in eind maart door die vroege lente?…

Natuurlijk is er altijd wat na de dood, we komen ogen tekort...maar kunnen geen Elvis meer zien; er zijn er gewoon te veel van. En ook al is het geen gezicht, heeft het altijd nog iets weg van in blijde boodschap zijn van een adembenemend uitzicht... over mijn lijk. Zo heb ik mijn hele leven al gedroomd dat er niets van klopt.…